Η λιτότητα που υφίσταται ανά τον κόσμο (και πιο έντονα στην Ελλάδα, για τους δικούς μας λόγους) είναι μία εκ των λύσεων του μεγαλύτερου προβλήματος της ΕΕ, Αγγλίας και των ΗΠΑ.
Το πρόβλημα αυτό λέγεται Κίνα(εμπόριο κτλ).
Στην κοινωνία υπάρχουν 3 στρώματα, χαμηλή τάξη(poverty), μεσαία, πλούσιοι. Στην Κίνα η μεσαία δεν υπάρχει, και η αναλογία των άλλων δυο είναι ιδιαίτερα μεγάλη.Στην ΕΕ+ΗΠΑ με όλα αυτά τα μέτρα λιτότητας οδηγούν την κατάσταση σε αυτό της Κίνας. Το τύπωμα του χρήματος από FED πληθωρίζει όλο τον κόσμο, κάνοντας πιο γρήγορη τη μετάβαση στην προηγούμενη κατασταση, αλλά παρόλα αυτά στο παρασκήνιο δημιουργεί και τη βάση για έντονο μελλοντικό growth στις οικονομία της χώρας. Διαδιακασία που θα γίνει και από ECB και επομένως έντονο οικονομικό growth στο σύνολο της Ευρώπης(εδώ ερχόμαστε και μεις, που άμεσα πρέπει να γίνουμε ευρωπαίοι, κάτι που έπρεπε να ήμασταν εδώ και 30 χρόνια αλλά οι πολιτικοί μας...για αυτό και είναι μοναδική ευκαιρία για την Ελλάδα να αλλάξει).
Καθώς τείνουμε σε αυτή την κατάσταση ερχόμαστε σε αυτό που αναφέρει ο χρήστος..''το μονο ερωτημα ειναι αν το κανουν απευθειας ή εαν προσπαθησουν να κανουν οτιδηποτε αλλο, τους κρεμασουμε, και μετα το κανουν.''
Και επειδή ο λαος ουσιαστικά κάνει τις ριζικές αλλαγές σε μια κοινωνία, αυτή η κατευθυνόμενη κοινωνική εξαθλίωση, και οι αναμενόμενες κοινωνικές αναταράξεις θα δώσει το δικαίωμα σε μία νέα γενιά πολιτικών να πάρουν αποφάσεις(με τις ευλογίες των κεντρικών τραπεζών) για την ισχυροποίηση(με τον κάθε τρόπο που υπάρχει) της μεσαίας τάξης που άλλωστε είναι και η υγιής κινητήρια δύναμη ενός κράτους. Αυξάνοντας έτσι την εγχώρια παραγωγή κτλ κτλ κτλ
Αυτό θα προκαλέσει πρόβλημα στην Κίνα γιατί ουσιαστικά οι εξαγωγές της είναι το μεγάλο της ατου. Πόσο μάλλον εάν υπάρξει και turn over στο παγκόσμιο εμπόριο, με αποκλεισμο των συμβάσεων που έγιναν με Κίνα, κάτι που δε δύναται διότι θα οδηγήσει σε κατάρρευση όλους και τα πάντα...Παρόλα αυτά όμως η Κίνα, με την υποχρέωση(λόγω κοινωνικών αναταραχών) για υποστήριξη της χαμηλής τάξης, την ισχυροποίηση της μεσαίας τάξης, θα την οδηγήσει σε απότομη φθίνουσα πορεία ως προς τα οικονομικά μεγέθη, αλλά δε θα ναι καταρρευση, και ακόμη σημαντικότερα θα είναι πιο ανθρώπινη η εργασία και ο τρόπος ζωής.
Κρέμασμα των πολιτικάντηδων και λοιπών κλεφταραίων τουλάχιστον σε ευρύ επίπεδο δε θα υπάρξει διότι το σύστημα ποτέ δεν ήταν καθαρό και ούτε θα είναι γιατί πολύ απλά κάποιος που φαίνεται πρέπει να φταίει
