14. ΦΙΞ. Εκκαθαριστής είχε ορισθεί η Εθνική Κεφαλαίου ΑΕ. α. Κατά τον πρώτο διαγωνισμό τής 16.10.92 κατακυρώθηκε (εκτός του παγοποιείου) στην ΕΤΕ έναντι 2 δισ. δρχ. Τα συμβόλαια μεταβίβασης έγιναν την 11.6.93. β. Κατά τον δεύτερο διαγωνισμό τής 7.12.92 κατακυρώθηκε το παγοποιείο έναντι 451 εκατ. δρχ. Τα συμβόλαια μεταβίβασης έγιναν την 12.4.93.
Η ιστορία του “FIX”
19 Ιανουαρίου 2006
Στη δυτική είσοδο της Θεσσαλονίκης δεσπόζει το ΦΙΞ. Ένα οίκημα περίπου 30 στρεμμάτων το οποίο…. Καλωσορίζει ή αποχαιρετά όσους έρχονται ή φεύγουν οδικώς από την πόλη, καθώς βρίσκεται στην αρχή της Εθνικής οδού Θεσσαλονίκης – Αθηνών. Η επιβλητική είσοδος που τραβάει τα βλέμματα των περαστικών. Και επειδή δεν είναι λίγοι αυτοί που ρωτούν «Τι ήταν το ΦΙΞ», ας ξεφυλλίσουμε τις σελίδες ανάποδα.
Το 1892 οι Μισραχή και Φερνάντε Αλλατίνι δημιουργούν στο χώρο αυτό οινοπνευματοποιείο το οποίο από το 1893 άρχισε να λειτουργεί ως ζυθοποιείο. Από τότε η κατανάλωση ζύθου στη Μακεδονία σχεδόν τριπλασιάσθηκε. Το εργοστάσιο, τα σχέδια του οποίου έγιναν στο Μόναχο, ανήκε στην εταιρία «Μισραχή – Φερνάντεζ» έως το 1912, οπότε μετατράπηκε σε ανώνυμη εταιρία («Ζυθοποιείον Όλυμπος»).
Το 1920 δύο από τα μεγαλύτερα εργοστάσια της Θεσσαλονίκης το ΄Ολυμπος » και το «Νάουσα» συνενώθηκαν κάτω από την επωνυμία ¨Ηνωμένα Ζυθοποιεία Όλυμπος-Νάουσα». Η εταιρία διέθετε εκτός του τμήματος ζυθοποιίας το μοναδικό στην Ελλάδα βυνοποιείο, καθώς και ιδιαίτερο τμήμα παγοποιίας και ψυχραποθηκών.
Ο εξοπλισμός των δύο εργοστασίων εκσυγχρονίζονταν συνεχώς με αγορές νέων μηχανημάτων και οι εγκαταστάσεις τους επεκτείνονταν για να καλύψουν τις αυξανόμενες ανάγκες κατανάλωσης.
Το 1925 η ετήσια παραγωγή της εταιρίας σε ζύθο έφτανε τους 6.000 τόνους και σε πάγο τις 350.000 πλάκες. Το 1926 η πλειοψηφία των μετοχών περιέχεται στην αθηναϊκή εταιρία «Κάρολος ΦΙΞ Α.Ε.».
Το 1927 η εταιρία προχωρά στην ανέργεση εντός του συγκροτήματος «Όλυμπος» νέου εργοστασίου παραγωγής πάγου. Ο εξοπλισμός του είχε παραγγελθεί στο ελβετικό οίκο Sulzer και η δυνατότητα παραγωγής πάγου έφτανε τους 100 τόνους την ημέρα.
Στη δεκαετία του ’80 το εργοστάσιο κήρυξε πτώχευση και το 1988 βγήκε στον πλειστηριασμό, με αποτέλεσμα να περάσει στα χέρια ιδιώτη. Την ίδια εποχή όμως στην Ελλάδα άρχισε δειλά δειλά να ξεπροβάλλει μία νέα κουλτούρα στα ήθη και τα έθιμα της διασκέδασης, που ήθελε τις ευγενέστερες και καλύτερες των τεχνών, να βρίσκουν πρόσφορο έδαφος για αναπτυχθούν σε μεγάλους βιομηχανικούς χώρους.
