ΤΑ ΕΙΔΕ ΑΠΟ ΤΟ 1992! "Παραμένει πάντα το ερώτημα, εάν πορευόμαστε προς μία ευρωπαϊκή Γερμανία, ή προς μία γερμανική Ευρώπη. Διερωτάται κανείς σε ποιο μέτρο μπορεί να στηρίζεται η Ευρώπη στην Γερμανική αλληλεγγύη;"….
Χαίρετε και αγαλλιάσθε…
…Συμπούρμπουλο!...…Όλα παίζονται για την τύχη της ευρωζώνης και του ευρώ, ενώ οι πάντες, μέχρι τον Γιούνκερ και τον Άκερμαν, βάλλουν κατά της …σιδηράς κυρίας του Βερολίνου, που με την κοντόφθαλμη πολιτική της οδηγεί στο χάος…
…Αξίζει, με αφορμή τα όσα συμβαίνουν και θα συμβούν, να γυρίσουμε τη μηχανή του χρόνου, στο καλοκαίρι του 1992…
…28 Ιουλίου 1992: Πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης, Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, Α. Παπανδρέου. Η Βουλή κυρώνει τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, που γέννησε το ευρώ. Ψηφίζουν "ναι", τόσο η κυβερνητική πλειοψηφία της Ν.Δ, όσο και το ΠΑΣΟΚ. Είναι σημαντικό, ότι ο Κ. Μητσοτάκης, απαντώντας στον Ανδρέα Παπανδρέου, εκφράζει την πεποίθησή του ότι η Γερμανία έχει επιλέξει τον ευρωπαϊκό δρόμο, αλλά "αναρωτιέται για το αν κάτι τέτοιο θα ισχύει μετά από μερικά χρόνια..."
…Αξίζουν υπενθύμισης οι απόψεις του Α. Παπανδρέου, καθώς αποδείχθηκαν σήμερα, 19 χρόνια μετά, προφητικές!
…Προφητικές για την επικράτηση της Γερμανικής Ευρώπης και όχι της Ευρωπαϊκής Γερμανίας….
…Προφητικές για την πλήρη επικράτηση των τραπεζών και των εθνικών εγωισμών…
… Προφητικές για το που θα οδηγήσει η σύγκρουση Βορρά - Νότου, "αν δεν υπάρξει μια άλλη πολιτική σύγκλισης και συνοχής στην Ευρώπη, πολύ υψηλότερου επιπέδου"…
…Προφητικές για την Ενωμένη Ευρώπη των δύο ταχυτήτων…
…Διαβάστε τις πιο σημαντικές επισημάνσεις της ομιλίας του Α. Παπανδρέου στη Βουλή…
1. ΝΑ ΞΕΡΕΙ Ο ΈΛΛΗΝΑΣ ΤΙ ΤΟΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ"Θα πρέπει ο Έλληνας πολίτης να ξέρει τι να περιμένει στο τέλος της πορείας, αλλά και τι θα έχει καταβάλει για να φθάσει στο τέρμα αυτής της δύσκολης και άνισης πορείας".
2. Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ "Η Γερμανία προωθεί ταυτόχρονα και την ολοκλήρωση αλλά και την διεύρυνση και μάλιστα σε μεγάλη κλίμακα. Υπήρχε μία εποχή που ο Υπουργός Εξωτερικών Γκένσερ, γυρνούσε στην Ευρώπη και έδινε υποσχέσεις σε όλες τις χώρες ότι θα ενταχθούν στην ΕΟΚ. Είναι επίσης η Γερμανία που έχει ξεχωριστή πολιτική να αναπτύξει την πολιτική της παρουσία ισοδύναμα με την οικονομική της, τόσο στην Κεντρική Ευρώπη, τα Βαλκάνια και γενικότερα τις Παραδουνάβιες Χώρες. Και αυτό, στα πλαίσια ενός αγώνα με τη δημιουργία σφαιρών επιρροής, που μας πάνε πίσω περίπου έναν ολόκληρο αιώνα".
