Καταθέτω την ταπεινή μου γνώμη.
Οι αρχιτέκτονες του Ευρώ γνώριζαν ότι είναι ημιτελές, όταν το σχεδίαζαν. Κοινό νόμισμα με κοινή
κεντρική τράπεζα, αλλά χωρίς κεντρικό υπουργείο, το είπε ο George Soros.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση λειτουργούσε, λίγο έως πολύ ως "ένωση δανεισμού" όπου το κέντρο (βορράς) δάνειζε την περιφέρεια
(νότος) για να αγοράζει τα προϊόντα του [και να δημιουργεί πλεόνασμα].
Ο μηχανισμός αυτός έμοιαζε με σουπερμάρκετ, όπου οι πελάτες στην έξοδο έπαιρναν πίσω τα χρήματα που άφησαν στο ταμείο, και μάλιστα υπό τη μορφή δανείου. Μακροπρόθεσμα αυτό το σύστημα δε συμφέρει ούτε τον πελάτη, ούτε το κατάστημα, ιδίως όταν οι πελάτες κάποτε δε θα μπορέσουν να επιστρέψουν τα δανεικά.
Οι Γερμανοί φοβούνται μη γίνουμε "ένωση εμβασμάτων" (transferunion) που περιγράφεται ως μια κατάσταση, όπου τα λίγο πιο εύρωστα κράτη καλύπτουν εσαεί τα ελλείμματα των άλλων, διευρύνοντας συνέχεια τα δικά τους.
Μια «ένωση εμβασμάτων» πάλι θα έμοιαζε με το εν λόγω σουπερμάρκετ, όπου οι πελάτες παίρνουν πίσω τα χρήματά τους, αλλά, αυτή τη φορά, υπό τη μορφή δώρου. Αυτό εκ πρώτης όψεως θα ήταν ωραίο για την πελατεία, μακροπρόθεσμα, όμως, θα οδηγούσε και το πιο εύρωστο κατάστημα στη χρεοκοπία.
Φοβούνται, δηλαδή, ότι το ευρωομόλογο τείνει προς ένα τέτοιο μοντέλο μακροπρόθεσμα.
Εδώ, θα συμφωνίσω με τον verda ότι το ευρωομόλογο θα έλεινε τα προβλήματα, κυρίως τα δικά μας, για μερικά χρόνια μόνο.
Χρειάζεται λοιπόν ένας τρίτος δρόμος, πέρα από την «ένωση δανεισμού» και την «ένωση εμβασμάτων». Ο δρόμος αυτός δεν μπορεί να είναι παρά μια «ένωση επενδύσεων», όπου τα εμπορικά πλεονάσματα να ανακυκλώνονται με τη μορφή παραγωγικών επενδύσεων στις υπερχρεωμένες χώρες.
Με άλλα λόγια, να επενδύσουν οι ίδιοι [οι Γερμανοί] στην Ελλάδα.
Άρχησα να πιστεύω ολοένα και περισσότερο ότι αυτός είναι ο απώτερος σκοπός της Αγγέλας!!!!
Επενδύσεις όχι πακέτα Ντελόρ(δα) που τα χειρίζονται πολιτικοί οι οποίοι δεν βρίνσκονται κάτω από τον ελεγχό τους.
Δεν ξέρω αν έιναι καλός για εμάς σίγουρα όμως δεν είναι καλός για τους πολιτικούς μας των οποίων
η εξουσία θα μειωθεί (βλ. τρόικα). Για αυτό όμως χρειάζεται "slow track" και όχι "fast track".
Σταθερό επενδυτικό περιβάλλον για μια δεκαετία, διότι ο έχων το πλεόνασμα δεν θα βιαστεί να το επενδύσει
αλλά θα ψάξει για σταθερούς νόμους χωρίς εκπλήξεις και γραφειοκρατεία. Αυτό δεν είμαι καθόλου σίγουρος
πως το καταλάβανε οι δικοί μας πολιτικοί...
Πηγές
http://www.euro2day.gr/ftcom_gr/194/articles/618169/ArticleFTgr.aspxhttp://www.capital.gr/Articles.asp?id=1106279