|
UP- ΟΨΙΣ, περί της Ελληνικής Κρίσης
IS ΙΤ ALL GREEK TO ΤΗΕΜ?” – ΚΑΙ …ΚΙΝΕΖΙΚΑ ΓΙΑ ΜΑΣ;
«Οικονομολόγος», λέει, «είναι αυτός που θα μας πει, αύριο, γιατί αυτό που λέει, σήμερα, είναι λάθος». Άλλοι τους συγκρίνουν με τους αστρολόγους. Προσωπικά, τους έχω εφάμιλλους των σεισμο- λόγων: ΑΦΟΥ γίνει ο σεισμός, στον αναλύουν μέχρι …οδοντογλυφίδας. «Αφού», όμως. Πιο πολύ ταιριάζει να τους πεις όλους αυτούς μαθηματικούς, γιατί χωρίς μαθηματικά η «επιστήμη» τους δεν κουνιέται ρούπι.
Πάντα με προβλημάτιζε το «γιατί» οι Έλληνες, που θεσμοθέτησαν όλες τις κλασικές επιστήμες, ΔΕΝ είχαν καμία «Οικονομολογία», ή «Οικο-νομικά». (: Μόνο ένα σχετικό σύγγραμμα υπάρχει, ο «οικονομικός», του Ξενοφώντος, όπου μιλάει ο Σωκράτης. Κι αυτό αναφέρεται σε ό,τι σημαίνει η λέξη «οικο-νομία»: στο πώς να δι- οικείς και να φροντίζεις ένα σπίτι∙ που τότε ήταν κυρίως αγροτικό, οπότε μιλάει και για την Γεωργία. Δεν πιστεύω, πάντως, ότι ο Σωκράτης μπορεί να καταχωρηθεί στους νυν καλούμενους …οικονομολόγους, ακόμα και από τους πιο προχώ του είδους).
Όπως, επίσης, εντύπωση μου προκαλεί το «γιατί» οι Εβραίοι- Ιουδαίοι- Ισραηλίτες, που θεσμοθέτησαν τον ΜΟΝΟ- ΘΕΪΣΜΟ, κυριαρχούν στα οικονομικά (= χρήμα) του πλανήτη, σήμερα, και χθες και προχθές, (: Στράβων, [63 πΧ – 23 μΧ]: «Ο λαός αυτός βρίσκεται σε κ-ά-θ-ε πόλη. Κι είναι δύσκολο να βρει κανείς μέρος στην κατοικημένη γη, που να μην έχει δεχθεί τον εβραϊκό Λαό και που να μην κυριαρχείται οι-κο-νο-μι-κά απ’ αυτόν).
Όπου «μονοθεϊσμός» = «I» and «Ι», and «an eye for an eye» = «ΕΓΩ» κι «ΕΓΩ», και «οφθαλμόν αντί οφθαλμού». Ή «ο θανατός σου η ζωή μου», ή «το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό», ή η μεγάλη εταιρεία καταβροχθίζει τις μικρότερές της => ΜΟΝΟ- ΠΏΛΕΙΟ, εν τέλει. Δηλαδή, με μια λέξη: «ΠΛΕΟΝ- ΕΞΊΑ» (= έξις/addiction για πιο πολλά).
Αυτός ο κόσμος στον οποίο ζούμε όλοι πάνω στον πλανήτη, κυριαρχείται από τον ΔΥΤΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ. Η αναμφισβήτητη κυριαρχία του επί των άλλων πολιτισμών δεν πιστοποιείται μόνον από τη δύναμη των όπλων ή των χρημάτων, που είναι περιστασιακά και αλλάζουν χέρια, αλλά και από το ότι είναι σφόδρα ελκυστικότερος των άλλων, αφού, ακόμα, κι οι αυτοανατιναζόμενοι μουσουλμάνοι φορούν …φανέλλες της Ρεάλ, της Μίλαν και του Τζόρνταν, ενώ χορεύουν ραπ με μπειζ-μπολ καπελάκια! Επίσης, αρκεί μια και μόνο ματιά στους Κινέζους, στους Άραβες, στους Ιάπωνες, στους Ινδούς και στους Αφρικανούς που έχουν απαρνηθεί τα άνετα και παραδοσιακά τους κιμονό, παρεό και σαλβάρια, για να …ασφυκτιούν μέσ’ τα κουστουμάκια και τους λαιμοδέτες τους.
