Νέα κυβέρνηση, νέα εικόνα
Η εβδομάδα που ξεκίνησε θα δείξει αν το ξέσπασμα της Παρασκεύης θα περιοριστεί σε επίπεδο "ράλι ανακούφισης", που εκτός από την πολιτική εκτόνωση τροφοδοτήθηκε και από το short covering στις τράπεζες.
Του Αντώνη Τάντουλου Το κατά πόσο το ξέσπασμα της Παρασκεύης θα περιοριστεί σε επίπεδο ενός ακόμη "ράλι ανακούφισης", που εκτός από την εκτόνωση της πολιτικής κατάστασης τροφοδοτήθηκε και από το short covering των τραπεζικών μετοχών, θα το διαπιστώσουμε στην πράξη και από την ερχόμενη εβδομάδα.
Προφανώς το χρηματιστηριακό περιβάλλον παραμένει ιδιαίτερα θολό, δεδομένου ότι τα προβλήματα του χρηματοπιστωτικού συστήματος είναι εδώ και οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε νέο κύκλο αυξήσεων μετοχικού κεφαλαίου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ομως στην περίπτωση που οι Ευρωπαίοι ηγέτες ρίξουν (όπως όλα δείχνουν) νερό στο κρασί τους και σε συνδυασμό με τις εντελώς "πατημένες" αποτιμήσεις, τότε μπορούμε να ελπίζουμε πως οι ξένοι διαχειριστές, όπως βέβαια και οι κερδοσκόποι που μέχρι τώρα κοίταζαν μόνο προς τη short κατεύθυνση, ενδεχομένως να αρχίσουν να βλέπουν και την άλλη όψη του νομίσματος.
Ποια είναι αυτή η άλλη όψη; Αυτή την ώρα οι κεφαλαιοποιήσεις είναι σαφώς υποτιμημένες, όσοι διεθνείς και εγχώριοι επενδυτικοί πόλοι είχαν προγραμματίσει να ρευστοποιήσουν το έχουν πράξει σε μεγάλο βαθμό, ενώ, παράλληλα, οι μεγάλες short positions εύκολα μπορούν να προκαλέσουν ανοδική αλυσιδωτή αντίδραση στην περίπτωση που το short covering πάρει επιπλέον διαστάσεις.
Ακόμα και εκείνοι που σκέφτονται αποκλειστικά με κερδοσκοπικά κριτήρια θεωρούν πως δεν αποκλείεται να πλησιάζει η ώρα που θα περάσουμε από τη φάση του ανελέητου shorting σε μια νέα, όπου οι συνθήκες θα είναι ομαλότερες, έστω και αν το Χ.Α. δεν συγκεντρώνει ακόμη τα στοιχεία εκείνα που θα ενεργοποιήσουν επιπλέον αντανακλαστικά.
Σε αναμονή οι ξένοιΒέβαια, οι ξένοι συνεχίζουν να είναι δύσπιστοι, ενώ χαρακτηριστικό είναι πως την περασμένη Τετάρτη το μεσημέρι, και ενώ άρχιζε να εξελίσσεται η κατάσταση σε πολιτικό επίπεδο, σε μεγάλο εγχώριο τραπεζικό dealing room κάποιος είπε πως "η κυβέρνηση ρίχνει πέτρες στη θάλασσα με την ελπίδα να καταφέρει να σκοτώσει κανένα ψάρι". Λίγα λεπτά αργότερα, ο Γενικός Δείκτης έφτανε να υποχωρεί έως και 4,5%, εικόνα που έκτοτε δεν διαφοροποιήθηκε και πολύ, ενώ, όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια, ακόμα και την ώρα που η μετοχή της ΕΤΕ έχανε τη γη κάτω από τα πόδια της, κάποιος ή κάποιοι έκριναν πως πρέπει να σορτάρουν πάνω από 600 χιλ. μετοχές της τράπεζας. Αν σε όλα τα παραπάνω λοιπόν προσθέσουμε το γεγονός ότι ουκ ολίγοι διαχειριστές (ακόμα και οι παραδοσιακού τύπου) θέλοντας και μη συνεχίζουν να ρευστοποιούν ελληνικά χαρτιά, ειδικά μετά και την υποβάθμιση σε "CCC" από τη Standard & Poor's, την αίσθηση πως ατύπως οι αναλυτές υπολογίζουν πια και τον "νομισματικό κίνδυνο" και την κοινή παραδοχή πως κανείς δεν πρόκειται να αγοράσει σήμερα αυτό που μπορεί να βρει αύριο σε χαμηλότερη τιμή, τότε μπορούμε να καταλάβουμε την έτερη ατάκα που κυκλοφορεί από προχθές στα χρηματιστηριακά γραφεία και χαρακτηρίζει την προσεχή περίοδο ως "το trading των μηδενικών αξιών". Ωστόσο τα νέα δεδομένα μπορούν -και κατ' αρχήν φάνηκε πως το καταφέρνουν- να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις και εδώ βρίσκεται ίσως και το "κλειδί" της ανάκαμψης, υπό την έννοια πως, αν οι διαχειριστές αντιληφθούν ότι τα πτωτικά περιθώρια στενεύουν, τότε οι τοποθετήσεις εντολών στην πλευρά των αγοραστών ίσως να μη βρίσκονται μακριά.