Στη δεκαετία του ’90 η τάση αυτή έγινε status και το ίδιο ακριβώς συμβαίνει στο ΦΙΞ στον παρόντα χρόνο. Από την Άλκηστη Πρωτοψάλτη, την Δήμητρα Γαλάνη, την «Κυριακή Των Παπουτσιών» Του Λάκη Λαζόπουλου και την αποψινή νύχτα, το μέρος εξακολουθεί ακόμα να διατηρεί ατόφια την μαγεία του και να «ταξιδεύει» την ιστορία της Θεσσαλονίκης.
Από τα προνόμια του Φιξ στο μονοπώλιο της Heineken
Η ιστορία της μπίρας - Μάχες, έριδες, ανταγωνισμοί, συγχωνεύσεις, εξαγορές και αποκλεισμοί
Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου 2006
Στην εποχή του Οθωνα, οι διατρέχοντες την αφιλόξενη και ρημαγμένη τότε ελληνική επικράτεια Βαυαροί δεν άντεχαν χωρίς την μπίρα τους. Τις εκστρατείες του βασιλέως συνόδευε πάντα ειδικευμένος ζυθοποιός. Κατά σύμπτωση έφερε το όνομα Fix.
Για τις καλές υπηρεσίες που προσέφερε στον Οθωνα αποζημιώθηκε δεόντως. Εξασφάλισε το προνόμιο της αποκλειστικής παραγωγής και διάθεσης μπίρας στην Ελλάδα.
Ετσι οι Ελληνες με αυτή την επωνυμία, με την επωνυμία Fix, γνώρισαν την μπίρα.
Με τον καιρό μπίρα και Fix έγιναν ένα πράγμα, ταυτόσημα αγαθά. Αργότερα η εν λόγω οικογένεια προσέφερε και άλλα σήματα, όπως την μπίρα Alfa και σταδιακά κατέκτησε την αγορά των αναψυκτικών, του πάγου και άλλων συγγενών δραστηριοτήτων.
* Το μονοπώλιο
Το προνόμιο του μονοπωλίου διατηρήθηκε για την οικογένεια Φιξ ως το 1963. Με την άρση του προνομίου της αποκλειστικής παραγωγής και διάθεσης και την απελευθέρωση της αγοράς ιδρύεται η Αθηναϊκή Ζυθοποιία. Ενας έλληνας επενδυτής από το Σουδάν συνεργάζεται με την ολλανδική οικογένεια Χάινεκεν και αποκτά δικαιώματα παραγωγής και διάθεσης της μπίρας Amstel (από το όνομα του ποταμού που διασχίζει το Αμστερνταμ). Δημιουργεί στη συνέχεια ένα μικρό ζυθοποιείο στη λεωφόρο Κηφισού και προσπαθεί να εισέλθει στην αγορά.
Συναντά πάμπολλα εμπόδια, η οικογένεια Φιξ αντιστέκεται με όλα τα μέσα. Κινητοποιεί την πολιτική, χρησιμοποιεί τεχνάσματα, ασκεί πιέσεις, επιβάλλει ακόμη και απαγορεύσεις. Οι παλαιότεροι των κοινοβουλευτικών συντακτών θυμούνται στα μέσα του 1964 τον Κάρολο Φιξ περιφερόμενο στο Περιστύλιο να διακινεί μεταξύ των βουλευτών υλικό για τα λιποβαρή μπουκάλια της Amstel και να απαιτεί την απαγόρευση της κυκλοφορίας της. Θα το επιτύχει για λίγους μήνες και η συγκεκριμένη μπίρα δεν θα καταφέρνει για χρόνια να κερδίσει μερίδιο στην αγορά.
Στη διάρκεια της χούντας οι συνταγματάρχες, στην προσπάθειά τους να φέρουν επενδύσεις, προσφέρουν ισχυρά κίνητρα και έτσι αρχές του 1970 ιδρύεται η Henninger Hellas, η οποία κατασκευάζει τρία ζυθοποιία, στο Ηράκλειο Κρήτης, στην Αταλάντη και στη Θεσσαλονίκη.
