Καλημέρα σε όλους.
Μετά το χτεσινό καταπληκτικό κλείσιμο του Dow είχα μια ελπίδα ότι σήμερα θα συμβαδίσουμε. Μέχρι που διάβασα για την υποβάθμιση της Ιαπωνίας από Moodys και τζουπ! κάτω τα ασιατικά.
rotten, θα συμφωνήσω μαζί σου με έναν όμως αστερίσκο. Το 2003 ναι μεν ήμασταν και πάλι σε χαμηλά (1500 μονάδες τότε) αλλά είχαμε ένα όραμα μπροστά μας, των Ολυμπιακών Αγώνων. Είχαμε ένα καινούριο, λαμπερό νόμισμα στα χέρια μας. Επίσης, το 2004 άλλαξε κυβέρνηση με φρέσκα πρόσωπα και ελπίδες ότι ίσως κάτι καλό θα γίνει, φέρνοντας έναν νέο αέρα στα δημόσια πράγματα (στην πορεία αποδείχτηκαν φρούδες δυστυχώς και αυτές). Και φυσικά, όσοι μικροεπενδυτές είχαμε εγκλωβιστεί σε τραπεζικές μετοχές εισπράτταμε τουλάχιστον ένα ετήσιο μέρισμα, που σε μερικές περιπτώσεις άλλων μετοχών (π.χ. επενδυτικές) άγγιζε ακόμα και το 10%-15% ως προς την αξία κτήσης τους. Κι αυτό ήταν μια ένευση ρευστότητας για τα ταλαιπωρημένα χαρτοφυλάκια, συν μια παρηγοριά ότι η επένδυση τουλάχιστον κάτι μας απέδιδε σε μετρητό.
Σήμερα ποια από τις τράπεζες μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι θα δώσουν ξανά μέρισμα τα επόμενα 2-3 χρόνια; Ή μήπως μπορούμε να συγκρίνουμε τα αστεία μερίσματα που δίνει πλέον ο ΟΤΕ (12 λεπτά φέτος όταν κάποτε έδινε 200 - 300 δρχ ανά μετοχή αν θυμάμαι καλά).
Και τέλος, το 2003 δεν ήμασταν στο μάτι του κυκλώνα όπως σήμερα, ούτε στο λεξιλόγιό μας υπήρχανε το ΔΝΤ, η χρεωκοπία, τα spreads.
, για να κάνει -4 