Ο Δυτικός Πολιτισμός είναι ΕΛΛΗΝΟ- ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ προδιαγραφών. Ήτοι: πνεύμα ελληνικό και ψυχή μονοθεϊστική. Έχει στηριχθεί στην Γνώση, τις Τέχνες και τα Γράμματα των Ελλήνων, και στις αναπόδεικτες πεποιθήσεις, ή …«μεταφυσικές» ανησυχίες, των Εβραίων- Ιουδαίων- Ισραηλιτών. Ενός λαού ανθρώπων της Ερήμου, αραβικής καταγωγής, που περιδιάβαιναν επί αιώνες σε Χαλδαίους, Αιγύπτιους, Πέρσες, Βαβυλώνιους κ.α., είτε ως δούλοι όλων αυτών είτε ως έμποροι. Από τις θρησκευτικές δοξασίες των μεγάλων αυτών εθνών, άντλησαν και την θρησκεία τους. (Όπου δόξα = γνώμη, στα ελληνικά). Δοξασίες, ή «ΔΟΓΜΑΤΑ», που καθοδηγούσαν, «ελαίω Θεών/Θεού», στο μοντέλο διοίκησης του «ΔΕΣΠΟΤΙΣΜΟΥ», ή, ακριβέστερα, της «ΘΕΟ- ΚΡΑΤΙΑΣ».
Όλοι οι Ασιάτες και οι Αιγύπτιοι, (: δηλ., ΟΛΟΣ ο τότε «πολιτισμένος» κόσμος, ΠΛΗΝ Ελλήνων), ακολουθούσαν αυτό το μοντέλο διοίκησης. Που έλεγε ότι: «πολλοί οι θεοί στον ουρανό, ένας ο αντιπρόσωπός τους στην γη»: ο δεσπότης, ή βασιλιάς- φαραώ- αυτοκράτορας. Οι Εβραίοι είχαν την εξυπνάδα να το διασκευάσουν σε: «ένας ο Θεός στους ουρανούς και πολλοί, -τόσοι όσοι ο λαός του Ισραήλ-, οι εκπρόσωποί του στην γη».
Αυτή η ιδιοφυής διασκευή υπήρξε η ευεργετική αιτία που διαφοροποίησε τους Εβραίους- Ιουδαίους- Ισραηλίτες, αυτόμάτα, από όλα τα άλλα «έθνη» γύρω τους. Γεγονός που τους προσέδωσε, στην πορεία, την ΕΘΝΙΚΗ τους ιδιαιτερότητα/ταυτότητα: «πας μη Γιαχβεδικός, ξένος».
Στον Δεσποτισμό της Ασίας, δεν υπήρχαν πολιτικοί. Τον ρόλο της Πολιτικής έπαιζε η ΘΡΗΣΚΕΙΑ. Οι ιερείς ήταν οι πολιτικοί. Ο αρχιερέας, (π.χ., Μωυσής, Ααρών, Ιησούς του Ναυή στους Εβραίους), ήταν ο ΔΕΣΠΟΤΗΣ- ΗΓΕΜΟΝΑΣ- ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ του λαού και της χώρας. Αυτός ανήκε ή στην τάξη των ιερέων ή των στρατιωτικών. Αν ήταν στρατιωτικός, εχρίετο ιερέας πριν ανέβει στον θρόνο. Και στην εξέλιξη του Ιουδαϊσμού, τον Χριστιανισμό, η κεφαλή του Κράτους ήταν στρατιωτικός ΚΑΙ θρησκευτικός ηγέτης, -ακόμα είναι, όπου έχει βασίλεια. (: Και να μην μας ξεφεύγει ότι πέρασαν 1789 χρόνια, μέχρι να πρωτοδιατυπωθεί, ξανά, το αίτημα για ΔΗΜΟ- ΚΡΑΤΙΑ, το οποίο παραμένει επίκαιρο, βέβαια, και το 2010+βάλε…). Η Πεντάτευχος ήταν και το ΣΎΝΤΑΓΜΆ τους, εκτός από το ιερό τους βιβλίο, -όπως το Κοράνι, για τους Ισλαμιστές, σήμερα.
