κ.Δάντη
Ξέρετε ότι είμαι κάθετα αντίθετος με την επιστροφή στη δραχμή όμως διαβάζοντας τα όσα πολύ σοφά είπατε μου ήρθε μια αμφιβολία, βασισμένη και σε όλα όσα βλέπω και διαδραματίζονται εδώ και χρόνια γύρω μας. Μήπως τελικά, πέρα από το τί πιστεύει ο κάθε Έλληνας που δεν έχει κατανοήσει βασικούς κανόνες της παγκόσμιας οικονομίας, μας συμφέρει εσωτερικά να επιστρέψουμε στη Δραχμή; Θέλω να πω, αν συμβεί κάτι τέτοιο και όπως πολύ σωστά λέτε, πέσει το βιοτικό επίπεδο και γίνουν όλα αυτά τα δυσάρεστα, που θα είναι δυσάρεστα για όλους, μήπως θα είναι μονόδρομος η εργασία για την παραγωγή και όχι η λαμογιά και κατά συνέπεια θα αλλάξουμε και πορεία; Είναι λίγο παράτολμο αυτό που λέω, γιατί κατά βάθος ούτε εγώ πιστεύω ότι ο "φραπεδάτος θα πάει χωράφι" έτσι εύκολα για να αναπτυχθεί όμως ίσως είναι και μονόδρομος για να τον αναγκάσουμε να πάει. Και ίσως είναι ο μόνος τρόπος να προχωρήσει αυτή η χώρα επιτέλους με δουλειά μπροστά. Και με βάση αυτό σκέφτομαι ότι κατά πάσα πιθανότητα, πατώντας και σε όλες τις νέες προκλήσεις οι οποίες υπάρχουν για δημιουργία σε μια χρεωκοπημένη χώρα, θα μπορέσει αυτή η χώρα σε 20 σε 30 ίσως σε 40 χρόνια να επανέλθει στο κοινό νόμισμα. Βέβαια γεωπολιτικά και ως προς όλους τους άλλους τομείς θα χάσουμε τα πάντα, όμως θα έχουμε σίγουρα, μόνο ανάπτυξη και κάποτε ίσως πάρουμε πίσω όσα χάσουμε. Δεν ξέρω αν έγινα κατανοητός αλλά εγώ προσωπικά έχω αρχίσει να έχω αμφιβολίες όσον αφορά την επιμονή μου στο ευρώ.
Όσον αφορά τη στάση πληρωμών, νομίζω ότι είναι τόσο ισχυρό πολιτικό γεγονός, ακόμη και τώρα, που η κυβέρνηση θα προτιμήσει να πάρει τα μέτρα παρά να φτάσει εκεί. Νομίζω ότι για έναν πολιτικό στη θέση του ΓΑΠ είναι προτιμότερο να πάρει τα μέτρα και να γίνει κακός προς τους ψηφοφόρους του αλλά να δώσει μια προοπτική παρά να κάνει στάση πληρωμών και να γίνει ο ανίκανος. Δεν ξέρω, θέλω να πιστεύω ότι ίσως υπάρχει το σκεπτικό του "να κάνουμε κάτι που θα μείνει και ας μας βρίζουν τώρα, παρά να μην κάνουμε τίποτα και να μας βρίζουν αιωνίως". Και τελοσπάντων αν γίνει όλο αυτό το σκηνικό πολέμου, σίγουρα οι καβατζωμένοι θα επιζήσουν πιο εύκολα από τους άλλους γιατί έτσι γινόταν πάντα. Όμως θα είναι και οι δακτυλοδεικτούμενοι της κοινωνίας και θα είναι και εύκολες λείες για τον επίδοξο, φιλόδοξο, με όρεξη για εργασία νέο. Και στο κάτω κάτω, όπως και να γίνει, αν το βιοτικό επίπεδο επιστρέψει 20 ή 30 χρόνια πίσω, δεν ξέρω εσείς αλλά εγώ θυμάμαι ότι μια χαρά ζούσαμε και τότε. Με λιγότερα έσοδα και πολύ λιγότερες πολυτέλειες αλλά ζούσαμε. Και με τις σημερινές εμπειρίες ίσως είναι πολύ πιο εύκολο να πεταχτούμε βίαια μπροστά και να είμαστε παραγωγικοί.
Εκτός από το καταστροφικό των δύο περιπτώσεων για το οποίο ούτως ή άλλως εγώ δεν ευθύνομαι, δεν νομίζετε ότι... εδώ που είμαστε... ίσως είναι και θέμα απλής επιλογής και μάλιστα ίσως καλύτερης από οποιαδήποτε άλλη λύση;
Υ.Γ. Βασίζω αυτά και στο γεγονός ότι ο ίδιος Ολλανδός είπε και ότι δεν τίθεται θέμα εξόδου της Ελλάδας από το Ευρώ γιατί έχουμε προχωρήσει πολύ και οι εξαγγελίες ήταν για το μέλλον. Άρα αυτό μπορεί να είναι και ένα όπλο μας σε διάφορες διαπραγματεύσεις εφόσον όμως επιλέξουμε έναν από αυτούς τους δρόμους πριν μας τον επιβάλλουν.
Δεν ξέρω τί να εύχομαι για αύριο από τις εξαγγελίες του ΓΑΠ. Εσείς τι λέτε;
_________________ Το να είναι κάποιος γίδι δε με απασχολεί. Αλλά το να προσπαθεί να με πείσει ότι είμαι κι εγώ γίδι για να μην αισθάνεται μόνος του, με εξοργίζει.
|