Λεφτά υπάρχουν για εκλογές.....για μετά τις εκλογές;;;;;;;;;;;; για να σε δω να μου απαντήσεις.....Αν ζητάτε Εκλογές ΤΩΡΑ, χωρίς να έχει πρηγηθεί χρηματοδοτική λύση απλά θέλετε χρεωκοπία.
Οι εκλογές τί λύση θα φέρουν και τί δίλημμα θα έχουν;; Μνημόνιο ή χρεωκοπία;; δλδ ότι έχουμε κ τώρα...απλά θα χασουμε χρόνο κ μετά θα βλέπουμε κ τα ραδίκια αναποδα.
Ας λυθεί το χρηματοδοτικό κι εγώ μετε μαζί σου για εκλογές να δώ την κοκινοσκουφίτσα τον Σαραμά μετά να τρώει τις μπούφλες μια μια σαν το χταπόδι με τις παπαριές που λέει...κ που του τις χώνουνε έξω κ λέει πως ψιχαλίζει

βαινομεν προς ολκληρωση τελευταιου τμηματος (ανοδικου) πυθμενος υπερκυκλου

το οποιο ξεκινησε το 2003

οι επιβατες θα αμοιφθουν

επισημαινω οτι

στο ελληνικο χρηματιστηριο δεν υπαρχει ιστορικο προηγουμενο διοτι δεν υφιστατο "χρηματιστηριακα"

ιστορικο προηγουμενο υπαρχει στον dow το 1930 και το 1974


τα "εργαλεια" σε αυτην την περιπτωση

ειναι για τα σκουπιδια


ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΑΝΑΣΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ.

Φίλε skoty, εδώ και 15 μήνες ακούμε και βλέπουμε την Ευρώπη να συνεδριάζει για να "διασώσει" την Ελλάδα, κι έχουν ήδη ληφθεί πόσες ακόμα αποφάσεις για πακέτα. Και αντί να αλλάξει κάτι προς το καλύτερο, συνεχώς βυθιζόμαστε όλο και πιο χαμηλά. Φτάσαμε στο σημείο χρηματιστηριακά ο γενικός δείκτης να είναι στα χαμηλά 15ετίας και πιο χαμηλά από τα spread! Τα μεγέθη της ανεργίας δεν τα σχολιάζω, γιατί θα με πιάσει κατάθλιψη. Κι αντί να ασχοληθούν στην κυβέρνηση σοβαρά με το θέμα, τους έχει πιάσει το "επικοινωνιακό", τα βάλανε με το ΣΥΡΙΖΑ, τους "Αγανακτισμένους", τα εσωκομματικά μέτωπα κλπ κλπ.

Εξάλλου, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο ΓΑΠ εκλέχτηκε με διαφορετική προεκλογική ατζέντα ("λεφτά υπάρχουν", "πράσινη ανάπτυξη", "σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα" κ.ά.) και δεν νομιμοποιείται να εφαρμόζει την πολιτική που τώρα ακολουθεί. Οδεύουνε τον Τιτανικό με μαθηματική ακρίβεια πάνω στο παγόβουνο.



Με το βραβείο της ανοιχτής παλάμης που τρέχαμε και συμμετέχαμε σε αυξήσεις κεφαλαίου. Άστο, μας έχετε κουράσει με αυτές τις αναλύσεις...

Λεφτά υπάρχουν για εκλογές.....για μετά τις εκλογές;;;;;;;;;;;;
Σταύρο;;;


για τα της κυβέρνησης...όχι μόνο θα με βρεις σύμφωνο....αλλά δυστυχώς για την ώρα αυτούς έχουμε, βόηθα Παναγιά. Για ρίξε όμως κ μια ματιά στην αντιπολίτευση. Ο πλήρης τρόμος κ φόβος. Ανθρωποι μικροί παντού σε όλα τα κόμματα, άχρηστοι ανικανοι ανευθυνοι λαικιστές, που ήξεραν να επιπλέον μόνο στα εύκολα κ στις καλες εποχές που λεφτά υπήρχαν.
Τώρα κ οι ίδιοι πλέουν σε άγνωστα νερά κ δεν ξέρουν να κολυμπούν. Για να επιπλεύσουν...υπαρχει μόνο ένας τρόπος....εκδοτικό δικαίωμα νομίσματος. Μόνο που αυτη τη φορά δν υπάρχει η παραγωγη του παρελθόντως για να το στηρίξει....κ θα γεννοβολάει μηδενικά σαν γκρέμλιν.