3. Η…ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ" Παραμένει, βέβαια, πάντα το ερώτημα, σε όλη αυτή την πορεία, εάν πορευόμαστε προς μία ευρωπαϊκή Γερμανία, ή προς μία γερμανική Ευρώπη. Πρόσφατα η Γερμανία αύξησε το επιτόκιο, την ώρα που όλοι στην Ευρώπη και στην Αμερική ζητούσαν να μην το κάνουν, διότι η πορεία προς την ύφεση είναι σαφής. Και όμως το έκαναν. Και διερωτάται κανείς σε ποιο μέτρο μπορεί να στηρίζεται η Ευρώπη στην γερμανική αλληλεγγύη";
4. Η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΒΟΡΡΑ-ΝΟΤΟΥ " Ο στόχος της Γαλλίας είναι η ταχύτερη δυνατή ενσωμάτωση της Γερμανίας στην ενωμένη Ευρώπη και αυτό για λόγους μακροπρόθεσμης ισορροπίας και ασφάλειας στην Ευρώπη. Στα πλαίσια της ΕΟΚ σοβεί πάντα η σύγκρουση βορρά και νότου και αυτό γιατί η ενιαία αγορά στην απουσία μιας άλλης πολιτικής σύγκλισης και συνοχής πολύ υψηλότερου επιπέδου, οξύνει τις αντιθέσεις, οξύνει τις ανισότητες, όχι μόνο ανάμεσα σε κράτη - μέλη, αλλά και σε περιοχές, οι οποίες είναι καθυστερημένες και περιοχές που είναι προχωρημένες. Αυτό είναι η τύχη μιας ενιαίας αγοράς πάντοτε. Εάν δεν υπάρξουν κάποια μέτρα, κάποιες παρεμβάσεις, θα οξύνει τις αποστάσεις ανάμεσα στις πλούσιες και τις φτωχές περιφέρειες".
5. ΔΥΟ ΤΑΧΥΤΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΝΩΜΕΝΗ ΕΥΡΩΠΗ" Ο κ. Αρσένης, μιλώντας, είχε κάποιες περικοπές από ένα άρθρο του κ. Πελετιέ στη MONDE στις 21 Ιουλίου. Αλλά θα ήθελα να διαλέξω δύο άλλες παραγράφους, από εκείνες που διάλεξε εκείνος, και θυμίζω ότι πρόκειται για τον οικονομικό διευθυντή του αντίστοιχου ΣΕΒ της Γαλλίας: "Οι προϋποθέσεις που προβλέπονται από την Συνθήκη δεν είναι πραγματοποιήσιμες στα χρονικά πλαίσια που προβλέπει για την Ιταλία, την Πορτογαλία, την Ελλάδα και την Ισπανία". Προσθέτει όμως, ότι "οι υπολογισμοί που αφορούν την Πορτογαλία και την Ελλάδα φέρνουν ίλιγγο".
- Αυτές οι εκτιμήσεις νομίζω ότι είναι σωστές. Και για μένα σημαίνουν ότι ήδη προβλέπονται, έστω και αν δεν ομολογούνται, δύο ταχύτητες στην Ενωμένη Ευρώπη, ιδιαίτερα αν λάβουμε υπόψη μας το τεράστιο κοινωνικό κόστος και τις εκρηκτικές κοινωνικές καταστάσεις, τις οποίες θα αντιμετωπίζουμε σε αυτήν την πορεία, τουλάχιστον για τις χώρες του Νότου.
