κ. Δάντη καλησπέρα,

εγω θαθελα να επιμείνω οτι η λαμογιά ξεκίνησε το 1974.
Δεν μπορω να διανοηθώ οτι δεξιά κυβέρνηση χαντάκωνε Ελληνικές επιχ/σεις για το γαμωτο
επειδή ο κουνιάδος Ανδρεάδης δεν βοηθούσε τον Παπαμπληγούρα στην εκλογική του αναμέτρηση!!! ή οτι άλλη "διευκόλυνση" ονειρευόταν

ή στην εκδίωξη του Νιάρχου και πόσα άλλα που ισως ΔΕΝ γνωρίζουμε...

ευχαριστούμαι για την υπενθύμιση του κύκλου των 34...πόσο ευκολα το ξεχνάμε, το προσπερναμε...το παραβλέπουμε... θελημένα ή οχι...

Εχω κρατήσει ενα άρθρο του Paul B. Farell 14/8/2009 Η συνωμοσία της Wall: Το Μεγάλο Κραχ του 2012.

Προσθέτοντας τη χρηματιστηριακή "θεωρία συνωμοσίας" στις κινδυνολογίες όσων προβλέπουν το "τέλος του κόσμου" το 2012, ο αρθρογράφος του MarketWatch, κ. Paul B. Farrell προβλέπει ότι το απόλυτο οικονομικό και κοινωνικό κραχ θα επέλθει σε τρία χρόνια.

"Κάτι υπάρχει στον αέρα… Το νιώθεις… Έρχεται ένας νέος 'ταύρος'; Ίσως -αλλά θα είναι ένας ταύρος μαινόμενος, ο οποίος θα αφήσει πίσω του κι άλλα συντρίμμια", πιστεύει ο κ. Paul B. Farrell.

ΝΕΟΣ ΤΑΥΡΟΣ, ΝΕΑ ΦΟΥΣΚΑ, ΝΕΟ ΚΡΑΧ
Ο αναλυτής εκτιμά ότι ένας κύκλος φούσκας έχει ήδη αρχίσει να σχηματίζεται. "Νιώθεις την ένταση της ενέργειας να φουσκώνει, όπως ήταν πριν από τα γκρεμίσματα του 1998, του 2000 και του 2007. Τα προβλήματα της παράνοιας των dot-com, δεν τα λύσαμε ποτέ. Κάναμε τα πράγματα χειρότερα, γαλουχώντας την καταστροφή των subprime πιστωτικών παραγώγων με φθηνό χρήμα, την οικονομική ιδεολογία 'Reaganomics' και δύο δαπανηρούς πολέμους. Δεν μάθαμε ποτέ το μάθημά μας, δεν λύσαμε κανένα πρόβλημα. Σήμερα, η κατάσταση συνεχίζει να επιδεινώνεται".

Μέσα στη φασαρία, τονίζει ο αναλυτής, η συνωμοσία της Wall Street έχει φορτώσει τους φορολογουμένους με 23,7 τρισ. δολάρια σε καινούργια χρέη, από διασώσεις. Ο λογαριασμός θα πρέπει κάποια στιγμή να πληρωθεί. Για την ώρα, η φούσκα φουσκώνει, χάρη στις τράπεζες της Wall Street που αποδεικνύονται, όχι "πολύ μεγάλες για να καταρρεύσουν", αλλά "πολύ άπληστες για να καταρρεύσουν".
ΜΠΕΙΤΕ ΓΙΑ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΕΙΤΕ
Είναι βέβαιο, συνεχίζει ο κ. Farrell, ότι ο ταύρος, η φούσκα και η κατάρρευση είναι πρακτικώς αναπόφευκτα και κινούνται ταχύτερα από όσο σε άλλους κύκλους, με αποτέλεσμα το τέλος να είναι πολύ κοντά, το 2012. Πώς μπορεί κάποιος να κερδίζει από αυτό το αναπόφευκτο; "Μπείτε στην αγορά για δύο χρόνια και μετά κάντε την προσευχή σας, να σας έχει μείνει αρκετό μυαλό για να βγείτε πριν από το κραχ (οι περισσότεροι δεν τα καταφέρνουν: σε εκείνο το σημείο η ευφορία σε τυφλώνει, γίνεται εθιστική σαν κοκαΐνη)", αναφέρει ο οικονομολόγος.