Το σύστημα της Θεο- κρατίας λειτουργεί, μόνον, αν η Γνώση είναι «απόκρυφη», «εξ αποκαλύψεως», «προφητική». Έτσι, οι ιερείς ανήκουν σε μία και μόνη φυλή- κάστα, και κληρονομούν στους γιους τους την Γνώση, που τους εμπιστεύτηκε ο …Θεός στ’ αυτί! Ενώ οι υπόλοιποι παραμένουν εντελώς αστοιχείωτοι, αγράμματοι, ανεκπαίδευτοι. Για παράδειγμα, κάποιος που γνωρίζει τις κινήσεις των πλανητών, -που τους είχαν αναγορεύσει, μάλιστα, σε θεούς-, μπορεί να προβλέψει εκλήψεις. Αποτέλεσμα; Οι ιερείς είναι στα μάτια των αμόρφωτων «ΜΑΓΟΙ»! Κάνουν θαύματα! Μιλάνε με τον ίδιο τον Θεό, -λέμε! Γι’ αυτό τους έχουν τυφλή εμπιστοσύνη οι αμόρφωτοι, αδαείς, απλοί άνθρωποι, οπότε και παραδίνουν εθελοντικά τις τύχες τους στα χέρια τους. Καθόλου …παρεμπιπτόντως, «ΜΑΓ» λεγόταν η φυλή που έδινε τους ιερείς στην Περσία. Από αυτούς έλκει την καταγωγή της η λέξη «ΜΑΓ_ΟΣ» στα ελληνικά. Τον ρόλο των «Μαγ» έπαιζε στους Εβραίους η φυλή του Λεβί, οι «Λεβίτες»…
Υπάρχουν, λοιπόν, στον πυρήνα του Μονοθεϊσμού, -αλλά και της Ψυχής μας, ως γαλουχημένων Χριστιανών- Μονοθεϊστών-, α) ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ = ΠΛΕΟΝΕΞΙΑ, β) ο MH ΠΟΛΙΤΗΣ = ΙΔΙΩΤΗΣ- IDIOT, και γ) ο ΜΥΣΤΙΚΙΣΜΟΣ = ΜΑΓΕΙΑ…
Αυτά, όσον αφορά την Θρησκεία και την Ψυχή του Δυτικού ανθρώπου/κόσμου. Δεν αποτελεί αυτή, βέβαια, πόλο έλξης για τους μη Δυτικούς. Έτσι κι αλλιώς, δεν διαφέρει στα βασικά από την δική τους, αφού οι θρησκείες είναι αυτές που διαμορφώνουν την ψυχή των πιστών τους, και η δικιά τους, ως Μουσουλμάνων, Ινδουιστών, Ανιμιστών, Ταοϊστών κλπ, “μια από τα ίδια” είναι. Ήτοι: ΔΕΣΠΟΤΟ- ΜΑΝΉΣ. Δηλαδή, παράγει υπάκοους υπήκοους και όχι υποψιασμένους ΠΟΛΙΤΕΣ. Τι να ζηλέψουν απ’ αυτήν, λοιπόν;
Αυτό που κάνει ελκυστικό τον Δυτικό Πολιτισμό/Κόσμο στα μάτια των υπολοίπων, είναι η ελληνική πλευρά αυτού, -έστω και έτσι όπως παρουσιάζεται, κουτσουρεμμένη. Είναι το ελληνικό ΠΝΕΥΜΑ που εμπεριέχεται σε αυτόν και αποκρυσταλλώνεται- κωδικοποιείται- παρουσιάζεται σε μια λέξη- «σήμα κατατεθέν»: ΔΗΜΟ- ΚΡΑΤΙΑ! Ο άνθρωπος, -ο κάθε άνθρωπος όπου γης και οποιουδήποτε πνευματικού ή πολιτισμικού επιπέδου-, είναι από την φύση του «πολιτικό ζώο». Δηλαδή, “ωρέγεται”, γουστάρει, κάνει κέφι την Πολιτική. Κάτι τον τραβάει προς αυτήν, ρε, παιδί μου, έστω και ενστικτωδώς. Είτε είναι Παπούα είτε Σουηδός. (: Ας μη ξεχνάμε πως οι Δυτικοί την «DEMOCRACY» προσπαθούν να εξάγουν στην Ασία και αλλαχού, προσφέροντάς την στους εκεί ιθαγενείς σαν το πολυτιμότερο νυν …καθρεπτάκι τους, και την ακριβότερη νυν χάντρα τους!).
Οι Έλληνες ήταν αυτοί που ανακάλυψαν την Πολιτική τέχνη. Πολιτική είναι η επιβολή του ΟΡΘΟΥ ΛΟΓΟΥ στο ένστικτο. Όλα τα ζώα είναι αυστηρά προγραμματισμένα για το τι θα κάνουν στην ζωή τους. Καθοδηγούνται από τα ένστικτά τους, που τους λένε κάθε φορά τι να κάνουν ως σωστό και ωφέλιμο. Έτσι, και το ζώο «άνθρωπος» αυτά ακολουθούσε, με ισχυρότερο αυτό της αναπαραγωγής. Όλοι πήγαιναν με όλες. Κάποτε, εφηύραν την έναρθρη Γλώσσα και, μέσω της ΜΝΗΜΗΣ, κληρονομούνταν στις επόμενες γενιές η ΠΕΙΡΑ των προηγουμένων. Αφού πέρασαν μερικοί αμέτρητοι αιώνες συσσώρευσης πείρας, κάποιοι ανακάλυψαν ότι οι επιμιξίες- συνευρέσεις- γάμοι μεταξύ συγγενών α΄ βαθμού αποφέρουν, μακροχρόνια, εκφυλιστικά φαινόμενα στους ανθρώπους και, ΑΡΑ, δεν συμφέρουν, δεν είναι «καλοκαγαθόν», δεν είναι ωφέλιμοι για τον άνθρωπο. Και πήραν την ΠΡΩΤΗ, και πιό δύσκολη, ever, πολιτική απόφαση, στην Ιστορία του ανθρωπίνου γένους: επιβλήθηκαν του φοβερού και τρομερού σε ισχύ γενετησίου ενστίκτου! Αυτοί που επιβλήθηκαν πρώτοι της ζωώδους και γιγαντιαίας αυτής δύναμης, -που ακόμα και σήμερα, χιλιάδες φορές ημερησίως και όπου γης, οδηγεί σε διεστραμένες ακρότητες και εγκλήματα πάθους-, ήταν οι ΕΛΛΗΝΕΣ. Αυτοί πρώτοι απαγορεύουν την ΑΙΜΟ- ΜΙΞΙΑ και δημιουργούν το πρώτο καθαρό ανθρώπινο «ΓΕΝΟΣ». Έτσι, περνούν από το ανώτερο στάδιο της «ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΣ», στο κατώτερο του «ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ». Τα υπόλοιπα είναι, …απλώς, Ιστορία!