Παράγει την ομώνυμη μπίρα της Φραγκφούρτης και την Keiser, σαρώνοντας στην κυριολεξία την αγορά, με αποτέλεσμα να πιέζονται αφόρητα, πρώτα απ' όλα η μπίρα Fix και δευτερευόντως η Amstel, η οποία δεν έχει ακόμη καταφέρει να κερδίσει σημαντικό μερίδιο στην αναπτυσσόμενη ελληνική αγορά.
* Η άφιξη Κουμάνταρου
Με τη μεταπολίτευση ο ομογενής εξ Αμερικής Κουμάνταρος κατασκευάζει στην Πάτρα το μεγαλύτερο ζυθοποιείο των Βαλκανίων με τη Lowenbrau Μονάχου. Καταφέρνει εντυπωσιακή διείσδυση στην αγορά, δαπανά αστρονομικά ποσά για τη δημιουργία δικτύου διανομής και είναι αυτός που συγκροτεί τον υπάρχοντα σήμερα μηχανισμό διακίνησης μπίρας και αναψυκτικών στην ελληνική επικράτεια. Ταυτόχρονα δημιουργεί και την Aloucanco, μια μονάδα παραγωγής αλουμινένιων κουτιών. Σχεδόν ταυτόχρονα η εξ Αφρικής ομογενειακή οικογένεια Κατσιάπη χτίζει στην Αταλάντη νέο ζυθοποιείο συνεργαζόμενη με τη δανέζικη Karlsberg.
Συνέπεσε εκείνη η έκρηξη επενδύσεων στον τομέα της μπίρας με τη δεύτερη πετρελαϊκή κρίση και με την έναρξη της διαδικασίας προβληματικοποίησης των ελληνικών επιχειρήσεων. Κοντά στο 1980, λίγο πριν από την άνοδο του ΠαΣοΚ στην εξουσία, οι απεργίες δίνουν και παίρνουν, ο δανεισμός με ρήτρες συναλλάγματος εξουθενώνει τις επιχειρήσεις, όσοι δεν είναι σε θέση να ελέγξουν βασικά στοιχεία κόστους οδεύουν στην πτώχευση.
Εκείνες τις χρονιές η οικογένεια Φιξ θα βγει εκτός παιχνιδιού και αργότερα θα πτωχεύσει. Σχεδόν ταυτοχρόνως η Lowenbrau του Κουμάνταρου θα βρεθεί αντιμέτωπη με τον απεργιακό παραλογισμό και κάτω από συνθήκες κρίσης και αφόρητης πίεσης θα πουλήσει το εργοστάσιο της Πάτρας στην Αθηναϊκή Ζυθοποιία.
* Η αρχή της ηγεμονίας
Σε εκείνη τη συγκυρία, του μεγάλου ανοίγματος αλλά και της προβληματικοποίησης της αγοράς, η Αθηναϊκή Ζυθοποιία της ολλανδικής οικογενείας Χάινεκεν θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ηγεμονίας στην ελληνική αγορά μπίρας.
Το 1981, ταυτόχρονα με τη νίκη του ΠαΣοΚ, διατηρώντας το σήμα της Amstel λανσάρει ευφυώς την «πράσινη» μπίρα Heineken, χρησιμοποιώντας το επώνυμο των ολλανδών ιδιοκτητών. Είναι άγνωστο αν η πολιτική αλλαγή επέβαλε την κυκλοφορία της «πράσινης» Heineken στην ελληνική αγορά, σε κάθε περίπτωση όμως εκείνη η επιλογή απεδείχθη εμπορικά επιτυχής.
Σχεδόν ταυτόχρονα, ίσως λίγο μετά, η Lowenbrau Μονάχου έχοντας χάσει το εργοστάσιο των Πατρών και θέλοντας να διατηρηθεί στην αγορά αγοράζει το εργοστάσιο Κατσιάπη στην Αταλάντη, διακόπτοντας την παραγωγή της δανέζικης μπίρας Karlsberg.