Αν θέλετε κι άλλες αποδείξεις για το επικείμενο, ακούστε κάποιους που δεν "λαδώνουν" πια τη μηχανή της Wall Street, αλλά τη γνωρίζουν καλά, όπως ο κ. Michael Lewis, πρώην trader στη Wall και συγγραφέας του βιβλίου "Πανικός: Η ιστορία της σύγχρονης οικονομικής παράνοιας". Δήλωσε πρόσφατα στο Newsweek: "Υπάρχει μια εσφαλμένη αίσθηση πως τελείωσε και ότι η κρίση πέρασε". Όχι, απλώς οι διασώσεις έχουν αναβάλει το αναπόφευκτο. Κι όταν αυτό θα έρθει θα είναι δυνατότερο και πιο κακό, πραγματική καταστροφή, πιστεύει ο κ. Lewis.

Πριν από μερικους μήνες, ο καθηγητής Οικονομικης Ιστορίας του Harvard, κ. Niall Ferguson, είχε δηλώσει με σαφείς ψυχαναλυτικές διαθέσεις: "Οι αγορές είναι καθρέφτες της ανθρώπινης ψυχής… Όπως τα άτομα μπορεί να πάθουν κατάθλιψη, ενδέχεται και να υποστούν πλήρη κατάρρευση". Στα 400 χρόνια Ιστορίας των χρηματιστηρίων έχουμε δει μια μακράν συνέχεια από οικονομικές φούσκες, τονίζει ο κ. Ferguson. Από καιρό σε καιρό, τα ενεργητικά στοιχεία εκτινάσσονται σε μη βιώσιμα επίπεδα, για να καταρρεύσουν αργότερα.


ΤΑ 5 ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ

Είναι ένας τόσο προσφιλής κύκλος, που μπορεί εύκολα να αναλυθεί σε πέντε στάδια, όπως τα ορίζει ο ιστορικός οικονομίας κ. Charles Kindleberger:

1. Μετατόπιση: "Κάποια αλλαγή στις οικονομικές συνθήκες δημουργεί νέες και κερδοφόρες ευκαιρίες". Οι ιστορικές διασώσεις της περυσινής χρονιάς, οι εκλογές, η νέα ιδεολογία.

2. Ευφορία: "Δημιουργείται μια αυτοτροφοδοτούμενη διαδικασία, όπου οι αυξήσεις εταιρικών κερδών οδηγούν σε ταχεία ανάπυξη των τιμών ενεργητικών". Η Goldman είναι η απόδειξη.

3. Μανία και φούσκα: "Οι προοπτικές για εύκολα χρηματιστηριακά κέρδη προσελκύουν 'παρθένους' επενδυτές, οι οποίοι με τη σειρά τους προσελκύουν τους απατεώνες που θέλουν να τους ρουφήξουν τα χρήματά τους". Οι επόμενες φούσκες το 2010 και το 2011.

4. Κατάθλιψη: "Οι επαΐοντες insiders αντιλαμβάνονται ότι τα κέρδη δεν υπάρχει περίπτωση να στοιχειοθετούν τις νέες, εξωφρενικές αξίες ενεργητικών που έχουν εμφανιστεί και αρχίζουν να ρευστοποιούν κέρδη". Η Wall Street βιώνει ξανά το 2007 - 2008.

5. Μετάπτωση ή απαξίωση: "Οι τιμές των ενεργητικών πέφτουν, οι μη επαΐοντες outsiders ποδοπατιώνται στις εξόδους και η φούσκα σκάει". Το άγριο 2008 επαναλαμβάνεται το 2012.