Ποιο ήταν το δεύτερο καθαρό Γένος στην Ιστορία; Μα, οι Ρωμαίοι, φυσικά! Όπως οι Εβραίοι ξεπατήκωναν τους ισχυρούς και «πολιτισμένους» γείτονές τους, (Άραβες, Αιγύπτιους, Ασσύριους, Βαβυλώνιους και Πέρσες), έτσι και οι Ευρωπαίο- Ετρούσκοι- Ρωμαίοι αντέγραφαν τους Έλληνες. Αυτά έγιναν, τότε, σύμφωνα με τον Ενγκελς, βέβαια, και όχι τον …Φουράκη. Δεν είναι, λοιπόν, τυχαίο το ότι οι Ρωμαίοι διαδέχθηκαν τους Έλληνες στην διοίκηση του τότε κόσμου. Διότι η Διοίκηση/Κυβέρνηση έχει να κάνει, πρωτίστως, με την ΘΡΗΣΚΕΙΑ και, ακολούθως, με την ΠΟΛΙΤΙΚΗ, επειδή η θρησκεία υπαγορεύει την Πολιτική, μέσω της ΣΥΝ- ΕΙΔΗΣΗΣ που δημιουργεί, στα υποκείμενα- φορείς- οπαδούς της. Σημειωταίον: οι Δυτικοί πήραν τα πάντα από τους Έλληνες, ΕΚΤΟΣ ΕΝΟΣ: της θρησκείας τους…
Οι Ρωμαίοι, βέβαια, δεν ήταν Έλληνες. Οι Έλληνες …«μας τελείωσαν», γεωπολιτικά, -ως ανεξάρτητη πολιτική οντότητα, δηλαδή-, το 144 π.Χ. Εκεί και τότε, παύει, τελεσίδικα, πλέον, ο ΑΡΧΑΙΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, -ή ο Ορθολογισμός του «μέτρου» και του «κάλους» τής Χρυσής Τομής, που κωδικοποιήθηκε στον Παρθενώνα. Από την στιγμή που σταματάει να υφίσταται, έστω και σε μια γωνιά της Ελλάδας, ο συνδιασμός τού «τις αγορεύειν βούλεται;» με το «μολών λαβέ», ή ο «ΠΟΛΙΤΗΣ/ΟΠΛΙΤΗΣ», τελειώνει και η όποια παραγωγή αυθεντικής ελληνικής δημιουργίας. Διότι για να παραχθεί αυτή, απαιτεί έναν και μόνον περιορισμό: την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ των υποκειμένων που την παράγουν.
Προηγήθηκαν και προετοίμασαν το πνευματικό έδαφος τα «ελληνιστικά», δηλαδή, τα «σαν ελληνικά», χρόνια. Σημειολογικά, τότε είναι που στα ολόγυμνα, σαν την Αλήθεια, αγάλματα των Ελλήνων θεών, (: η ΜΟΝΗ ανθρωπο- μορφική θρησκεία, ever!), αρχίζει να μπαίνει «φύλλο συκής». Οι Ρωμαίοι ΔΕΝ μπορούν να υπο- στηρίξουν πνευματικά το ελληνικό ΚΟΣΜΟ- ΕΙΔΩΛΟ, την ελληνική ΚΟΣΜΟ- ΘΕΩΡΙΑ. Διότι δεν την έννοιωθαν, δεν την «πόναγαν», δεν την αγάπαγαν σαν σάρκα από την σάρκα τους. Την είχαν υιοθετήσει, όχι γεννήσει. ΊΣΩΣ, να μην είναι και αμιγώς ανθρώπινο έργο, μια τέτοια υποστήριξη. Ας μην ξεχνάμε πως οι «μυστήριοι» των Μυστηρίων, οι Έλληνες, ισχυριζόντουσαν ότι είναι ίδιο Γένος με τους θεούς: «Έν ανδρών, έν θεών γένος· εκ μιας δε πνέομεν ματρός αμφότεροι», Πίνδαρος, («Νέμεα», Ωδή 6η). ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΘΥΝΗ! Αυταπάρνηση, ορθολογισμός και …τρέλλα απαιτούνται για να σηκώσεις τέτοιο φορτίο. Χαλεπόν το …ελληνίζειν, θά’λεγε κανείς. «ΧΑΛΕΠΑ ΤΑ ΚΑΛΑ», θα απαντούσε, βέβαια, ο του «λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν» θεράπων, Χείλων.
