|
Περί φημών….και παπαγάλων.
Ένας παπαγάλος που μιλάει είναι ένας ‘ακριβός παπαγάλος’.
Ένας άνθρωπος που παπαγαλίζει είναι ένας ‘φθηνός άνθρωπος’.
Ένα πουλί που μιλάει είναι ένα αξιοθαύμαστο πουλί, για τον απλούστατο λόγο ότι, ξεπερνώντας τη φύση του και προσαρμόζοντας το φωνητικό του σύστημα, καταφέρνει να αναπαράγει συστηματοποιημένους ήχους, που μιμούνται ανθρώπινες λέξεις.
Ένας άνθρωπος που παπαγαλίζει είναι ένας αξιοθρήνητος άνθρωπος, γιατι αποποιούμενος βασικά χαρακτηριστικά της ανθρώπινης φύσης του,
όπως αυτά της λογικής επεξεργασίας των μηνυμάτων που λαμβάνει ,
της παραγωγής και μετάδοσης σκέψεων και απόψεων, και
τη δυνατότητα χρήσης της ‘ενλογης επικοινωνίας’
-ακούσια η εκούσια-
μετατρέπεται σε αναμεταδότη φημών και μηνυμάτων,
που ούτε κατανοεί πλήρως,
ούτε κρίνει πως χρειάζεται,
ούτε θέλει να κατανοήσει.
Και φυσικά,
προφανώς δεν κατανοεί και δεν θέλει να κατανοήσει και το αποτέλεσμα της πράξης του, καθώς η ψυχολογική του θέση είναι τέτοια, που δεν του επιτρέπει την ‘ανάληψη ευθύνης’.
Ο άνθρωπος, για να λειτουργήσει σαν ‘παπαγάλος’, πρέπει να διχάσει και να διαμοιράσει την ψυχολογική του υπόσταση και την προσωπικότητα του, έτσι που να είναι σε θέση να παίζει ταυτόχρονα και το ρόλο του δέκτη και του πομπού.
Οι περισσότεροι άνθρωποι
είναι ευάλωτοι στην επιθυμία να εμπλακούν στο παιχνίδι μετάδοσης και κατανάλωσης φημών,
καθώς η επιθυμία να επηρεάσουμε την συμπεριφορά των άλλων η
να συγκλίνουμε με τις βλέψεις και την προοπτική μιας ομάδας,
συνδέεται άμεσα με το ένστικτο ομαδοποίησης ατόμων με
-αντικειμενικά η υποκειμενικά- κοινά ενδιαφέροντα.
Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο,
τα χρηματιστήρια και οι αγορές αποτελούν ένα ιδανικό περιβάλλον ανάπτυξης και ευδοκίμησης φημών και παπαγάλων.
‘Όταν διαρρέεις μια φήμη σ’ ένα πλήθος ανθρώπων,
είναι σαν να πετάς ένα σπίρτο σε μια ξερή καλαμιά.
Όταν διαρρέεις μια φήμη σε μια ομάδα επενδυτών υπό καθεστώς αγέλης,
είναι σαν να πετάς έναν αναμμένο δαυλό σε έναν αχυρώνα.’
Η φήμη απαιτεί το κατάλληλο έδαφος για να αναπτυχθεί και να κυκλοφορήσει,
η δε ταχύτητα εξάπλωσης εξαρτάται άμεσα
από τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της κοινωνικής ομάδας,
την οποία διατρέχει.
Οι πιθανότητες εξάπλωσης μιας φήμης,
είναι προφανές πως αυξάνονται κατά πολύ,
όταν φήμη κυκλοφορεί ανάμεσα σε άτομα που βρίσκονται σε συχνή και άμεση επαφή μεταξύ τους,
που σχετίζονται άμεσα η έμμεσα με το αντικείμενο της φήμης και
που νοιώθουν η νομίζουν πως έχουν τις ίδιες επιδιώξεις.