Ποιος είναι ο ένοχος; Κατά τον κ. Ferguson, η Federal Reserve: "Αν δεν δημιουργηθεί εύκολη πίστωση, δεν μπορεί να δημιουργηθεί φούσκα. Γι’ αυτό και τόσο πολλές φούσκες έχουν τις ρίζες τους στις αμαρτίες και στις παραλείψεις των κεντρικών τραπεζών". Γι’ αυτό και η επόμενη φούσκα είναι πρακτικώς βέβαιη: διότι υπάρχει η έκρηξη χρεών 23,7 τρισ. δολ. της Ουάσιγκτον.


Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΧ
Το θέμα είναι ότι οι Αμερικανοί δεν θα ανεχτούν για πολύ να ξετινάξει η "Συνωμοσία της Wall Street" τους επενδυτές και τους φορολογουμένους. Η Wall Street έχει γίνει πλούσια, φορτώνοντάς μας βουνά από χρέη, που θα βαραίνουν πολλές γενιές ακόμα.

Γι’ αυτό και ο αρθρογράφος του MarketWatch περιμένει ένα μεγάλο ξεκαθάρισμα, μία δεύτερη Αμερικανική Επανάσταση. Περιμένει το "Μεγάλο Κραχ 2" περί το 2012 και αμφιβάλλει ότι οι Αμερικανοί φορολογούμενοι θα καθίσουν παθητικοί για άλλη μία φορά, όπως έκαναν το 1930, το 2000, πέρυσι και πρόπερσι.

"Την επόμενη φορά, οι ψηφοφόροι θα αντιγράψουν μία σελίδα της Ιστορίας που αφορά σε προηγούμενες επαναστάσεις στις αποικίες της Αμερικής, της Γαλλίας, της Ρωσίας. Θα ξεσπάσει μια πανίσχυρη καταιγίδα μαζικής διεθνούς πιστωτικής κατάρρευσης, που θα γκρεμίσει τη Wall Street και το σκιώδες κεντρικό τραπεζικό σύστημα των 670 τρισ. δολ. Και οι παράπλευρες απώλειες θα είναι μαζικές και ευρύτατες".

*Ο Paul B. Farrell είναι αρθρογράφος του MarketWatch.

κατα συνέπεια κ. Δάντη,

μηπως έχει δίκαιο ο Τρισέ με τον σφιχτό κορσέ...

και μήπως τελικά η Ελλάδα επέλεξε τον σκληρό αλλά σωστό δρόμο της δημοσιονομικής προσαρμογής, παρότι μας κακοφαίνετε...και όλοι μας σκυλο βρίζουμε!!!

μηπως μας βγεί σε καλό τελικά!

Καλησπερα κ Δαντη.

Οπως προφανως βλεπετε το προφιλ μου θα ηθελα να σας εκφρασω καποιες αποριες -ερωτησεις ισως και καχυποψιες που εχω
στα πολυ ενημερωτικα γραφομενα του αρθρου-αναλυσή σας.

Στην ιστορια των 400 χρονων των χρηματηστηριων οι οικονομικοι κυκλοι δεν εχουν μεταβαλλει ποτέ τον αριθμο των χρονων των 34 ετών ;
Αν ειναι τοσο προφανης ο χρονος δεν θα υπολογιζαν ολοι τι θα συμβει πανω-κατω στο κλεισιμό τους στο ανοιγμά τους ή ακομη στην πορεια τους;

Η εξελιξη της μακρο-οικονομικης επιστημης των πολυπλοκων τραπεζικων προιοντων των συστηματων των αγορων και ολα τα συναφη
δεν ειναι ικανα να αλλαξουν την συχνοτητα και τα ετη των κυκλων ;
Ακομη η παρουσια του ιντερνετ δεν ειναι παραγοντας στο να μεταβαλλει τον κυκλο;