Στην Μινωική εποχή, ήμασταν στον «ΤΑΥΡΟ», (σύμφωνα με την μετάπτωση του άξονα της γης προς το επίπεδο της εκλειπτικής, που διαρκεί 25.920 χρόνια και διαιρείται σε δώδεκα ζώδια των περίπου 2160 χρόνων). Ακολουθεί η Εποχή του «ΚΡΙΟΥ», που περιλαμβάνει τα Τρωικά, την κλασική Ελλάδα και τον Αλέξανδρο. Μετά ήρθε ο Χριστιανισμός, και ο «ΙΧΘΥΣ». Γνωστά, τα όσα έκαναν αυτοί. Τώρα, «μπένουμε στον ΥΔΡΟ-ΧΟΟ», ή “This is the age of Aquarius“! Μας είχε προϊδεάσει η «Θεωρία του ΧΑΟΥΣ». Παρεμπιπτόντως, «ΠΡΩΤΙΣΤΑ μεν Χάος γέναιτο», σύμφωνα με την ελληνική Εμπειρία- Γνώση- Σκέψη, ή το ελληνικό κοσμο- είδωλο, την ελληνική κοσμο- αντίληψη και κοσμο- θεωρία. «Κάτι» φαίνεται να δείχνει προς τους Έλληνες, ξανά. Θυμήσου: EURO 2004, ένα μήνα πριν (: what a promotion!) την ΤΕΛΕΤΗ ΕΝΑΡΞΗΣ των ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ, ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2008 και, μόλις, τώρα, GREEK CRISΙS 2010.
Crisis = κρίσις. Πρέπει να ΚΡΙΝΟΥΜΕ, λοιπόν, να βγάλουμε συμπέρασμα και πόρισμα, λένε τα ελληνικά. Πρώτα, τι προκάλεσε την Κρίση και, βάσει αυτού, ακολούθως, τι μέτρα προ- κρίνουμε για να την θεραπεύσουμε, ξεπεράσουμε, απαλείψουμε. Την Κρίση την προκάλεσε η άρρωστη Ψυχή του Δυτικού Κόσμου, σύμφωνα με το «οι λαθεμένες ιδέες περί του Σκοπού της ζωής είναι αυτές που οδηγούν, κατά κοινή ομολογία, στην δυστυχία», του ιατροφιλόσοφου, Γαληνού. Δηλαδή, αυτό που φταίει είναι: ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ = ΠΛΕΟΝΕΞΙΑ των επενδυτών, ο MH ΠΟΛΙΤΗΣ = ΙΔΙΩΤΗΣ- IDIOT των ελεγκτικών θεσμών, και ο ΜΥΣΤΙΚΙΣΜΟΣ = ΜΑΓΕΙΑ των στοών και των διαπλεκομένων μαζί τους τραπεζο-χρηματιστών. Αυτά πρέπει να αλλάξουν, όπως έλεγε, πριν περίπου μισό αιώνα, (: όταν έμπαιναν τα θεμέλια του μοντέλου τής σημερινής καπιταλιστικής Κρίσης;;;), και ο παρακάτω μόρτης (= λουστρινάτος μάγκας)…
“Κυρίες και κύριοι,
Η λέξη μυστικότητα είναι μη αποδεκτή σε μια ελεύθερη και ανοικτή κοινωνία.
Και είμαστε ως άνθρωποι, κληρονομικά και ιστορικά αντιμέτωποι με μυστικές κοινωνίες.
Με μυστικούς όρκους και μυστικές διαδικασίες.
Είμαστε αντιμέτωποι με μια μονολιθική και ανελέητη συνωμοσία.
Η οποία βρίσκεται κυρίως μέσα στη κυβέρνηση και θέλει να επεκτείνει το πεδίο επιρροής της.
Με διείσδυση αντί για αποφυγή, με υπονόμευση αντί για εκλογή, με εκφοβισμό αντί για ελεύθερη επιλογή.
Είναι ένα σύστημα που έχει στρατολογήσει τεράστιες ποσότητες ανθρώπινων και υλικών πόρων.
Υψηλά αποδοτικός μηχανισμός που συνδυάζει στρατιωτικές, διπλωματικές, κατασκοπευτικές, οικονομικές, επιστημονικές και πολιτικές λειτουργίες.
Οι προετοιμασίες (τους) δεν διεξάγονται δημόσια.
Τα λάθη τους θάβονται και δεν δημοσιεύονται.
Οι ενέργειες τους αποσιωπώνται και δεν αναφέρονται.
Καμία δαπάνη δεν ελέγχεται κανένα μυστικό δεν αποκαλύπτεται.
Γι’ αυτό ο Αθηναίος νομοθέτης Σόλων θέσπισε ως έγκλημα για κάθε πολίτη την αποφυγή της δημόσιας αντιπαράθεσης.
Ζητώ την βοήθεια σας, στην τεράστια προσπάθεια πληροφόρησης και αφύπνισης του Αμερικανικού λαού.