καλημερα το προβλημα ειναι στο μαρμαρο

τι χρωμα θα εχει
και εκλογες να γινουν τι θα αλαξει;
αν δεν αλαξουμε νοοτροποια δεν γινετε τιποτε.
πως να αλαξουμε νοοτροποια που μας αρεσει ετσι
οι πολιτικοι ειναι ο καθρεπτης μας εναι η προεκταση μας.
μεσα απο εμας τους ιδιους ,ειναι αυτοι που μας εκφραζουν .
οποιος και να ειναι τα ιδια θα εχουμε .

το προβλημα μας ειναι ενα, το οτι δεν φταιω εγω, ο ΑΛΛΟς ΦΤΑΙΕΙ.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙς ΝΑ ΣΤΕΡΕΙΩΣΕΙ ΠΥΡΓΟς ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ ΚΑΙ Η ΑΜΜΟς ΕΙΜΑΣΤΑΙ ΕΜΕΙς.

Θέμα δημοσίευσης: ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣΔημοσιεύτηκε: Σάβ Απρ 04, 2009 11:29 am

ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ ΘΕΜΑ
ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΣΑΦΕΣ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΠΕΙ ΠΕΡΙΠΟΥ ΠΡΙΝ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ
ΟΤΙ ΔΗΛΑΔΗ ΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΑΤΗ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ, ΕΧΕΙ ΣΥΜΒΕΙ.

Η ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΚΑΙ Η ΧΡΟΝΙΚΗ ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΤΩΝ ΑΥΤΟΝΟΗΤΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΤΟΥ G20
ΠΟΥ ΣΤΟΧΟ ΕΙΧΕ ΝΑ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΕΙ ΤΗΝ ΚΥΜΑΤΙΚΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΗΣ ΠΤΩΣΕΩΣ, ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΗΣ, ΔΗΛΑΔΗ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΘΕΙ ΚΑΙ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΟΚΤΩΒΡΙΟ ΤΟΥ 2008.

ΑΥΤΟ ΜΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΙ ΟΤΙ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΣΥΝΔΥΑΣΤΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΠΟΥ ΣΤΟΧΟ ΕΧΕΙ ΤΟ ΜΑΖΕΜΑ ΤΩΝ ΜΕΤΟΧΩΝ ΠΡΙΝ ΑΥΤΕΣ ΕΠΑΝΑΤΟΠΟΘΕΤΗΘΟΥΝ ΣΕ ΤΙΜΕΣ ΠΟΥ Ο ΑΠΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΤΙΣ ΑΚΟΥΜΠΑΕΙ.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΘΑ ΕΠΑΝΑΤΟΠΟΘΕΤΗΘΟΥΝ ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΥΛΕΣ, ΤΑ ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ.

Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΩΝ ΔΗΛΑΔΗ Η ΤΑΥΤΙΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΕ ΚΙΝΗΣΗ (ΑΝΟΔΟ-ΠΤΩΣΗ) ΜΕ ΜΟΝΟ ΤΟ ΔΟΛΑΡΙΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ, ΕΙΧΕ ΣΑΝ ΣΤΟΧΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΑΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΚΕΡΔΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΝΑ ΚΛΑΔΟ Ή ΕΙΔΟΣ ΣΕ ΑΛΛΟ.

ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΑΥΤΗ Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΘΑ ΕΠΑΝΑΛΗΦΘΕΙ.

Η ΚΙΝΗΣΗ ΛΟΙΠΟΝ ΘΑ ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΘΑ ΣΥΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΟΥΣ.

ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ Η ΑΡΧΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΦΥΓΗΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΚΟΜΜΑΤΗ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΗ.

ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ Ο ΑΡΧΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΥΨΗΛΑ (5346,04) ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΔΙΑΣΠΑΣΘΟΥΝ ΟΡΙΑΚΑ ΜΕ ΜΙΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΣΤΑΣΗ (ΧΡΟΝΙΚΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ)ΠΕΡΙΠΟΥ ΣΤΟ ΜΕΣΟ ΤΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΕΙ ΜΟΡΦΗ Λ (DOUBLE BOTTOM ΣΤΟ ΚΕΝΟ).
ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΜΙΑ ΒΙΑΙΑ ΠΤΩΣΗ Η ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΠΛΗΣΙΑΣΗ ΤΟ ΥΨΗΛΟ ΤΗΣ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗΣ ΣΤΑΣΗΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΑΠΕΙΛΗΣΕΙ.

ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΚΑΤΩ ΘΑ ΣΧΗΜΑΤΙΣΘΕΙ U ΣΕ ΜΙΚΡΟ ΣΧΕΤΙΚΑ ΕΥΡΟΣ.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕ ΣΥΝΤΡΙΒΗ ΤΟΥ 6484,38 (1999) ΜΕ ΠΙΘΑΝΟ ΣΤΟΧΟ ΤΙΣ 9000.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΧΡΟΝΙΚΗ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΜΕ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΣΤΙΣ 7500.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΙΣ 12000-14000

ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΩΤΕΡΩ ΣΕ ΠΕΡΙΠΟΥ 2,5 ΕΤΗ.

ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΔΙΟΡΘΩΤΙΚΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΙΣ 6000 ΜΟΝΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΠΕΡΙΠΟΥ ΔΥΟ ΧΡΟΝΩΝ ΜΕ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟ VOLATILITY (ΠΟΛΛΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΠΑΝΩ-ΚΑΤΩ)

ΤΕΛΙΚΟ ΑΝΟΔΙΚΟ ΚΥΜΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗΣ ΣΦΟΔΡΟΤΗΤΟΣ ΜΕ ΑΝΥΠΑΡΚΤΕΣ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΙΣ ΠΕΡΙΠΟΥ 20000 ΜΟΝΑΔΕΣ.

ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΟΙ ΜΕ ΒΑΣΗ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΑΝΕΦΕΡΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ (ΕΠΑΝΑΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ)
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΚΙΝΗΣΗ DOW ΑΠΟ ΤΙΣ 2500-6500 ΠΟΥ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕ ΑΠΑΡΑΒΙΑΣΤΟ.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΧΡΙΣ ΟΤΟΥ ΜΟΡΦΟΠΟΙΗΘΕΙ Η ΑΝΟΔΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΟΡΙΖΟΝΤΙΑΣ ΚΙΝΗΣΕΩΣ ΣΕ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΓΙΑ ΠΕΝΤΕ ΠΕΡΙΠΟΥ ΧΡΟΝΙΑ, ΟΜΩΣ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΣΥΜΒΑΤΟ ΜΕ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΓΙΑ ΖΩΗ ΜΕ ΕΛΠΙΔΑ.

ΧΟΝΔΡΟΕΙΔΩΣ ΣΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΘΑ ΤΑΙΡΙΑΞΕΙΣ Ο_Λ_Ε_Σ ΤΙΣ ΜΕΤΟΧΕΣ ΚΑΙ Ο_Λ_Ε_Σ ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ ΥΨΗΛΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ 1999.

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟ ΓΡΑΦΗΜΑ ΓΙΑ ΤΙΣ 9000 ΜΟΝΑΔΕΣ


viewtopic.php?f=259&t=43&start=0

Σταύρο, εσύ μπορεί να κάνεις πλάκα....αλλά κάποιοι τεχνηέντως προσπαθούν να οδηγησουν ΕΚΕΙ. Εκλογές γιατί λεφτά υπάρχουν.........αλλά μεχρι εκεί. Παραπέρα σταματάνε. Δεν υπαρχει αντίλογος γιατί κανείς ακόμα δεν τους έβαλε το δάκτυλο στην τρυπουλα που υπαρχει στον τροφαντό τους πωπό!

Χάρης Τσοχαντάρης

Το πάρτι
09 Ιουνίου 2011 - 08:48

PrintE-mailRSS Text size decrease increase
Το πάρτι
Η άνοδος του Χρηματιστηρίου, τις (σπάνιες) μέρες που τα πράγματα γίνονται αισιόδοξα για το ελληνικό χρέος και την εξέλιξή του, μας προϊδεάζει για το πάρτι που θα ακολουθήσει μια ενδεχόμενη μόνιμη λύση του οικονομικού μας προβλήματος.

Ποια μπορεί να είναι όμως μια μόνιμη τέτοια λύση; Όχι μόνο οι οικονομολόγοι και οι Ευρωπαίοι πολιτικοί φαίνεται να διχάζονται πάνω σ' αυτό το θέμα, αλλά και το ελληνικό κοινό, η “κοινωνία” όπως λένε χαρακτηριστικά τα ΜΜΕ, είναι απόλυτα διχασμένο. Όλοι νιώθουμε ότι ανάμεσά μας διαμορφώνονται δύο κυρίαρχες τάσεις.

Η πρώτη είναι η ορθόδοξη οικονομική: Μείωση του ελλείμματος ώστε να πάψει να αυξάνεται το χρέος, μείωση του χρέους ώστε να μειωθούν τα ετήσια τοκοχρεολύσια, επιστροφή στον ορθόδοξο τρόπο ανάπτυξης μέσω ορθολογιστικής διαχείρισης του δανεισμού και των επενδύσεων. Απλό. Όχι μόνο απλό αλλά και οικονομικά ορθόδοξο, γι' αυτό και είναι η λύση που προκρίνεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ελληνική Κυβέρνηση.