Και κατι τελευταιο (αν και εχω πολλες αποριες) να μη σας κουραζω...... την σκυταλη στην οικονομικη παντοδυναμια των ΗΠΑ
δεν μπορει να την παρει αλλη Ηπειρος ή μαζι με αλλες και να κανει τις αλλαγές της στον κυκλο το συστημα ή την συμπεριφορα του ;
Ο εφνιδιασμος ειναι μεσα στο παιχνιδι για το προφανες ......οχι μονο των κυκλων αλλα γενικοτερα στις παγκοσμιες εξελιξεις ;
Εδω ειναι και η καχυποψια μου ........... μηπως γινει καποιο κρεμασμα σ'αυτο που διδασκουν οι ιδιοι .... του συστηματος ;

Οσον αφορα την αστρολογια-αστρονομια .............. ειναι γνωστο απο αρχαιοτατων χρονων οτι εχουν
θεση -αποσταση -σχημα -κινηση -συμπεριφορα-χαρακτηριστικα ......κατι σαν τις 4 εποχες της γης
μονο που ειναι περισσοτερες ....... και κατι δειχνουν αν τις μελετησει καποιος και κατανοησει τους νόμους που εχουν
και δεν ειναι τυχαιο που το κανουν απο την αρχαιοτητα εως τωρα.(ετσι νομιζω)

Ευχαριστω εκ των προτερων...... και ελπιζω να μου λυσετε καποια(ες) απορίες μου.

Το τελος ενος Κοσμου,ειναι μια εκφραση πολυ παρεξηγημενη.Στην τρεχουσα αντιληψη και νοοτροπια,ταυτιζεται με μια καταστροφη,λοιμους σεισμους και καταποντισμους.
Αλλα,αν δουμε προσεκτικα τις λεξεις,τα συμπερασματα μπορει να ειναι διαφορετικα.
Η λεξη Κοσμος,προερχεται απο το ρημα κοσμω,και εχει συνωνυμα το "διακοσμω","κοσμημα" και γενικως λεξεις,που παραπεμπουν σε μια δομη,σ ενα επιπεδο οργανωσης κατα βασην αισθητικης ταξης.
Συνεπως το τελος του κοσμου ειναι το τελος μιας δομης, ενος τροπου οργανωσης που παραγει το αισθημα της Αρμονιας και της Ταξεως.
Κατ ουσιαν προκειται για μια συνολικη διαλυση μιας δομης η πραγμα που ειναι το ιδιο,των επιμερους,ολων η ορισμενων δομων που την συνθετουν.
Yπονοειται κυριως μια μεταπτωση ενος συστηματος που επικρατει ενα επιπεδο "Ταξης" σε ενα επιπεδο αυξημενης "Αταξιας",εντροπιας για την Φυσικη,μιας και η Ταξη(οργανωση κατα εναν συγκεκριμμενο τροπο,αρχες και κανονες) ειναι προυποθεση του "Κοσμου".
Μια Νεα ταξη ας πουμε πραγματων,υποχρεωτικα απαιτει μια μεταβαση απο ενα ειδος οργανωσης σε ενα νεο,αρα και μια περιοδο αταξιας.Σ αυτη την περιπτωση,διαλυεται σ ενα βαθμο ο "παλιος κοσμος" και τα υλικα του,ολα η μερικα εξ αυτων,αποτελλουν συστατικα του Νεου Κοσμου.
Δεδομενου ομως οτι στην Φυση δεν υπαρχει απολυτη ταξη η απολυτη αταξια κατ ουσιαν μιλαμε για μια μεταβολη τροπον τινα των "αναλογιων" μια μετατοπιση σε εναν αξονα ταξης-αταξιας,προς την μια η την αλλη περιοχη.
Κατα το παρελθον ομως σε περιοδους τετοιων μεγαλων μετακινησεων ετιθετο συχνα θεμα "επιβιωσης" για ατομα και λαους.Απο αυτη την συσχετιση που μαλλον ειναι μερος του DNA μας πλεον ξεπηδαει ενας αρχεγονος φοβος "καταστροφης".
Η παρουσα κριση,εμπεριεχει προφανως το στοιχειο "αυξηση της αταξιας",το βλεπουμε καθημερινα,αλλα πολυ απεχει απο το να μπορει να χαρακτηριστει "καταστροφη" με ορους του παρελθοντος.
Απο το 2009 και μετα,κανεις δεν πεθανε,(εκτος κι αν αυτοκτονησε) απο την κριση.

