Το site το έβαλε ο "Δισέγγονας" στην εμετική του ανάρτηση στο Capital.

Δεν χρειαζόταν ειδικές γνώσεις για να το δει κανείς skagia.

Βέβαια ανήκει σε άλλο Γεωργακόπουλο και όχι στον Δισέγγονα... Αλλά εσυ το ξέρεις καλύτερα από εμας οπότε τι να λέμε...

Οι υπόλοιποι (ή ο ένας και μοναδικός) μπορείτε να συνεχίσετε το καταστροφικό σας έργο με την ευγενή χορηγία του capital μιας και όλες σας οι αναρτήσεις (ακόμη και οι "αισιόδοξες") μιλούν τελικά για πτώση και μόνο πτώση.

http://www.athina984.gr/node/28018 Μήπως έχεις καμία σχέση?

Εαν όχι έχεις σίγουρα αποδράσει από κάποιο ψυχιατρείο ... δεν εξηγείται αλλιώς η εμπάθειά σου προς το πρόσωπό μου!

www.guide-online.gr/viewcat.php θα σου φανεί χρήσιμος ο οδηγός ... μην χρονοτριβείς!

Κάτω στα λεμονάδικα ( Οι λαχανάδες )

Στίχοι: Βαγγέλης Παπάζογλου, Αγγούρης
Μουσική: Βαγγέλης Παπάζογλου, Αγγούρης
Πρώτη εκτέλεση: Στελλάκης Περπινιάδης
Άλλες ερμηνείες: Κώστας Ρούκουνας, Σαμιωτάκι || Σωτηρία Μπέλλου || Σπύρος Ζαγοραίος

Κάτω στα λε-, βρε κάτω στα λε-, κάτω στα λεμονάδικα
κάτω στα λεμονάδικα γίνηκε φασαρία
δυο λαχανάδες πιάσανε
και κάναν την κερία

Τα σίδερα, βρε τα σίδερα, τα σίδερα τους φόρεσαν
τα σίδερα τους φόρεσαν και στη στενή τους πάνε
κι αν δε βρεθούν τα λάχανα
το ξύλο που θα φάνε

Κυρ αστυνό-, βρε κυρ αστυνό-, κυρ αστυνόμε μη βαράς
γιατί κι εσύ το ξέρεις
πως η δουλειά μας είναι αυτή
και ρέστα μη γυρεύεις

Εμείς τρώμε, βρε εμείς τρώμε, εμείς τρώμε τα λάχανα
βρε εμείς τρώμε τσιμπούμε τις παντόφλες
για να μας βλέπουν τακτικά
της φυλακής οι πόρτες





Οι παπατζήδες ( Εδώ παπάς, εκεί παπάς )

Στίχοι: Τόλης Χάρμας
Μουσική: Τόλης Χάρμας
Πρώτη εκτέλεση: Τάκης Μπίνης & Τόλης Χάρμας & Λίτσα Χάρμα ( Τερτσέτο )

Ήρθαν τα μαντάτα σου
πάτησες τη γάτα σου
επήγες κι έπεσες μες στους ατσίδες
και σου τα τρώγανε οι παπατζήδες

Όπου κι αν πας όπου κι αν πας
εδώ παπάς εκεί παπάς
πού είν' ο παπάς πού είν' ο παπάς

Σαν κορόιδο πιάστηκες
να τα χάσεις βιάστηκες
φύλαγαν στη γωνιά οι τσιλιαδόροι
και σου τα τρώγανε οι αβανταδόροι

Όπου κι αν πας όπου κι αν πας
εδώ παπάς εκεί παπάς
πού είν' ο παπάς πού είν' ο παπάς

Κι έτσι αυτό το πάθημα να σου γίνει μάθημα
αυτό που έπαθες μην το ξεχάσεις
κι απ' την οδό Αθηνάς να μην περάσεις

Όπου κι αν πας όπου κι αν πας
εδώ παπάς εκεί παπάς
πού είν' ο παπάς πού είν' ο παπάς

γειά σου παπά πόσα ξέρεις και δε το μολογάς.

την καλησπερα μου

μετα απο ενα μπανακι με το γιο μου στην δροσερη θαλασσα

επεστρεψα στην παρεα σας..

πολυ καλη σημερα η συνεδριαση...

σταυρο πρεπει να εισαι πολυ γρηγορο ψαλιδι!!

οταν ερθω στην παιανια , στον κουμπαρο μου, θα σε επισκευτω

ριχνω ζαρια,φερων ασσοι
αϊντε με μπλοκαρανε οι μπατσοι
αϊντε ριχνω ζαρια φερνω εξαρες
αϊντε μας τα φαγαν οι αλανιαρες

ριχνω ζαρια, φερνω ντορτια
αιντε μπρος της γκομενας τη πορτα
αιντε ριχνω ζαρια,φερνω εξαρες
αιντε μας τα φαγαν οι αλανιαρες

καθε μερα στο μπαρμπουτι
μου τη φερνουν μπαλαμουτι
αιντε στο μπαρμπουτι,στο μπαρμπουτι
μου τη φερνουν μπαλαμουτι

αρχινατε και κουνατε
και ποτε μη σταματατε
αιντε με τα ζαρια στ'ασπροκουτι
και αρχινατε το μπαρμπουτι

μου τη φερνουν μπαλαμουτι
τη νταμιρα,τη νταμιρα
μου την εμαθε μια χηρα
αιντε με εκανε αλανιαρη
χασικλη και κουρελιαρη


Οποιαδήποτε ταυτισή σας με τους στίχους αποτελεί δική σας ευθύνη (ακούς cherokee aka sunnyjohn)

ελα μωρη ΙΝΤΚΑ καρφωσετο!!!!