Είμαι αισιόδοξος πως με την βοήθεια σας, ο άνθρωπος θα γίνει αυτό που γεννήθηκε να είναι: Ελεύθερος και ανεξάρτητος.“
John Kennedy -“JFK” , ο μόνος πρόεδρος ΜΗ προτεστάντης- WASP. ΜΠΟΥΜ!!!
(Αποσμάστα από την ομιλία του, την 27.4.1961, ενώπιον της Αμερικανικής Ένωσης Συντακτών), [: @επίκουρος2day].
ΜΥΣΤΙΚΙΣΜΟΣ και ΜΑΓΕΙΑ είναι αδέλφια, βέβαια. Στο παρακάτω κείμενο του Μαρξ, -που εξηγεί πώς το Δημόσιο Χρέος, ή «Δημόσια ΠΙΣΤΗ», μετατρεπέται σε «Χρηματιστήριο» και «Τραπεζοκρατία», μέσω αυτόματης αύξησης της Φορολογίας-, δώστε έμφαση εκεί που μιλάει για «ΜΑΓΙΚΗ ΡΑΒΔΟ», όταν από το τίποτα δημιουργείται «κεφάλαιο».
«Το σύστημα της δημόσιας πίστης, δηλ. των κρατικών χρεών, που τις αρχές του τις ανακαλύπτουμε κιόλας στο μεσαίωνα στη Γένουα και στη Βενετία, διαδόθηκε σ’ όλη την Ευρώπη στη διάρκεια της περιόδου της μανιφακτούρας. Το αποικιακό σύστημα με το θαλάσσιο εμπόριό του και με τους εμπορικούς του πολέμους τού χρησίμευσε σαν θερμοκήπιο. Έτσι στέριωσε πρώτα στην Ολλανδία, (: New York = Νέο Amsterdam). Το δημόσιο χρέος, δηλ. το ξεπούλημα του κράτους -αδιάφορο αν είναι απολυταρχικό, συνταγματικό ή δημοκρατικό κράτος- βάζει τη σφραγίδα του στην κεφαλαιοκρατική (: καπιταλιστική) εποχή.
Το μοναδικό κομμάτι του λεγόμενου εθνικού πλούτου, που στους σύγχρονους λαούς ανήκει πραγματικά στο σύνολο του λαού, είναι το δημόσιο χρέος τους. Γιαυτό είναι πέρα για πέρα συνεπής η σύγχρονη θεωρία που λέει πως ένας λαός γίνεται τόσο πιο πλούσιος, όσο πιο βαθιά βουτιέται στα χρέη. Το δημόσιο χρέος γίνεται το credo [πιστεύω] του κεφαλαίου. Και από τη στιγμή που εμφανίζεται η χρέωση του δημοσίου, τη θέση του αμαρτήματος ενάντια στο άγιο πνεύμα, για το οποίο δεν υπάρχει άφεση, την παίρνει η καταπάτηση της πίστης απέναντι στο δημόσιο χρέος.
Το δημόσιο χρέος γίνεται ένας από τους πιο δραστικούς μοχλούς της πρωταρχικής συσσώρευσης. Σαν με ΜΑΓΙΚΟ ΡΑΒΔΙ προικίζει το μη παραγωγικό χρήμα με παραγωγική δύναμη και το μετατρέπει έτσι σε κεφάλαιο, χωρίς νάναι υποχρεωμένο να εκτεθεί στους κόπους και στους κινδύνους που είναι αχώριστοι από τη βιομηχανική μα ακόμα κι από την τοκογλυφική τοποθέτηση. Οι πιστωτές του δημοσίου στην πραγματικότητα δεν δίνουν τίποτα, γιατί το ποσό που δανείζουν μετατρέπεται σε κρατικά ευκολομεταβιβάσιμα χρεώγραφα, που στα χέρια τους εξακολουθούν να λειτουργούν, όπως θα λειτουργούσαν αν ήταν ισόποσο μετρητό χρήμα. Άσχετα όμως και από την τάξη των αργόσχολων εισοδηματιών που δημιουργείται μ’ αυτό τον τρόπο και τον αυτοσχέδιο πλούτο των χρηματιστών που παίζουν το ρόλο του μεσίτη ανάμεσα στην κυβέρνηση και το έθνος -καθώς και των φοροενοικιαστών, των εμπόρων, των ιδιωτών εργοστασιαρχών, που μια καλή μερίδα κάθε κρατικού δανείου τούς προσφέρει την υπηρεσία ενός κεφαλαίου πεσμένου από τον ουρανό- το δημόσιο χρέος έχει δημιουργήσει τις μετοχικές εταιρείες, το εμπόριο με συναλλάξιμες αξίες όλων των ειδών, την επικαταλλαγή, με δυο λόγια: το παιχνίδι στο χρηματιστήριο και τη σύγχρονη τραπεζοκρατία», Καρλ Μαρξ Το Κεφάλαιο, Τόμος Πρώτος, σ. 779, μτφ, Παναγιώτη Μαυρομάτη, Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα 1978.