Εν τω μεταξύ η Αθηναϊκή Ζυθοποιία κερδίζει συνεχώς έδαφος, πιέζοντας αφόρητα τους ανταγωνιστές της. Κάτω απ' αυτές τις συνθήκες η Henninger κλείνει τα εργοστάσιά της στην Αταλάντη και στο Ηράκλειο της Κρήτης και καταλήγει, στα μέσα της δεκαετίας του '90, έπειτα από απίθανες απεργιακές κινητοποιήσεις σε καλοκαιρινές περιόδους σε άθλια οικονομική κατάσταση, στα χέρια του Κωνσταντίνου Μπουτάρη, παράγοντας μπίρα με τα σήματα Henninger, Keiser και Kronenburg. Η οικονομική θέση όμως της Henninger Hellas δεν θα βελτιωθεί ούτε και μετά την εξέλιξη αυτή. Θα βρίσκεται σε συνεχή πίεση και κάποια στιγμή θα χρειασθεί την ενίσχυση της Clobal Finace. Υπό συγκεκριμένες συνθήκες, τις οποίες θα περιγράψουμε λεπτομερώς παρακάτω, θα θέσει σε κυκλοφορία την μπίρα Mythos και αργότερα θα εξαγορασθεί από την Scotish & Newcastle.
Εν τω μεταξύ στα μέσα της δεκαετίας του '90 το μόνο ζυθοποιείο της Lowenbrau στην Αταλάντη δέχεται επίθεση από τη 17Ν με δύο ρουκέτες. Χάνει από εκείνη την επίθεση δύο δεξαμενές ζύμωσης, δηλαδή δύο από τις δέκα μονάδες παραγωγής μπίρας που διέθετε, η θέση της κλονίζεται ακόμη περισσότερο και λίγο μετά παραδίδεται στην Αθηναϊκή Ζυθοποιία, αρχίζοντας να παράγει για λογαριασμό της, κάτι που συνεχίζει να κάνει και σήμερα.
* Ολλανδική κυριαρχία
Είναι η εποχή της απόλυτης κυριαρχίας της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας και της οικογενείας Heineken στην ελληνική αγορά της μπίρας. Από τα βασιλικά προνόμια της οικογένειας Φιξ φθάσαμε στο μονοπώλιο των Ολλανδών. Από τα μέσα της δεκαετίας του '90 οι Ολλανδοί ορίζουν στον μέγιστο βαθμό την αγορά της μπίρας στην Ελλάδα, είναι παραγωγοί, εισαγωγείς και απόλυτοι κυρίαρχοι του δικτύου διανομής.
Κατέχουν πάνω από το 90% της αγοράς, η Ελλάδα είναι το αστέρι τους. Ο τζίρος το 2005 ξεπέρασε τα 376 εκατ. ευρώ και τα προ φόρων κέρδη έφθασαν τα 81 εκατ. ευρώ. Τα καθαρά κέρδη ξεπέρασαν το 2005 τα 60 εκατ. ευρώ, ήταν περίπου 12 εκατ. ευρώ υψηλότερα από τα αντίστοιχα του 2004, παρ' ότι ο τζίρος υπερέβη μόλις κατά 2 εκατ. ευρώ τον αντίστοιχο του ολυμπιακού έτους.
Στην Ελλάδα πραγματοποιούν το 3,42% των πωλήσεών τους και το 7,94% των κερδών τους!!! Εμφανής η αναντιστοιχία υπέρ των κερδών, ίσως η ισχυρότερη ένδειξη ότι η Heineken πουλάει ακριβά στην Ελλάδα.
Πουθενά αλλού στον κόσμο η οικογένεια Heineken δεν κατέχει αναλογικά τέτοια θέση στην αγορά, ούτε βεβαίως στην Ολλανδία, όπου το μερίδιό της κινείται στα όρια του 50% και συνεχώς αντιμετωπίζει κατηγορίες ότι κινείται σε αγορά με ολιγοπωλιακή συγκρότηση.
Εδώ ζει και βασιλεύει, υπερκερδοφορεί, αξιοποιώντας την απολύτως δεσπόζουσα θέση που κατέχει, χωρίς κανείς να την ενοχλεί.