καλημέρα,

το τέλος της Ευρωπαικής Ένωσης ίσως?

Αγροτικέ για να το λες εσύ, κάτι θα ξέρεις. Αλλά βλέπεις, εσύ λες την άποψή σου για να μετράς μονάστερα. Εγώ λέω την άποψή μου. Και όπως είδες και από την υπογραφή μου δε με ενοχλεί να είναι κάποιος γίδι. Με ενοχλεί να προσπαθεί να με πείσει ότι είμαι κι εγώ γίδι. Το ίδιο ισχύει και για τα πρόβατα. Επίσης να σου τονίσω ότι δεν ενοχλήθηκα και πάρα πολύ. Βλέπεις αν υπάρχουν δυνατότητες σε πολλαπλά επίπεδα, υπάρχει και η επιλογή να πει κάποιος "Δε με ενδιαφέρει καθόλου αν τα Σκόπια τα ονομάσουν Μακεδονία ή Καλαμάτα". Αυτός λοιπόν λέγεται παραδόπιστος. Υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος βεβαίως βεβαίως. Να έχεις δυνατότητες σε πολλαπλά επίπεδα και να πεις ότι σε ενδιαφέρει. Σε αυτή την περίπτωση είσαι επιχειρηματίας αλλά έχεις και ηθική. Και για να μην ανοίξουμε όπως παλαιότερα εδώ την κουβέντα περί ηθικής, ας λήξω εγώ, για εμένα το θέμα μου λέγοντας ότι "εγώ τη μάνα μου, με οποιανδήποτε έννοια την εννοεί κανείς, δεν την πουλάω". Έχω χορτάσει να ακούω από την κάθε "κοντή αλεπού" κι από μια κ.....δα.*


*Ως γνωστόν η άποψη είναι σαν την κ.λ.τρ....δα, ο καθένας έχει τη δική του.

Υποσημείωση : Αν θες να απαντήσεις, σε παρακαλώ κάνε το σε π.μ να μην ενοχλούμε και τον κύριο Δάντη ο οποίος τον μίτο τον άνοιξε για άλλο λόγο.

ΟΧΙ ευχαριστω φιλε μου. Over and out.