- Τότε μπορείτε να μου πείτε, μοιρολατρικά να δεχθούμε αυτήν την πορεία; Γιατί ψηφίζουμε "ναι", μία πορεία συνεχιζόμενης ύφεσης, μεγέθυνσης της ανεργίας και της ανισοκατανομής του πλούτου και του εισοδήματος της βίαιης δημιουργίας μιας κοινωνίας των 2/3, για να μην φθάσω να λέω του 1/3. Και η απάντηση της Νέας Δημοκρατίας, η οποία έχει την πολιτική της, είναι ναι. Ναι, στην συνεχιζόμενη μονόπλευρη λιτότητα για 7 ακόμα χρόνια. Ναι, στη βίαιη ταξική επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους, ναι, τελικά, στην αποτυχία. Η απάντηση του ΠΑΣΟΚ είναι : όχι. Υπάρχουν και άλλοι δρόμοι. Δρόμοι, που θα οδηγήσουν στην προσέγγιση -παρακαλώ υπογραμμίστε το "προσέγγιση"- των ονομαστικών στόχων του Μάαστριχτ, με δίκαιη επιμέτρηση του κόστους της προσαρμογής. Δρόμοι, που οδηγούν ακόμα και στην επίτευξη -υπογραμμίστε το "επίτευξη"- των στόχων, εφόσον όμως πληρωθούν ορισμένες προϋποθέσεις ή θα υπάρξει επιμήκυνση του χρονικού πλαισίου ή θα υπάρξει γενναία μεταφορά πόρων από τον πλούσιο βορρά στο φτωχό νότο".
6. ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΣΕ ΕΝΑ ΔΥΣΚΟΛΟ ΚΑΙ ΑΝΙΣΟ ΑΓΩΝΑ. Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΣΟΣ, ΓΙΑΤΙ ΣΤΗΝ ΕΚΚΙΝΗΣΗ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ "Το Μάαστριχτ, αυτή η συνθήκη, απλώς αποτελεί για μας ένα εισιτήριο σε ένα δύσκολο και άνισο αγώνα. Ο αγώνας είναι άνισος, γιατί στην εκκίνηση είμαστε οι τελευταίοι. Ο αγώνας είναι άνισος, γιατί η συνθήκη του Μάαστριχτ εκφράζει σχεδόν απόλυτα τα συμφέροντα και την οπτική γωνία του πλούσιου βορρά. Το όραμα της ενωμένης Ευρώπης δεν χωράει μέσα στο Μάαστριχτ. Το Μάαστριχτ για μας αποτελεί ένα σταθμό σε μία πορεία ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, ένα σταθμό που θα ξεπεραστεί και ίσως αλλοιωθεί στην ίδια την πορεία".
7. ΜΟΝΟ ΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ…"Σκεφθείτε, χωρίς τη δημοσιονομική πολιτική της Ευρώπης, τι θα συμβεί στις καθυστερημένες περιοχές. Γι' αυτό και είναι απαραίτητο και κλειδί, να ολοκληρωθεί ο ομοσπονδιακός χαρακτήρας της Ευρώπης, έτσι ώστε η ευθύνη να είναι εκεί όπου υπάρχουν τα μέσα. Τα μέσα θα τα έχουν οι Βρυξέλλες μετά την ένωση. Δεν θα τα έχουν τα κράτη-μέλη. Και εκεί υπάρχει η ευθύνη, η οποία βεβαίως πρέπει και να ελέγχεται δημοκρατικά. Μόνο με μια Πολιτική Ένωση θα αναλυθούν αυτές οι ευθύνες, ώστε ο Κοινοτικός Προϋπολογισμός να μπορεί να καλύπτει τις ανισότητες οι οποίες δημιουργούνται από την ίδια τη διαδικασία και λειτουργία της ελεύθερης και ενιαίας αγοράς."
Υ.Γ : Ο καθένας, έχει την άποψή του, θετική ή αρνητική, για τον Α. Παπανδρέου. Ένα δε μπορεί να του αμφισβητήσει κανείς: Τη διορατικότητά του και την ικανότητά του να προβλέπει, με βάσιμες οικονομικοπολιτικές αναλύσεις το αύριο…
Βασίλης Βαλαμβάνος,
vasval@axiaplus.grhttp://www.axiaplus.gr/Default.aspx?id=1067&nt=6&lang=1