Βέβαια, όπως έχουμε ήδη όλοι καταλάβει, υπάρχουν για την εφαρμογή της λύσης αυτής και μερικά “μικρά” προβλήματα: Καταρχήν το έλλειμμα μειώνεται μέσω αύξησης της φορολογίας και μείωσης των δημοσίων δαπανών, όμως όταν αυτά τα μέτρα εφαρμόζονται σε μια οικονομία όπου το κράτος είναι ο απόλυτα μεγαλύτερος πελάτης και προμηθευτής, οδηγούν σε μια άνευ προηγουμένου ύφεση μειώνοντας έτσι το εθνικό προϊόν και δυσκολεύοντας ακόμη περισσότερο τη μείωση του ελλείμματος.

Με τον τρόπο αυτόν μικρομεσαίες επιχειρήσεις κλείνουν μειώνοντας ακόμη περισσότερο τον ανταγωνισμό, ενώ συγχρόνως η απασχόληση μειώνεται συμπαρασύροντας και το διαθέσιμο εισόδημα. Υπό τις συνθήκες αυτές η μείωση του ελλείμματος είναι πολύ αργή, η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος γίνεται πολύ δύσκολη, πράγμα που σημαίνει ότι ο περιορισμός του χρέους πρέπει να επιτευχθεί πρακτικά με εξωοικονομικούς τρόπους όπως τη γνωστή μας πώληση δημόσιας περιουσίας ή την πώληση δημοσίων επιχειρήσεων που καθίσταται όμως προφανώς ασύμφορη σε συνθήκες οικονομικής κρίσης.

Δεν θα συνεχίσω να γράφω αυτά που βλέπετε γύρω σας σε καθημερινή βάση, απλά θα τονίσω ότι η λύση αυτή θα απαιτήσει αφενός πολλά χρόνια και αφετέρου τη δομική αλλαγή του οικονομικού μας συστήματος από κρατικά ελεγχόμενο σε φιλελεύθερο.

Πιστεύω ότι παρά τις διαβεβαιώσεις που διαβάζουμε κάθε μέρα στις εφημερίδες, το πολιτικό μας σύστημα δεν συμφωνεί με αυτή την προοπτική ή εάν συμφωνεί συνειδητά δεν έχει φτάσει ακόμη στο σημείο του να την κάνει κτήμα του.

Συνολικά θα έλεγα ότι οι οπαδοί αυτής της τάσης, σε όποιο κομμάτι της κοινωνίας και αν ανήκουν, μοιάζουν με έναν σκύλο που κυνηγάει την ουρά του, μια ουρά που ήδη καίγεται.

Η δεύτερη τάση είναι πολιτικά και οικονομικά πολύ πιο ανορθόδοξη, μοιάζει όμως απόλυτα ελκυστική για τον μέσο άνθρωπο. Οι οπαδοί της στηρίζονται σε μια απλή λογική: Το χρέος στην πραγματικότητα δεν πρόκειται να εξοφληθεί στο ορατό μέλλον, άρα είναι περιττό να δυσκολεύουμε περισσότερο τη ζωή μας προσπαθώντας να βρούμε τρόπους να το μειώσουμε.

Το αρνούμεθα λοιπόν, συνολικά ή κατά ένα μεγάλο μέρος του, απομακρυνόμαστε από τις αγορές χρήματος για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα και πληρώνουμε το τίμημα το οποίο θα είναι ο εκ των πραγμάτων μηδενισμός του ελλείμματος μέσα σε ένα χρόνο. Το έλλειμμα ούτως ή άλλως είναι 10%, οι περιορισμοί σε μισθούς και συντάξεις προβλέπεται ότι έτσι κι αλλιώς θα είναι σ' αυτό το ποσοστό, άρα τι είχαμε – τι χάσαμε.

Προτείνουν δηλαδή, αν και πολλές φορές δεν το συνειδητοποιούν, μια προσαρμογή – σοκ της οικονομίας μας, η οποία θα επέτρεπε κατά τη γνώμη τους την επανεκκίνησή της αφού θα απάλλασσε τον κρατικό προϋπολογισμό από το τεράστιο βάρος των οφειλών που καταβάλουμε κάθε χρόνο. Μοιάζει να είναι μια λογική λύση βέβαια, αλλά εδώ είναι που πραγματικά μπορεί κανείς να δει τα προβλήματα της αρκούδας.