Πόρτο Ρίκο

Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Σταμάτης Μεσημέρης
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Φιγούρα ξωτική και ταξιδιάρικη
στο φως του φεγγαριού ανθίζει πάλι
γιατί όλη την ζωή του την εξόδεψε
παράφορα γυρεύοντας μιαν άλλη

Θυμάμαι σαν παιδί γελούσε και έλεγε
στην σέλα ακροβατώντας ποδηλάτου:
«Τον κόσμο εμείς θα φέρουμε στα μέτρα μας
πριν να μας φέρει εκείνος στα δικά του»

Μα ο κόσμος προχωρά χωρίς να μας ρωτά
κλεισμένοι δρόμοι, κλέφτες και αστυνόμοι
αγάπα το κελί σου, του παν, κι ύστερα
έξω πιο μόνος μα γελούσε ακόμη

Μια νύχτα μεθυσμένη παίρνει ανάποδες
ημερολόγια καίει και πτυχία
Το χάραμα μπαρκάρει σε πειρατικό
για της ζωής του την σκηνοθεσία

Αλγέρι, Αλεξάνδρεια, South Africa
στο Άμστερνταμ δυο τέρμινα και κάτι
γλιστρούσαν οι αγάπες μες στα μάτια του
σαν τον αφρό στα δάχτυλα του ναύτη

Στο Πόρτο Ρίκο χρόνια ασυλλόγιστα
και τις καρδιάς του σκόρπισε τα φύλλα
σε υπόγεια σκοτεινά και ύποπτα
λες και έψαχνε το φως μες στην ξεφτίλα

Κάποια ζεστή βραδιά σε ένα μπλουζάδικο
άκουσε να φαλτσάρει η μουσική του
τα αφεντικά στον δρόμο τον πετάξανε
τα στίγματα σαν είδαν στο κορμί του

Κι η Σύλβια που με πάθος τον αγάπησε
δεν έλειψε στιγμή απ' το πλευρό του
ζητώντας με μανία στην αγκάλη του
την κόλαση και τον παράδεισό του

Σαλπάρισε μια νύχτα με πανσέληνο
και στο στερνό του γράμμα μου 'χε γράψει:
«Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο
και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει»
Τα χρόνια έχουν περάσει δε θυμάμαι πια
Ερνέστο τον ελέγανε η Νίκο;
Κι ακόμα συγχωρείστε με που ξέχασα
αν χάθηκε στο Μετς η στο Πόρτο Ρίκο

Όσο για μένα είμαι πάντα εδώ
με των ματιών σας την φωτιά σημαία
είναι όμορφα απόψε που ανταμώσαμε
μ' αρέσει να αρμενίζουμε παρέα

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ POKER ΟΠΟΙΟΣ ΝΟΜΙΖΕΙ ΟΤΙ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΣΧΟΛΑΡΧΕΙΟ

Στίχοι: Μη διαθέσιμο
Μουσική: Πάνος Τούντας
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Βιδάλης

Την εμορφιά σου την ποθώ και την θυμούμαι
αχ τη γλυκιά σου τη ματιά δεν λησμονώ
για σένα φως μου μέρα-νύχτα δεν κοιμούμαι
αχ ο δόλιος 'γω για σε πάντα πονώ.

Έλα σκερτσόζα μου γλυκιά να σ' αγκαλιάσω
έλα σαν πρώτ' απ' την γλυκιά σου την λαλιά
καμωματού μου με λαχτάρα ν' απολαύσω
φίνα λόγια αγάπης, χάδια και φιλιά.

Έλα πουλί μου στη θερμή μου την αγκάλη
έλα να πέσω και γλυκά να κοιμηθώ
θέλ' απ' τα στήθη κείνα που δεν τα 'χει άλλη
τρελλή σκερτσόζα ν' αναπνέω, να μεθώ (δις).

Έλα γιατί εγώ για σε χάνω το νου μου
έλα σκερτσόζα παιχνιδιάρα μου γλυκιά
αχ έλ' αγάπη μου τρελλή καμωματού μου
έλα και μη μου πληγώνεις την καρδιά.

Έλα σκερτσόζα μου γλυκιά να σ' αγκαλιάσω
έλα σαν πρώτ' απ' την γλυκιά σου την λαλιά
καμωματού μου με λαχτάρα ν' απολαύσω
φίνα αγάπης λόγια, χάδια και φιλιά.

Έλα πουλί μου στη θερμή μου την αγκάλη
έλα να πέσω και γλυκά να κοιμηθώ
θέλ' απ' τα στήθη κείνα που δεν τα 'χει άλλη
τρελλή σκερτσόζα ν' αναπνέω, να μεθώ.