«Επειδή το δημόσιο χρέος στηρίζεται στα κρατικά έσοδα, που οφείλουν να καλύπτουν τις χρονιάτικες τοκοχρεωλυτικές κτλ. πληρωμές, το σύγχρονο φορολογικό σύστημα έγινε αναγκαίο συμπλήρωμα του συστήματος των εθνικών δανείων. Τα δάνεια δίνουν τη δυνατότητα στην κυβέρνηση ν’ αντεπεξέρχεται σε έκτακτα έξοδα, χωρίς να γίνεται αυτό αμέσως αισθητό στον φορολογούμενο, μετά όμως απαιτούν αυξημένους φόρους. Από την άλλη μεριά, η αύξηση των φόρων, που προκλήθηκε με τη συσσώρευση απανωτών δανείων, αναγκάζει την κυβέρνηση σε κάθε περίπτωση καινούργιων έκτακτων εξόδων να καταφεύγει διαρκώς σε καινούργια δάνεια. Έτσι, το σύγχρονο φορολογικό σύστημα, που άξονάς του είναι οι φόροι στα πιο αναγκαία μέσα συντήρησης (επομένως και το ακρίβαιμά τους), κρύβει μέσα του το σπέρμα της αυτόματης προοδευτικής αύξησης».
Καρλ Μαρξ Το Κεφάλαιο, Τόμος Πρώτος, σ. 780-781, μτφ, Παναγιώτη Μαυρομάτη, Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα 1978.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ & ΠΡΟΤΑΣΗ: Ελλάς, η ξεματιάστρα της υφηλίου!
Μαλαματένια λόγια στο μαντήλι
τα βρήκα στο σεργιάνι μου προχθές
τ’ αλφαβητάρι πάνω στο τριφύλλι
σου μάθαινε το αύριο και το χθες
μα εγώ περνούσα τη στερνή την πύλη
με του καιρού δεμένος τις κλωστές
Τ’ αηδόνια σεχτηκιάσανε στην Τροία
που στράγγιξες χαμένα μια γενιά
καλύτερα να σ’ έλεγαν Μαρία
και να ‘σουν ράφτρα μες στην Κοκκινιά
κι όχι να ζεις μ’ αυτή την κομπανία
και να μην ξέρεις τ’ άστρο του φονιά
Γυρίσανε πολλοί σημαδεμένοι
απ’ του καιρού την άγρια πληρωμή
στο μεσοστράτι τέσσερις ανέμοι
τους πήραν για σεργιάνι μια στιγμή
και βρήκανε τη φλόγα που δεν τρέμει
και το μαράζι δίχως αφορμή
Και σαν τους άλλους χάθηκαν κι εκείνοι
τους βρήκαν να γαβγίζουν στα μισά
κι απ’ το παλιό μαρτύριο να ‘χει μείνει
ένα σκυλί τη νύχτα που διψά
γυναίκες στη γωνιά μ’ ασετυλίνη
παραμιλούν στην ακροθαλασσιά
Και στ’ ανοιχτά του κόσμου τα καμιόνια
θα ξεφορτώνουν στην Καισαριανή
πώς έγινε με τούτο τον αιώνα
και γύρισε καπάκι η ζωή
πώς το ‘φεραν η μοίρα και τα χρόνια
να μην ακούσεις έναν ποιητή
Του κόσμου ποιος το λύνει το κουβάρι
ποιος είναι καπετάνιος στα βουνά
ποιος δίνει την αγάπη και τη χάρη
και στις μυρτιές του Aδη σεργιανά
μαλαματένια λόγια στο χορτάρι
ποιος βρίσκει για την άλλη τη γενιά
Με δέσαν στα στενά και στους κανόνες
και ξημερώνοντας μέρα κακή [Παρασκευή]
τοξότες φάλαγγες και λεγεώνες
με πήραν και με βάλαν σε κλουβί
και στα υπόγεια ζάρια τους αιώνες
παιχνίδι παίζουν οι αργυραμοιβοί
Ζητούσα τα μεγάλα τα κυνήγια
κι όπως δεν ήμουν μάγκας και νταής
περνούσα τα δικά σου δικαστήρια
αφού στον Άδη μέσα θα με βρεις
να με δικάσεις πάλι με μαρτύρια
και σαν κακούργο να με τιμωρείς
(Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος)
ΥΓ1. Δεν μπορούμε να κάνουμε, τώρα, ΤΙΠΟΤΑ για την Κρίση. Δεν είναι μόνο οικονομική, αλλα και πολιτική, (: των πολιτικών ΚΑΙ των πολιτών), και ηθική, (: όλης της κοινωνίας). Έτσι κι αλλοιώς, η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ είναι υποσύνολο, ή απόρροια, της ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ και η τελευταία της ΗΘΙΚΗΣ. Δεν είναι, φυσικά, μόνο ελληνική, αλλά παγκόσμια, ή, τουλάχιστον, όλων των Δυτικών. Αυτό, γενικά. Ειδικά, για μας, στην Ελλάδα, το πρόβλημα έχει μια εξωτερική και μια εσωτερική παράμετρο.