Νευρικό καλοκαιράκι… Με πιο απλά λόγια, αυτό που έχουμε μπροστά μας, για τουλάχιστον ένα τρίμηνο -εκτός και αν υπάρξει ένα μαγικό ραβδί που με μια κίνηση επαναφέρει τα πράγματα σε πιο ισορροπημένη μορφή-, είναι ένα χρηματιστηριακό περιβάλλον που εύκολα μπορεί να χαρακτηριστεί ως "η χαρά του κερδοσκόπου" και από τέτοιους "ευτυχώς" δεν πάσχει η καθημερινότητα του Χ.Α. Με τη διαφορά όμως πως τώρα οι παίκτες θα βλέπουν προς τα πάνω όλο και συχνότερα, με τον πήχη των προσδοκιών να επανέρχεται στις 1.800 μονάδες, αφού βέβαια προηγούμενος διασπάσει τα σημεία αντίστασης, με κυριότερο το ψυχολογικό φράγμα των 1.500 μονάδων.
Ενώ ορισμένοι άνθρωποι του χώρου εξακολουθούν να εκφράζουν ανοιχτά την ανησυχία τους πως, ακόμα και αν υπάρξουν και άλλες θετικές παράμετροι, δύσκολα θα μπορέσουν να οδηγήσουν σε ουσιαστική ανατροπή της τάσης, και θυμίζουν πως όλες οι προηγούμενες προσπάθειες ανάκαμψης "κάηκαν" από τις αυξημένες ανοιχτές πωλήσεις, που εκ των υστέρων βέβαια αποδείχτηκαν πετυχημένες.
Σύμφωνα δε με τις ίδιες πλευρές, το παρασκήνιο είναι εντονότατο και πρέπει να τονιστεί πως, εκτός από τους ευκαιριακούς παίκτες, που εν πάση περιπτώσει κάνουν χρήση του "δικαιώματός τους" στο trading, ισχυροί διεθνείς αλλά και εγχώριοι πόλοι έχουν στοιχηματίσει χοντρά στην πτώση του Γενικού Δείκτη, σε πρώτη φάση προς τις 1.150 μονάδες, και αμέσως μετά ο πήχης των "προσδοκιών" θα κατέβει ακόμα και μέχρι τις 800 μονάδες.
Οι περιορισμοί των fund managers Αυτά είναι και τα δυο βασικά σενάρια (ένα θετικό και ένα αρνητικό) που παρακολουθεί αυτή τη στιγμή η αγορά. Το "φαινόμενο του ελατηρίου" έχει πάντα τον ρόλο του, όπως και το ευκαιριακό short covering, και αυτοτροφοδοτούνται από τις αγορές των ίδιων των παικτών που δοκιμάζουν την τύχη τους. Πάντως υπάρχει πάντα και η άλλη άποψη, που προέρχεται από διαχειριστές που κατ' αρχήν ξέρουν να περιμένουν και κατά δεύτερον δεν λαμβάνουν υπόψη τους τις δικλίδες ασφαλείας στις οποίες υπόκεινται οι περισσότεροι fund managers. Αυτοί οι "καμικάζι" των χρηματιστηρίων έχουν τα αντανακλαστικά και τη δύναμη ρευστότητας προκειμένου να αξιοποιούν χρηματιστηριακές συγκυρίες ακόμα κι αν αυτές οδηγούν και σε "μηδενικές αξίες", όπως και συνέβη στο Χ.Α., όμως, επειδή η έννοια "μηδενική" είναι κάπως ασαφής στα χρηματιστήρια, σίγουρα δεν συμπίπτει με το απόλυτο "μηδέν"...
http://www.axiaplus.gr/Default.aspx?id= ... 108&lang=1