Κε Δάντη ο μεγάκυκλος που αναφέρετε είναι ο μέγιστος αυτός των 60 ετών σύμφωνα πάντα και με τους κύκλους Κοντράντιεφ, αν κατάλαβα καλά που αναφέρεστε.
Να δούμε και 2 άλλες οπτικές που πιστεύω και οι δύο ότι αφορούν την Ελλάδα?
1. Ο Τζον Κελυ σε μια μελέτη του συσχετίζει πάντα την έξαρση των κινητοποιήσεων με το πέρασμα στην τελική ή στην αρχική φάση ενός μεγακύκλου. Είτε αυτό είναι τα κινήματα σοβιετ, είτε πόλεμος είτε και σήμερα τα κινήματα της ισλαμικής ανατολής είτε τα κινήματα πολιτών στην ευρώπη. Θυμάστε μήπως όλοι τις ταραχές στην Καλιφόρνια προπομπό της χρεοκοπίας? Θεωρείτε ότι συσχετίζονται αυτά τα δύο και πότε θα δούμε πραγματικά κάτι τόσο κοινωνικά δυνατό ώστε να έχουμε την μετάβαση αυτή? Είναι φοβερό αν βάλει κανείς όλα τα μεγάλα απεργιακά κινήματα δίπλα όλοι οι συγγραφείς από DUNLOP μέχρι Mandel – Gordon- Goldstein κλπ όλοι τους κάνουν την συσχέτιση εξάρσεων κοινωνικών με αλλαγή στα οικονομικά καθεστώτα.
2. Αυτή τη στιγμή τόσο παγκόσμια αλλά και στην ελλάδα σε τρομακτικό ποσοστό υπάρχουν λιμνάζοντα κεφάλαια. Ουσιαστικά η φάση ύφεσης οφείλεται αλλά πολύ περισσότερο επεκτείνεται στην πτώση του ποσοστού του κέρδους στο σύνολο του επενδυμένου κεφαλαίου. Όσο ο κεφαλαιοκράτης-επιχειρημάτιας νιώθει ότι το ROI μιας επένδυσης θα είναι μικρό, τόσο δεν επενδύει. Όμως η μη επένδυση ειδικά στην βιομηχανία, σήμερα που οι τεχνολογικές εξελίξεις τρέχουν έτσι, σημαίνει πισωγύρισα και κλείσιμο πολλές φορές των εταιριών. Και μόνο με συγκεκριμένες προϋποθέσεις και αύξηση του μέσου ποσοστού του κέρδους, θα έχουμε ανάπτυξη μέσω νέων τεχνολογιών κιόλας. Το φοβερό είναι ότι σε κάθε υπέρκυκλο αναδεικνύεται ένας κλάδος που παράγει υπερκέρδη. Και να ρωτήσω ευθέως (και για εμένα αυτό θα έπρεπε να ψάχνουμε όλοι), στη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται ΠΟΙΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΟΙ ΚΛΑΔΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟΙ που θα παράξουν τα υπερκέρδη?
Προσοχή στα παραπάνω εννοώ τους οικονομικούς μεγάκυκλους όχι αυτό που οι βρεττανοί λένε business cycle δηλ της 7ετίες (εώς 11ετίες)
Στην δε ελλάδα το θέμα είναι διαφορετικό και έχει να κάνει με τις δομές της κοινωνίας και της μικροοικονομίας. Στην ελλάδα το πρόβλημα στην μικρες εταιρίες έχει επώνυμο και λέγεται Μεσάζοντας ή αποκλειστικός αντιπρόσωπος. Προσωπικά στις δουλειές που κάνω προσπαθώ να τους βγάζω απ την μέση είτε βρίσκοντας κατευθείαν την πηγή, είτε με άλλους τρόπους. Για αυτό και μέχρι στιγμής το μνημόνιο έχει πιέσει το κόστος να πέσει σε πολλά είδη όχι όμως στο επιθυμητό.
Όπως και να χει ξανάρχομαι στην παραπάνω ερώτηση. Επειδη εγώ είμαι μακροπρόθεσμος, βλέπεται κε Δάντη κάποιον κλάδο της οικονομίας να μπορεί να παράξει υπερκέρδος? Προσωπικά πέραν της ενέργειας, του κλάδου Υγείας και του biotech δεν βλέπω κατι άλλο (και στην ελλάδα το δεύτερο δεν το έχουμε).

Επίσης θεωρώ ότι την κούρσα της ανόδου θα την τραβήξουν πάλι οι τράπεζες. Με διαφορετικό προσανατολισμό όμως πια και όχι επικεντρωμένο στην λιανική με τον τρόπο που ξέραμε. Το νέο μοντέλο ανάπτυξης λογικά ΔΕΝ θα βασισθεί στην κατανάλωση μέσω δανείων, αλλά στην επένδυση.
1. Θεωρείται απίθανο να δούμε μια αναβίωση τράπεζας τύπου ΕΤΒΑ στην ελλάδα (χωρις ολες τις αγκυλώσεις της δεκαετίας του 80)
2. Από ολες τις τράπεζες που υπάρχουν τωρα στον ελλαδικο χώρο ευρύτερα ποια θεωρείται εσείς ότι ειναι πιο κοντά στο να γυρίσει σε ένα μοντέλο χρηματοδότησης διαφορετικό από αυτο της λιανικής? Με λίγα λόγια το επόμενο τραπεζικό growth story ποιο νομίζετε οτι θα είναι?

Για μενα ο ποιο ασφαλής τρόπος να βγαλεις χρήματα απο μετοχές στα επόμενα δεκα χρόνια και γενικότερα είναι να οσμιστείς τα trends που θα δημιουργηθουν στην αγορά. Συμφωνείτε?