23 |11 |2010 09:11
Δεν ήταν θαύμα...
Με ένα γλαφυρό και έυγλωττο τρόπο η κυρία Θωμαϊδα Κακούλη καθηγήτρια Πανεπιστημίου και Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Ιρλανδίας περιέγραψε τις εξελίξεις στη δοκιμαζόμενη χώρα του ευρωπαϊκού βορρά, μιλώντας χθες στην εκπομπή της ΝΕΤ 105,8 "Χάριν Οικονομίας" στο δημοσιογράφο Χρήστο Παγώνη.
"Εγώ ποτέ δεν πίστεψα στο ιρλανδικό θαύμα" είπε η κα Κακούλη ερωτώμενη για το πώς έφτασε η χώρα από αναπτυξιακό πρότυπο στο χείλος του γκρεμού.
Η Ιρλανδία, ήταν πάντα μια αγροτική χώρα. Κάποια στιγμή η πολιτική της ηγεσία αποφάσισε να μαγνητίσει τους επενδυτές με χαμηλή φορολογία στις επιχειρήσεις και τις ξένες επενδύσεις. Η οικονομία της χώρας γρήγορα άρχισε να μετατρέπεται σε μια οικονομία παροχής υπηρεσιών και να σημειώνει εκρηκτικούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Στη συνέχεια η αστυφιλία δημιούργησε μεγάλα κύματα εσωτερικής μετανάστευσης. Οι οικογένειες άφηναν τις αγροτικές τους ασχολίες και μαζεύονταν στι πόλεις. Την ίδα ώρα χιλιάδες νέοι επιστήμονες με τις οικγένειές τους εγκαθίστανται στη χώρα και δουλεύουν στο τεχχνολογικό ελντοράντο που ανθεί. Οι νέοι δούλευαν σε εταιρείες πληροφορικής και στον χρηματοπιστωτικό τομέα, κλάδοι που υποκατέστησαν τον ήδη ισχνό παραγωγικό ιστό της Ιρλανδίας. Η ευημερία βασιλεύει στον κέλτικο κόσμο.
Η μεγάλη ζήτηση κατοικιών στις πόλεις, έφερε έκρηξη στις κατασκευές, μεγάλη πιστωτική επέκταση. Δημιουργήθηκε μια κοινωνία με άκρατο καταναλωτισμό και πάρα πολλά δανεικά...
Ωστόσο η χαμηλή φορολογία δεν θα μπορούσε για πάντα να κρατήσει στο Δουβλίνο τις μεγάλες εταιρείες πληροφορικής. Το χαμηλό μισθολογικό κόστος στις αναδυόμενες ασιατικές χώρες και κυρίως στην Ινδία, άρχισε να αλλάζει σιγά - σιγά τα δεδομένα.
Ηταν η αρχή του τέλους.
Η συνέχεια είναι λίγο έως πολύ γνωστή... Η φούσκα έσκασε και μαζί της ο ιρλανδικός τραπεζικός τομέας ο οποίος συμπαρέσυρε όλο το δημοσιονομικό σύστημα.
Σήμερα, οι Ιρλανδοί είναι πολύ θυμωμένοι, είπε στη ΝΕΤ 105,8 η κυρία Κακούλη.
Κοιτούν σαστισμένοι αυτό που συμβάινει και ...φεύγουν. Οσοι δε δεν μπορούν να φύγουν, ...σπουδάζουν.
"Συναντώ για πρώτη φορά στα τόσα χρόνια που εργάζομαι στο Πανεπιστήμιο, ανθρώπους 55 ετών να εγγράφονται προκειμένου να εξειδικευτούν και αποκτήσουν πρόσβαση στην αγορά εργασίας" κατέληξε η Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότηας της Ιρλανδίας, καταθέτοντας την αγωνία μιας Ελληνίδας της διασποράς, που ζει ένα δράμα για δύο πατρίδες!
http://www.axiaplus.gr/Default.aspx?id= ... 108&lang=1
