Μαύρη επέτειος
Ένα χρόνο από τη καταστροφή, η ζωή μοιάζει να έχει αποκατασταθεί στη περιοχή, όμως οι επιστήμονες κρούουν το κώδωνα του κινδύνου για σοβαρές μακροχρόνιες συνέπειες στο περιβάλλον.ΤΗΣ ΜΑΡΙΛΙΖ ΦΑΣΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ
Στις 20 Απριλίου 2010, ο Κόλπος του Μεξικού συγκλονίστηκε από την έκρηξη της πετρελαϊκής πλατφόρμας, Deepwater Horizon της εταιρείας BP. Συνολικά έντεκα άτομα έχασαν τη ζωή τους και άλλα 17 τραυματίστηκαν, αλλά χρειάστηκαν ημέρες ώστε η αμερικανική, αλλά και διεθνής κοινότητα να συνειδητοποιήσουν το πραγματικό μέγεθος της καταστροφής. Το πετρέλαιο από το υποθαλάσσιο πηγάδι έρρεε αδιάκοπα στη θάλασσα, φτάνοντας έως και τα 100.000 βαρέλια την ημέρα, και τα σωστικά συνεργεία αδυνατούσαν να θέσουν την κατάσταση υπό έλεγχο. Είναι χαρακτηριστικό ότι το μοιραίο πηγάδι σφραγίστηκε τελικά πέντε μήνες μετά, στις 19 Σεπτεμβρίου, έχοντας απελευθερώσει στο Κόλπο του Μεξικού σχεδόν πέντε εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου, σηματοδοτώντας τη μεγαλύτερη πετρελαιοκηλίδα στη παγκόσμια ιστορία, αλλά και τη χειρότερη οικολογική καταστροφή για τις ίδιες τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ένα χρόνο από τη μοιραία έκρηξη, η ζωή στις παραθαλάσσιες περιοχές φαινομενικά μοιάζει να έχει επιστρέψει σε ομαλούς ρυθμούς. Η θάλασσα δείχνει καθαρή και οι αμμουδιές έχουν αποκτήσει και πάλι το χρυσαφένιο χρώμα τους με αποτέλεσμα να έχουν ήδη αρχίσει να υποδέχονται και πάλι τους πρώτους τουρίστες. Και η αλιεία έχει σχεδόν αποκατασταθεί, καθώς μόλις το 0,4% των ακτών παραμένει ακόμη κλειστό στο ψάρεμα. Μάλιστα, οι αρχές έχουν περικόψει τα συνεργεία καθαρισμού από τα 52.000 στα 6.000 άτομα, εκφράζοντας παράλληλα τη βεβαιότητα ότι όλη η περιοχή θα έχει καθαριστεί πλήρως μέχρι την επόμενη χρονιά.
Αντιστοίχως, και η δραστηριότητα του πετρελαϊκού κλάδου μοιάζει να έχει αποκατασταθεί. Μάλιστα, στις αρχές του μηνός η κυβέρνηση Ομπάμα ενέκρινε την πρώτη νέα παράκτια γεώτρηση, ανταποκρινόμενη τόσο στις πιέσεις του κλάδου, όσο και στην δική της ανάγκη να αυξήσει την εγχώρια παραγωγή πετρελαίου ώστε να ανακόψει κάπως το ράλι στις τιμές των καυσίμων. Άλλωστε, μετά τα γεγονότα η κυβέρνηση προχώρησε στην επιβολή νέων αυστηρότερων κανονισμών αναφορικά με το καθεστώς εκμετάλλευσης των υπεράκτιων κοιτασμάτων, τη χορήγηση των αδειών, αλλά και ίδια την ασφάλεια της λειτουργίας των εξέδρων.