Ο διεθνής πόλεμος της ετικέτας Φιξ
Ενας εκ των παλαιών ιδιοκτητών της ζυθοποιίας διεκδικεί πάλι τη θρυλική επωνυμία ενώ στον Καναδά και στις ΗΠΑ πολλοί προσπαθούν να την οικειοποιηθούν
ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΑΟΥΣΗΣ | Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 1996
Η δικαστική διαμάχη για τα σήματα κάνει τον γύρο του κόσμου
Στις αρχές του περασμένου Οκτωβρίου σε ένα ομογενειακό στέκι στο Οντάριο του Καναδά στο εστιατόριο Athens Garden ο νεαρός επιχειρηματίας κ. Ανδρέας Πέτρου, γιος των ιδιοκτητών του ελληνικού εστιατορίου, κάλεσε «γνωστούς και φίλους» για να γιορτάσουν το κατόρθωμά του: να βγάλει στην καναδική αγορά μπίρα με το θρυλικό όνομα της Fix Hellas. Την ίδια περίοδο τα ομογενειακά έντυπα του Οντάριο φιλοξενούσαν διαφημίσεις για την κυκλοφορία της νέας μπίρας, που ανεξαρτήτως των γευστικών της επιδόσεων στόχευε στο «εθνικό φιλότιμο» των ξενιτεμένων. «Fix, η εθνική μπίρα της Ελλάδας» ήταν το σλόγκαν των διαφημιστικών καταχωρήσεων, αν και η παραγωγή της μπίρας του κ. Πέτρου γίνεται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τη γενέτειρα των γονέων του, από μια καναδική εταιρεία, την Brick Brewing Company.
Η περίπτωση του κ. Πέτρου, που δεν έχει καμιά συγγενική σχέση, ούτε εξ αίματος ούτε εξ αγχιστείας, με την οικογένεια των ελλήνων ζυθοποιών και πολύ περισσότερο με τους σημερινούς ιδιοκτήτες των εμπορικών σημάτων της άλλοτε κραταιάς βιομηχανίας, δεν είναι και η μοναδική. Ο νεαρός επιχειρηματίας είναι ένας από τους πολλούς, παλαιούς και νέους, διεκδικητές της περιώνυμης «ετικέτας» στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Ο κ. Βασίλης Κουρτάκης, επικεφαλής της γνωστής ομώνυμης οινοποιίας, που έχει αγοράσει από την Εθνική Τράπεζα ικανό αριθμό εμπορικών σημάτων της ζυθοποιίας Φιξ, δεν έχασε την ευκαιρία για να αντεπιτεθεί. «Η αυθεντική μπίρα παράγεται μόνο στην Ελλάδα», έλεγε η καταχώριση της εταιρείας του και ακολούθησαν στη συνέχεια ενέργειες προκειμένου να πάρει η υπόθεση τον δρόμο της δικαιοσύνης. «Μέχρι στιγμής η εταιρεία μας έχει υποβάλει αναρίθμητα δικόγραφα και έχει ξοδέψει σημαντικά ποσά προκειμένου να αποδείξει ότι το σήμα Φιξ είναι ελληνικό και ότι οι εμφιαλωτές του Καναδά βασίστηκαν προπαντός στη φήμη του σήματος στους εκεί Ελληνες της πρώτης και δεύτερης γενιάς».
Ο πόλεμος της ετικέτας, πάντως, δεν γίνεται μόνο στον Καναδά. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, για παράδειγμα, ο πόλεμος κρατάει χρόνια. Το 1985, δύο μόλις χρόνια μετά το κλείσιμο της επιχείρησης στην Ελλάδα και την υπαγωγή της σε καθεστώς εκκαθάρισης, ο κ. Τζον Μανωλάκος, εκπροσωπώντας την εταιρεία Greco - Roman Importers από τη Φλόριδα κατέθεσε στις αρμόδιες αρχές το σήμα της Fix Special, αναφέροντας μάλιστα ότι η παραγωγή της μπίρας θα γινόταν στην Ελλάδα στις εγκαταστάσεις της εταιρείας Carlsberg. Το σχέδιο του ελληνοαμερικανού επιχειρηματία, για άγνωστους λόγους, ουδέποτε ευοδώθηκε.
