Ενίοτε οι τράπεζες αλληλοκαρφώνονται και ενίοτε «μαγειρεύουν» τους ισολογισμούς τους;
17/01/11 - 07:26

Τα στελέχη της Τρόικα ήρθαν στην Ελλάδα είχαν μια σειρά επαφών με τους τραπεζίτες και τραπεζικά στελέχη όλων των τραπεζών.
Το πλέον εντυπωσιακό στοιχείο είναι ότι η Τρόικα δεν έμαθε για τις τράπεζες από τις διοικήσεις των τραπεζών αλλά από τους ανταγωνιστές.

Κοινώς κατά το λαϊκώς λεγόμενο αλληλοκαρφώνονταν οι τράπεζες μεταξύ τους.
Έτσι κατάφερε η Τρόικα να μάθει τόσα πολλά σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα.
Μια εξίσου σημαντική πληροφορία είναι ότι κάποιοι τραπεζίτες επιδίωξαν να κρατήσουν τα προσχήματα και ήσαν τυπικοί κάποιοι άλλοι όμως ήταν τόσο λαλίστατοι που έφυγαν τα στελέχη της Τρόικα πλήρως πληροφορημένοι ….για τον ανταγωνισμό.
Πρώτο συμπέρασμα στα δύσκολα οι τραπεζίτες αλληλοκαρφώνονται.
(Προσεχώς και αυτό θα έχει ενδιαφέρον θα αναφερθούμε στο ποιος κάρφωσε ποιον εκεί θα υπάρξουν μεγάλες εκπλήξεις. Όσοι δήλωναν εμείς κοιτάμε την δουλεία μας αποδείχθηκαν οι καλύτεροι πληροφοριοδότες της Τρόικα)
Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι οι ελληνικές τράπεζες ενίοτε μαγειρεύουν τους ισολογισμούς τους.
Κατά καιρούς η μια τράπεζα αφήνει αιχμές για την άλλη για το αν και κατά πόσο διαθέτει καθαρούς ισολογισμούς.
Για να πραγματοποιούνται τέτοιου είδους αναφορές από τραπεζικά στελέχη το βέβαιο είναι ότι τα λογιστικά τρικ έχουν φθάσει στο ζενίθ.
Κάποτε ένας κορυφαίος τραπεζίτης είχε αναφέρει «αν βλέπετε καπνούς να βγαίνουν από τις τράπεζες δεν είναι φωτιά αλλά από τα μαγειρεία όπου μαγειρεύουν τους ισολογισμούς τους»
Είναι γεγονός ότι οι CFO οι οικονομικοί διευθυντές και βεβαίως οι διοικήσεις τουλάχιστον κατά την σύνταξη του ισολογισμού λόγω του κλεισίματος του έτους επιδίδονται σε ένα αγώνα δρόμου ωραιοποίησης των αποτελεσμάτων και των ισολογισμών.
Στα χαρτοφυλάκια ομολόγων , οι μεταφορές από το ένα χαρτοφυλάκιο στο άλλο συνηθισμένο , η μη εμφάνιση προβληματικών δανείων μέσω αναχρηματοδοτήσεων είναι συνηθισμένο , οι μεταφορές παγίων στοιχείων σε εκτός ισολογισμού στοιχεία είναι επίσης συνηθισμένο όπως μεταφορές στοιχείων ενεργητικού και παθητικού από θυγατρικές και άλλα.
Το ερώτημα είναι τι δεν είναι συνηθισμένο.
Γεγονός είναι πάντως ότι δεν υπάρχει τράπεζα στην Ελλάδα που δεν προβαίνει σε ωραιοποιήσεις μικρής ή μεγάλης κλίμακας.
Ως παράδειγμα αναφέρεται ο τρόπος αποτίμησης των ομολόγων.
Οι τράπεζες διαθέτουν ουσιαστικά 4 χαρτοφυλάκια.
Το εμπορικό χαρτοφυλάκιο στο οποίο πραγματοποιείται επί καθημερινής βάσεως αποτιμήσεις.
Το διαθέσιμο προς πώληση που αποτελεί και το μεγαλύτερο χαρτοφυλάκιο
Το χαρτοφυλάκιο το οποίο διακρατείται έως την λήξη και
Το χαρτοφυλάκιο που χαρακτηρίζεται ως δάνεια και διάφορες εισπράξεις.
Συνηθίζονται κατά κόρο και κατ΄ εξακολούθηση οι αναδιαρθρώσεις με βάση τις αποτιμήσεις.
Μπορεί οι τράπεζες να ακολουθούν τακτικές αντιστάθμισης κινδύνων hedging π.χ. μέσω swaps ώστε να αντιμετωπισθεί ο επιτοκιακός κίνδυνος ωστόσο την κίνηση του spread οι τράπεζες υποχρεωτικά θα την επωμιστούν όταν είναι αρνητική.
Ωστόσο τι θα συμβεί τώρα που το spread μειώνεται και οι τράπεζες έχουν περίπου όλα τα ομόλογα τους στα HTM λαδή σε χαρτοφυλάκια που δεν αποτιμώνται;

Πέτρος Λεωτσάκος
www.bankingnews.gr