Βεβαίως, όλα τα παραπάνω μοιάζουν, και είναι, υπερβολικά ειδυλλιακά, όπως σπεύδουν να επισημάνουν πολλοί επιστήμονες. Η αλήθεια είναι ότι πράγματι σε πρώτη φάση τα χειρότερα σενάρια για τις οικολογικές επιπτώσεις της τεράστιας πετρελαιοκηλίδας δεν επιβεβαιώθηκαν χάρη στα μικρόβια που αναπτύχθηκαν, και τα οποία "κατανάλωσαν" μεγάλες ποσότητες του πετρελαίου, αλλά και τη κατεύθυνση των ανέμων και των ρευμάτων που διέλυσαν την πετρελαιοκηλίδα. Όμως, είναι εξίσου αλήθεια ότι τέτοιου είδους καταστροφές έχουν τεράστιο κύκλο ζωής, και μπορεί να επηρεάσουν το οικοσύστημα για χρόνια, αν όχι για δεκαετίες. "Δεν μπορείς να προκαλέσεις σε ένα τέτοιο οικοσύστημα μία καταστροφή που συνεπάγεται όσο 14 Exxon Valdez και να περιμένεις ότι δεν θα υπάρξουν συνέπειες" επισημαίνει ο Άαρον Βάιλς του Gulf Restoration Network. "Στην ουσία το μεγαλύτερο μέρος του πετρελαίου δεν ανασύρθηκε ποτέ" εξηγεί ο καθηγητής ωκεανογραφίας στο πανεπιστήμιο της Φλόριντα Ίαν ΜακΝτόναλντ.
Πραγματικά, βαθιά, στο θαλάσσιο πυθμένα, τα υπολείμματα της καταστροφής, του πετρελαίου αλλά και των χημικών που χρησιμοποιήθηκαν για να διαλύσουν την πετρελαιοκηλίδα συνεχίζουν να αποτελούν μόνιμη πηγή μόλυνσης για τη θαλάσσια χλωρίδα και πανίδα. Μια πηγή μόλυνσης που κανείς επιστήμονας δεν ξέρει τι συνέπειες θα έχει, αλλά και πότε αυτές θα φανούν στο πραγματικό μέγεθος τους. "Για παράδειγμα, ένα ζώο μπορεί να επιβιώσει της πετρελαιοκηλίδας, αλλά είναι πιθανό να επηρεαστεί η δυνατότητα αναπαραγωγής του και το DNA του, προκαλώντας μακροχρόνιες συνέπειες στο συγκεκριμένο είδος" εξηγεί χαρακτηριστικά ο Χέίλι Ρούτγκερ του Mote Marine Laboratory. Ήδη ορισμένοι επιστήμονες έχουν παρατηρήσει μια πτώση στην παραγωγή φυκιών, όπως και μια ανησυχητική κάμψη του ανοσοποιητικού συστήματος ορισμένων ψαριών.
Αντιστοίχως, η κατάσταση δεν είναι ρόδινη ούτε για την BP, όπως φάνηκε και από το χάος που επικράτησε νωρίτερα αυτό το μήνα κατά την ετήσια γενική συνέλευση των μετόχων της εταιρείας. Και δεν ήταν μόνο οι ορδές των μελών των οικολογικών οργανώσεων που έστρεψαν τα οργισμένα πυρά τους κατά της διοίκησης της εταιρείες, αλλά και κάτοικοι των περιοχών που επλήγησαν από τη καταστροφή. Μάλιστα, δεν ήταν λίγοι αυτοί που αγόρασαν κάποιες μετοχές της BP ειδικά ώστε να μπορέσουν να παραστούν στη συνέλευση των μετόχων και να εκδηλώσουν την οργή τους.
Αν και η μετοχή σταθεροποιήθηκε μετά τη περσινή βουτιά, ο πετρελαϊκός κολοσσός κατέγραψε πέρυσι την πρώτη ζημιογόνα χρονιά του εδώ και τουλάχιστον μία εικοσαετία. Και βέβαια ο όγκος των αγωγών και των αιτήσεων για αποζημιώσεις που έχει να αντιμετωπίσει ακόμη, θα κρατούν τον όμιλο απασχολημένο για χρόνια. Άλλωστε, οι ειδικές έρευνες που διεξάγουν οι διάφορες αμερικανικές υπηρεσίες γύρω από τα αίτια της τραγωδίας, εξετάζοντας κάθε τεχνική και λειτουργική πτυχή, δεν έχουν ακόμη ολοκληρωθεί, που σημαίνει ότι τόσο η BP όσο και οι υπόλοιπες εταιρείες που εμπλέκονταν στη κατασκευή και λειτουργία της μοιραίας εξέδρας έχουν κάθε λόγο να παραμένουν ανήσυχες.
http://www.axiaplus.gr/Default.aspx?id= ... 108&lang=1