Δανειζόμαστε τόσα χρόνια από ξένους, για «να τη βγάζουμε» πλουσιοπάροχα. Αυτοί ζητούν, τώρα, τα λεφτά τους. 360 δις πραγματικά και άλλα 600 περίπου σε «παράγωγα», (: λέω έτσι, χωρίς να ξέρω αν είναι σωστό, όλα αυτά τα σύνθετα και άυλα χρηματιστηριακά προϊόντα που τρομπάρουν την παγκόσμια φούσκα). Το να τους πούμε ότι δεν έχουμε και δεν παίρνουν μία, είναι ανήθικο, αναξιοπρεπές και χυδαίο. Πέρα του ότι μας στείνει μόνους μας και στην γωνία, απέναντι στα μεγαθήρια. Τους λέμε, λοιπόν, ότι
α) ΓΝΩΡΙΖΑΝ ακριβώς τι κάναμε με τα λεφτά που μας έδιναν, οπότε έχουν ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ “την φωλιά τους λερωμένη”, αφού συναινούσαν στις παρατυπίες, επειδή κέρδιζαν χρήματα,
και β) αναγνωρίζουμε τα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ χρήματα που τους οφείλουμε, τα 360, αλλά τα 600 «περίεργα» να …τα γράψουν στο χιόνι. Θα τα συμψηφίσουμε με το «κατοχικό δάνειο» των Γερμανών, τις υπερτιμολογίσεις, λόγω μιζών, των όπλων και των λοιπών αγαθών και υπηρεσιών που μας προσέφεραν όλοι οι σύμμαχοί μας, και, ΚΥΡΙΩΣ, το ενοίκιο που πρέπει να πληρώσουν για τα τόσα χρόνια που χρησιμοποιούν το ελληνικό έδαφος, το απελευθερωμένο με ΑΙΜΑ, για τα γεωπολιτικά τους σχέδια. Η ανεκτίμητη θέση της Ελλάδας στον γεωπολιτικό χάρτη, ΔΕΝ λαμβάνεται υπ’ όψιν, όταν γίνεται ο λογαριασμός του χρέους μας. Δεν είναι, όμως, το ίδιο να έχεις σύμμαχο, πχ, την Λετονία, την Πορτογαλία και το Βέλγιο, ή την Ελλάδα. Μόνον όποιος κατέχει την Ελλάδα μπορεί να στήσει αυτοκρατορία, -λέει η Ιστορία. Το μοναδικό οικόπεδο του πλανήτη που έχει «φάτσα» σε τρεις ηπείρους! Δεν πληρώνεις το ίδιο ενοίκιο, μίστερ, στην Marble Arch και στο Shepherd’s Bush, ή στη Τσιμισκή και στον Δενδροπόταμο. Και αυτή την εποχή, είναι πολλοί και τεραστιο-γιγάντιοι οι υποψήφιοι ενοικιαστές, -you know, don’t you?
Μάλιστα, επειδή θέλουμε να κερδίσουμε την αξιοπιστία μας ξανά, και επειδή αισιοδοξούμε ότι θα τα καταφέρουμε να ξεπεράσουμε την Κρίση, -έτσι κι αλλιώς, η Ελλάδα ΜΟΝΟ στην “κόψη του ξυραφιού” και του άγχους αποδίδει το μέγιστό της, (όρα: εθνική μπάσκετ!)-, θα σας δώσουμε και υποθήκη για τα νέα δάνεια. Όρος που θα μας κάνει να σκεφτούμε, διπλά και τριπλά, πιθανή χαλαρότητα των προσπαθειών μας και αποτυχία του Σχεδίου μας.
Αφού λύναμε έτσι το πρόβλημα δανεισμού μας από τους ξένους, θα στραφόμαστε προς το εσωτερικό μέτωπο. ΔΗΜΕΥΣΗ περιουσίας και ΦΥΛΑΚΗ, σε όποιον δημόσιο λειτουργό έχει κλέψει, ή έχει χαθεί εξ αιτίας του έστω και ένα ευρώ. Αλλά και όλων των ιδιωτών που επιδοτήθηκαν για ανάπτυξη και «έφαγαν» τα χρήματα. Και για να είμαστε σίγουροι πως θα γίνει η δουλειά σωστά, θα βάζαμε επικεφαλή του ΣΔΟΕ τον …Κουφοντίνα! (: Θα τους συντόνιζε με …τηλεδιασκέψεις). Δεν νομίζω ότι θα χρωστάγαμε ευρώ τσακιστό, του χρόνου. Όχι είπες;
ΓΕΙΑ & ΧΑΡΑ, σε όλους!
Και Be Care-ful: η εποχή απαιτεί , πρωτίστως, ΣΤΟΡΓΗ, ΑΓΚΑΛΙΑ & ΧΡΟΝΟ, στις τρυφερές επενδύσεις μας στην Αιωνιότητα…
|
ΤΑ ΑΝΤΕΡΑ ΣΤΟΥΣ ΟΨΙΓΙΑΔΕΣ 