Δέκα χρόνια μετά την πρώτη απόπειρα, το 1995, ένας άλλος Ελληνοαμερικανός, ο κ. Αρης Α. Ζήσης από την Ουάσιγκτον, καταθέτει στις αρμόδιες υπηρεσίες του αμερικανικού υπουργείου Εμπορίου το σήμα της Fix 1864 Special, η παραγωγή της οποίας, όπως αναφέρεται στο σχέδιο της ετικέτας που υποβλήθηκε, θα γινόταν στο Αμβούργο της Γερμανίας από την εταιρεία Holsten Brewery. Η υπόθεση αυτή φαίνεται ότι προχωράει και η συγκεκριμένη μπίρα θα εξάγεται προς την Αμερική και την Ελλάδα. Οπως αναφέρει ο κ. Κουρτάκης, «η εταιρεία μας άνοιξε δύο μέτωπα: ένα που αφορούσε τις Ηνωμένες Πολιτείες και ένα τη Γερμανία. Εχουμε γεμίσει από δικόγραφα τρεις φακέλους και έχουμε ήδη χρεωθεί με 2.600 ώρες από πανάκριβους δικηγόρους».
«Τη μάχη στην Αμερική την κερδίσαμε», τονίζει ο κ. Κουρτάκης, ενώ «κατοχυρώνουμε την ονομασία Φιξ σε μια σειρά ευρωπαϊκές χώρες. Παρ' όλα αυτά ο μαραθώνιος για την κατοχύρωση των συμφερόντων μας συνεχίζεται. Η φιλοδοξία μας είναι να δώσουμε με όλους τους τρόπους τις απαραίτητες μάχες προκειμένου τα παραδοσιακά εμπορικά σήματα να παράγονται στην Ελλάδα».
Παράλληλα με τον πόλεμο της ετικέτας σε διεθνές επίπεδο, υπάρχει όμως και ο πόλεμος στην Ελλάδα. Μέχρι στιγμής έχουν βγει από τα ελληνικά δικαστήρια 29 αποφάσεις υπέρ της Εθνικής Τράπεζας για τα σήματα που πούλησε στην εταιρεία Δ. Κουρτάκης ΑΕ. Αντίδικοι της Εθνικής σε αυτές τις δίκες ήταν πότε ο κ. Κάρολος Ιωάννου Φιξ και πότε ο πρώτος του εξάδελφος, ο κ. Κάρολος Αντωνίου Φιξ. Ο πρώτος εξ αυτών, που διαμένει μόνιμα, λόγω χρεών προς το Δημόσιο και το ΙΚΑ, στην Ελβετία, με αγωγή που κατέθεσε στις 15 Νοεμβρίου 1995 επιμένει στη γραμμή που έχει χαράξει αντιπαρατιθέμενος προς την Εθνική Τράπεζα. Το τελευταίο αφεντικό της παραδοσιακής βιομηχανίας, που οδηγήθηκε σε κλείσιμο στις αρχές της δεκαετίας του '80, στη δικαστική του διαμάχη με την Εθνική χρησιμοποιεί το γνώριμο επιχείρημά του: «Οποιαδήποτε εμπορική χρήση της επωνυμίας και των σημάτων προσβάλλει την προσωπικότητά μου».
Τα δικαστήρια μέχρι στιγμής έχουν δικαιώσει την Εθνική Τράπεζα, η οποία ως γνωστόν έχει πωλήσει εννέα εμπορικά σήματα της εκκαθαρισθείσης βιομηχανίας Φιξ στην εταιρεία Δ. Κουρτάκης Μεσογειακή Βιομηχανία Οίνων. Η συμφωνία πώλησης προέβλεπε την καταβολή ενός εφάπαξ ποσού 120 εκατ. δραχμών αλλά και ένα ποσοστό 1,5% επί του τζίρου μετά την κυκλοφορία της νέας μπίρας. Με αυτόν τον τρόπο ο κ. Κουρτάκης έχει στην κατοχή του εννέα σήματα εννέα διαφορετικές εκδοχές της φίρμας Fix, όπως Fix Export Lager Spesial Beer, Fix Special Export Beer, Μπύρα Εκατονταετηρίδος Fix 100, Fix Μπύρα Lager, Fix Special Beer, Fix Κάνει Καλό, Fix Μπλε International, Fix Hellas Export Beer και 1864 Μπύρα, ενώ πρόσφατα προσέθεσε στη συλλογή του και το σήμα Sun Fix Κάρολος Φιξ SA που ήταν κατατεθειμένο στο Λονδίνο.
