«Από μια κλωστή» οκτώ στις δέκα επιχειρήσεις κλωστοϋφαντουργίας

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ Τετάρτη, 14 Οκτωβρίου 2009 07:00

Ρόλο στη σημερινή κατάσταση των επιχειρήσεων κλωστοϋφαντουργίας έπαιξε και οικονομική κρίση μεγεθύνοντας τα προβλήματα.

Σοβαρά προβλήματα επιβίωσης αντιμετωπίζουν πλέον οι οκτώ στις δέκα κλωστοϋφαντουργικές επιχειρήσεις στη χώρα.

Ο κλάδος έχει επηρεαστεί τα τελευταία χρόνια από τις αθρόες χαμηλού κόστους εισαγωγές, από το άνοιγμα των αγορών που τις βρήκε απροετοίμαστες, από το υψηλό κόστος λειτουργίας στη μείωση του οποίου τελικά φαίνεται να μην απέδωσε τα αναμενόμενα ούτε η «δραπέτευση» σε γειτονικές χώρες χαμηλού κόστους, αλλά και από την οικονομική κρίση η οποία επηρέασε σοβαρά το διαθέσιμο εισόδημα των καταναλωτών.

«Εάν δεν ληφθούν ούτε από τη νέα κυβέρνηση σοβαρά μέτρα στήριξης του κλάδου, είτε με χρηματοδοτήσεις μέσω ΤΕΜΠΜΕ 2 είτε με «ενέσεις» ρευστότητας από τις τράπεζες, ο κλάδος οδεύει ολοταχώς στην εξαφάνιση», λέει στη «Ν» μεγάλος επιχειρηματίας του κλάδου που προσθέτει ότι «ήδη έχει εξαφανισθεί ο προ ολίγων ετών μεγαλύτερος παίκτης του κλάδου η Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία που αρκεί να θυμηθούμε ότι πριν κάποια χρόνια κατείχε το 10% της ευρωπαϊκής αγοράς νημάτων υψηλής ποιότητας. Για να μην αναφερθούμε στο ελληνικό βαμβάκι που πλέον έχει καταντήσει ο φτωχός συγγενής και σε λίγα χρόνια ίσως να μην υπάρχουν καν παραγωγοί του».

Η οικονομική κρίση όχι μόνον άγγιξε τις κλωστοϋφαντουργικές επιχειρήσεις, αλλά μεγέθυνε τα υπάρχοντα - μεγάλα ήδη και δυσεπίλυτα - προβλήματα, ανάγκασε τους επιχειρηματίες στην προσπάθεια μείωσης του κόστους να αναστείλουν ακόμη και τη λειτουργία μεγάλων μονάδων, να αναθεωρήσουν ή να ακυρώσουν προγράμματα ανάπτυξης και βελτίωσης της ποιότητας, αύξησε την ανεργία στον κλάδο και έχει εξαφανίσει από τον ανταγωνισμό μεγάλες ή μικρομεσαίες, υγιείς στο παρελθόν και αναπτυσσόμενες εταιρείες του κλάδου.

Ενδεικτικά παραδείγματα

«Για να αντιληφθούν όλοι το μέγεθος της κρίσης», σημειώνει ο ανωτέρω επιχειρηματίας μιλώντας στη «Ν», «αρκεί να δει τα αποτελέσματα των τελευταίων ετών της Μουζάκης, της εταιρείας - οδηγού του κλάδου για την οποία ουδείς περίμενε να καταγράψει ποτέ ζημίες.

Επίσης, την πίεση που υφίσταται ο όμιλος της Ελληνικής Υφαντουργίας, η απόφαση της Επίλεκτος να δραστηριοποιηθεί σε τομείς όπως η ενέργεια, η συρρίκνωση του πάλαι ποτέ ισχυρού Ομίλου Χατζηϊωάννου, η πορεία της Φιερατέξ, του Βαρβαρέσου, της Κ/Υ Ναυπάκτου και, γενικά, μια απλή ματιά στις επιχειρήσεις που προ ολίγων ετών ξεχώριζαν, αρκεί για να πείσει για το επείγον της λήψης μέτρων».

Ο ίδιος τονίζει, πάντως, ιδιαίτερα και τις μεγάλες ευθύνες των επιχειρηματιών του κλάδου οι οποίοι επέδειξαν πλήρη αδυναμία να συμβαδίσουν με τις εξελίξεις, δεν προχώρησαν σε επενδύσεις εντάσεως τεχνολογίας όταν μπορούσαν, παρέμειναν με το υψηλό εργατικό κόστος και, κυρίως, θεώρησαν ότι στις βαλκανικές χώρες που κατέφυγαν αφήνοντας πίσω μόνον το «κουφάρι» της μητρικής, το κόστος λειτουργίας θα παρέμενε εσαεί χαμηλό.

Ο προβληματισμός δίκαια είναι έντονος μεταξύ των επιχειρηματιών του κλάδου, αφού δεν βλέπουν φως, αλλά και ούτε αισιόδοξα έστω σημάδια ανάκαμψης στο κοντινό μέλλον, αλλά μόνον μια άλλοτε ακμάζουσα βιομηχανία με μεγάλη συμβολή στην εθνική οικονομία, να συρρικνώνεται και να εξαφανίζεται.

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΩΝ. ΝΙΚΟΛΑΚΑΚΗΣ

http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1727844