Υπάρχουν φήμες, που προσπαθουν να εκμεταλλευτούν
ακαθόριστους φόβους και ελπίδες της μάζας και
φήμες που προσπαθουν να ενσπείρουν την αμφισβήτηση και την αμφιβολία
μεταξύ των μελών μιας κοινωνικής ομάδας.
Υπάρχουν όμως και φήμες που ξεπηδούν απ’ την προσπαθεια κάποιων, να δώσουν μια λογική εξήγηση σε γεγονότα.
Και φυσικά όλες αυτές οι φήμες ξεκινούν σαν ‘εμπιστευτικά μυστικά’,
τα οποία βρίσκοντας το κατάλληλο έδαφος, κυκλοφορούν ταχύτατα και
τα αποτελέσματα είναι σχεδόν πάντα ολέθρια για όλους.
Ακομα και για ‘τα σπίρτα’.
Κι όπως σοφά λέγεται ‘ η εμπιστευτική φήμη’
είναι το μόνο πράγμα που κυκλοφορεί πιο γρήγορα κι από το χρήμα’
Βασική αιτία ανάπτυξης φημών είναι
η έλλειψη επίσημης και έγκυρης πληροφόρησης,
η έλλειψη εμπιστοσύνης απ’ τη μεριά της μάζας προς τις πηγές επίσημης πληροφόρησης,
καθώς και η αδυναμία πρόσβασης της ‘ευρύτερης μάζας’ στην έγκυρη πληροφόρηση.
Η φήμη είναι αλήθεια πως δεν διαφέρει πολύ, όσον αφορά
στα επιφανειακά της χαρακτηριστικά, από την είδηση
καθώς και τα δυο είναι ντυμένα ‘το ρούχο της ενημέρωσης’.
Η διάφορα τους είναι όμως ουσιαστική και έγκειται στο ότι ενώ
μπορούμε να προσδιορίσουμε με σαφήνεια την πηγή της είδησης,
ποτέ η σχεδόν ποτέ δεν μπορούμε να κάνουμε το ίδιο για την φήμη.
Η είδηση εκπορεύεται από κάποιο επίσημα αποδεκτό, άρα και ελέγξιμο,
μέσο επικοινωνίας,
ενώ ο κεντρικός πομπός της φήμης παραμένει απροσδιόριστος και άρα
ανέλεγκτος και ως προς την εγκυρότητα του και ως προς τις επιδιώξεις του.
Η πηγή της φήμης είναι πάντα άγνωστη και
αν προσπαθήσει κάποιος να διερευνήσει την διαδρομή της θα διαπιστώσει,
πως πρόκειται για έναν λαβύρινθο, που δεν βγάζει πουθενά.
Η κοινωνική λειτουργία της φήμης,
δεν είναι παρά η προσπαθεια ευθυγράμμισης των επιδιώξεων των ατόμων,
πράγμα το οποίο όταν αφορά το ‘χρηματιστηριακο παιχνίδι’
έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την ‘εγωιστική αναζήτηση του κέρδους’.
Εκτός κι αν κάποιος θεωρεί, πως τα κέρδη στα χρηματιστηρια είναι αποτέλεσμα συντροφικότητας και μαζικών συμπεριφορών
xristos 666 4/8/2011 16:40
ΑΠΕΧΟΥΜΕ ΛΙΓΕΣ ΩΡΕΣ Ή ΗΜΕΡΕΣ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ
ΚΛΕΙΝΟΥΜΕ ΤΑ ΑΥΤΑΚΙΑ ΜΑΣ
ΣΕ ΦΟΒΙΣΜΕΝΟΥΣ, ΜΟΥΧΛΕΣ, ΠΑΠΑΓΑΛΟΥΣ, "ΑΝΑΛΥΤΕΣ" ΚΑΙ "ΑΝΑΛΗΤΑΡΑΔΕΣ"
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΑΤΗ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΕΛΟΣ.
xristos 666
πρίν 7 ώρες
_________________
Μόνον εκείνοι που έρπουν δεν πέφτουν ποτέ.
ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ
|