Ο κ. Βασίλης Κουρτάκης βρίσκεται σήμερα ένα βήμα πριν από την παραγωγή της μπίρας Φιξ και γι' αυτόν τον σκοπό έχει συγκροτήσει μια νέα εταιρεία υπό την επωνυμία Ολυμπιακή Ζυθοποιία. Ο πρώτος πυρήνας για την κεφαλαιακή συγκρότηση και ανάπτυξη της εταιρείας προήλθε, όπως αναφέρει, από την οικογενειακή οινοποιία που έχει την έδρα της στο Μαρκόπουλο Αττικής, ενώ «οι πόρτες είναι ανοικτές και για νέους επενδυτές και για νέα κεφάλαια». Αλλωστε δεν θα μπορούσε να γίνει και διαφορετικά, αφού το εγχείρημα της καθιέρωσης μιας ελληνικής μπίρας σε μια αγορά όπου μία και μόνη εταιρεία κατέχει δεσπόζουσα θέση απαιτεί ισχυρά κεφάλαια, υπομονή και επιμονή. Ο κ. Κουρτάκης δεν αποκρύπτει ότι έχει έρθει σε συζήτηση και με τα δύο «πρωτοξάδελφα», αναζητώντας τρόπους κοινής δράσης. Από τους δύο απογόνους του Καρόλου Φιξ ιδρυτή του οικογενειακού οίκου μόνο ο ένας, ο κ. Κάρολος Αντωνίου Φιξ, φέρεται διατεθειμένος να συζητήσει τη συμμετοχή του στη νέα εταιρεία που θα αναλάβει να προωθήσει τις μπίρες με τις παραδοσιακές ετικέτες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Η Ολυμπιακή Ζυθοποιία, όπως ξεκαθαρίζει ο κ. Κουρτάκης, δεν πρόκειται να φτιάξει ούτε να αγοράσει παραγωγικές εγκαταστάσεις. Θα δουλέψει με τη μέθοδο του φασόν, δηλαδή θα αναθέσει τη «δουλειά» σε τρίτο παραγωγό - εμφιαλωτή. Οι νέες μπίρες Φιξ πιθανότατα θα βγαίνουν από τις εγκαταστάσεις της εταιρείας Ζυθοποιία Αταλάντης, της πρώην Lowenbrau Hellas.
Οι νέες μπίρες με τα σήματα Φιξ, σύμφωνα με πληροφορίες, σχεδιάσθηκαν από άγγλους ειδήμονες της συσκευασίας και θα έχουν μια «γεύση που λόγω των καλών ποιοτικά πρώτων υλών θα κοστίζει». Ετσι, ορισμένες από αυτές θα είναι ευθέως ανταγωνιστικές της Heineken, που είναι ένα από τα σήματα που προωθεί στην ελληνική αγορά η κυρίαρχος του κλάδου Αθηναϊκή Ζυθοποιία. Ο στόχος της Ολυμπιακής Ζυθοποιίας είναι να αποσπάσει ένα μερίδιο γύρω στο 5% της αγοράς της μπίρας, η κατανάλωση της οποίας έχει αυξηθεί κατακόρυφα τα τελευταία χρόνια.
Η είσοδος του κ. Κουρτάκη, με όχημα τα σήματα Fix, στην «κλειστή» κοινωνία του ζύθου, ασχέτως των επιδόσεών του, θα οδηγήσει σε αναπροσαρμογή των επιχειρηματικών σχεδίων τόσο των παραγωγικών όσο και των εμπορικών - εισαγωγικών εταιρειών του κλάδου. Αλλωστε η τοποθέτηση ενός καινούργιου προϊόντος στην αγορά ακόμη και αν «ανασύρεται» από τη μνήμη του καταναλωτή δημιουργεί πάντοτε ανησυχίες και προβληματισμούς αλλά και νέες συμμαχίες μεταξύ των παραγωγών και των εμπόρων - διανομέων. Πάντως, η επιτυχής ή όχι διείσδυση της μπίρας Φιξ θα εξαρτηθεί από τα δίκτυα διανομής, που παίζουν ολοένα και πιο καθοριστικό ρόλο στην εγχώρια αγορά.
Διαβάστε περισσότερα:
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2& ... z0uOJoUQwq
Τα πιστεύεις αυτά που γράφεις?Με τόσο ξύλο και συνεχίζεις το ίδιο το τροπάρι 
