|
ΜΕ ΛΕΝΕ ΡΙΖΟ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΘΕΛΩ ΤΑ… ΓΥΡΙΖΩ» (από το ΧΡΗΜΑ WEEK)
Πολύ κοντά στην επίτευξη συμφωνίας με τη Lufthansa βρίσκεται η γερμανική κυβέρνηση, για την παροχή βοήθειας ύψους 9 δισ. ευρώ. Εργώδεις ήταν οι διαπραγματεύσεις των δύο πλευρών μέσα στο Σαββατοκύριακο, με τον διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας, Κάρστεν Σπορ, να μένει εκτός της σχετικής διαδικασίας και με το παρασκήνιο να «οργιάζει» στο Βερολίνο και την Κολωνία, όπου και βρίσκεται η έδρα του μεγαλύτερου αερομεταφορέα της χώρας.
Πρόσφατα, η διοίκηση, μετά από αδυναμία της να βρει «ζεστό χρήμα» από τις αγορές, υποχρεώθηκε να στραφεί προς την κυβέρνηση, κάνοντας γνωστό πως χρειάζονται 10 δισ., καταρχάς. Μέρκελ και Σολτς έθεσαν ως προϋπόθεση τη μετοχική συμμετοχή του γερμανικού Δημοσίου στο μετοχικό κεφάλαιο (με ένα 20-25%), μία-δύο θέσεις στο διοικητικό συμβούλιο και δικαίωμα βέτο στη λήψη αποφάσεων.
Το ενδιαφέρον είναι πως το Βερολίνο μιλά ανοιχτά εδώ και εβδομάδες για κρατική στήριξη ιδιωτικών εταιρειών, χωρίς καν να έχει κοινοποιήσει την πρόθεσή του στην Επιτροπή Ανταγωνισμού. Από την άλλη, και εξ όσων είναι γνωστά, ούτε η DG Comp έχει απευθύνει –τύποις έστω– ερώτημα προς τη γερμανική πλευρά. Πρακτικά, το Βερολίνο αποφασίζει και ενεργεί και οι Βρυξέλλες... καθεύδουν.
Η περίπτωση της Lufthansa δεν είναι απλή, απεναντίας αποτελεί από κοινού με την Deutsche Bank δύο από τα πιο εμβληματικά trademarks της οικονομικής ισχύος της μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρώπης. Μόνο σε τρία-τέσσερα στοιχεία θα αναφερθώ: ο όμιλος ζητά –καταρχάς– 10 δισ., όταν η αποτίμησή της έχει συρρικνωθεί στα 3,5 δισ. και στο πρώτο τρίμηνο κατέγραψε ζημιές 1,2 δισ. Έπεται δε ακόμη πιο δυσοίωνη συνέχεια... Και με ένα πολυ-πλέγμα θυγατρικών, λ.χ. Swiss, Austrian, Brussels, Air Dolomiti, Edelweiss Air, Lufthansa Cargo, Eurowings, Sun Express και πλήθος εταιρειών σε μεταφορές, logistics, τουρισμό/hoteling κ.λπ.
Το ενδεχόμενο «πτώσης» της εισηγμένης στο χρηματιστήριο της Φραγκφούρτης συνιστά συστημικό κίνδυνο. Ως εκ τούτου, δεν θα αφεθεί να καταρρεύσει. Όμως, τι θα κάνει το Βερολίνο όταν... αύριο θα χρειαστεί κεφάλαια η τοξική Deutsche Bank, τι θα γίνει με τον κολοσσό της TUI, η Adidas πώς θα διασωθεί;
«Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα» για το Βερολίνο, που βρίσκεται αντιμέτωπο με δεκάδες χιλιάδες απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα. Πόσο μέρος του θα κρατικοποιήσει; Για πόσο θα αντιβαίνει το θεμελιώδες κοινοτικό πλαίσιο περί state aid; Ή μήπως για την Άγκελα Μέρκελ, η οποία «κουνά το δάκτυλο» στη Ρώμη και στη Μαδρίτη, θα ισχύουν στο διηνεκές τα «δύο μέτρα και δύο σταθμά»;
Δεν θέλει και πολύ σκέψη για να διαπιστώσει κάποιος ότι η ΕΕ τρίζει από τις πιέσεις λαϊκιστών (ρατσιστές, ξενοφοβικοί, ομοφοβικοί, εθνικιστές κλπ) προς τις κυβερνήσεις τους. Δύσκολο να κρατάς γερά τα ηνία ακόμη κι αν σε λένε Μέρκελ. Προσωπικά θεωρώ ότι αξίζει να χτίσει κάποιος για τμήμα του χαρτοφυλακίου του κι επενδυτικές θέσεις σε ξένες μετοχές.
Θα μ΄ενδιέφερε η γνώμη του κυρίου Ζαχαράκη επ΄αυτού (το μέλλον της ΕΕ) αλλά κι αν θα ήθελε να μας συστήσει 3-4 καλές ξένες εταιρείες κατά προτίμηση ευρωπαικές ώστε να μην υπάρχει το συναλλαγματικό ρίσκο.
|