Καταρχήν οι οπαδοί αυτής της τάσης ξεχνούν ότι τα χρέη γίνονται για να πληρώνονται, όχι για να καταχρώνται. Το δεύτερο πρόβλημα είναι ότι μια τέτοια απόφαση θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την ίδια την εθνική υπόσταση της χώρας και σε κάθε περίπτωση τη θέση της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το τρίτο πρόβλημα είναι ότι μια τέτοια απόφαση θα προκαλούσε κατάρρευση σε ένα μεγάλο μέρος του τραπεζικού συστήματος, ίσως και απώλεια των εκεί καταθέσεων.

Το τέταρτο πρόβλημα είναι ότι πιθανότατα κάποιοι μεγάλοι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί του εξωτερικού που θα είχαν υποστεί σοβαρές ζημιές από την ελληνική πτώχευση (γι' αυτό μιλάμε), θα μπορούσαν να δεσμεύσουν με διάφορα προσχήματα καταθέσεις Ελλήνων στο εξωτερικό.

Το πέμπτο πρόβλημα είναι ότι μια τέτοια απόφαση πιθανόν θα οδηγούσε την Ελλάδα σε έξοδο από τη ζώνη του ευρώ. Η ως εκ τούτου επαναφορά της δραχμής, η οποία θα υποτιμάτο σε πολύ μεγάλο βαθμό, θα προκαλούσε τεράστια αύξηση του κόστους των πρώτων υλών (ανάμεσά τους και του πετρελαίου) και όλων των εισαγομένων καταναλωτικών αγαθών, με πιθανότατο αποτέλεσμα την περαιτέρω αύξηση της φτώχειας και της ανεργίας.

Το έκτο πρόβλημα είναι ότι ακόμα και αν διαγράφαμε το χρέος μας με τον όποιο μαγικό τρόπο, εφόσον δεν αλλάξουμε τη δομή της οικονομίας μας δεν πρόκειται ποτέ να γίνουμε ανταγωνιστικοί σε έναν κόσμο με ελεύθερη οικονομική δομή. Λίγα χρόνια μετά την αποκατάσταση των σχέσεών μας με τις άλλες χώρες, το πρόβλημα του ελλείμματος και του χρέος θα επανέρχονταν με την ίδια ορμή.

Το έβδομο πρόβλημα είναι ..., αλλά ως εδώ.

Δεν έχει νόημα η απαρίθμηση των προβλημάτων, καθότι και πολλά είναι και λίγο-πολύ τα ξέρετε, αλλά και δεν μας αρέσει να τα σκεφτόμαστε. Όσο κι αν φαίνεται παράδοξο πιστεύω ότι αυτή η λύση είναι παρόλα αυτά το σημείο που συναντιούνται οι καρδιές των περισσοτέρων που είναι μέσα στη Βουλή με εκείνων που είναι απέξω μουτρώνοντας.

Αυτό γιατί οι απέξω πιστεύουν ότι κάτι τέτοιο θα έδινε λύση στο άμεσο και πιεστικό πρόβλημα της ανεργίας που κατατρώει την κοινωνία μας και οι μέσα γιατί θεωρούν ότι μια τέτοια λύση θα τους ξαναέδινε τον πολιτικό έλεγχο της οικονομίας (θα ξαναρχίζαμε τον κύκλο απ' την αρχή δηλαδή).

Δεν ξέρω εσείς σε ποια τάση ανήκετε, ούτε ξέρω ποια από τις δύο είναι σωστή. Έχω βέβαια άποψη όπως θα έχετε καταλάβει, αλλά δεν έχω καμία εγγύηση ότι η άποψή μου είναι η πιο λογική. Εκείνο που ξέρω είναι ότι αντί να συζητάμε ατέλειωτα μεταξύ μας, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε, στον εαυτό μας κυρίως και μετά στους άλλους, ποια είναι η άποψη στην οποία πιστεύουμε και μετά να κάνουμε την άποψή μας αυτή σαφή στους όποιους εκπροσώπους μας στη Βουλή. Νομίζω πως είναι πια καιρός για μια πραγματικά πολιτική δράση. Αυτό είναι το πραγματικό ερώτημα του δημοψηφίσματος, αν αυτό θα έπρεπε να γίνει.

Όσο για το πάρτυ που λέγαμε στην αρχή, μην ανησυχείτε, αργά ή γρήγορα θα ξεκινήσει, και σε περίπτωση που ανησυχείτε, οι προσκεκλημένοι θα είναι πάλι οι ίδιοι...