Φυσικά αυτό δεν πρέπει να μας κάνει να εφησυχάζουμε (σαν λαός), ούτε να δικαιολογεί το γεγονός ότι όλα αυτά τα χρόνια δανειζόμαστε σε βάρος των επόμενων γενεών, χωρίς λογική και πρόγραμμα για ανάπτυξη.

Όσο για το ΧΑΑ, τί να πει κανείς; Η π...άνα των στοιχηματζήδων κατάντησε.

Ενα τέρας (σ)τα μέτρα τους


Του Δ. ΧΑΝΤΖΟΠΟΥΛΟΥ- Από τα "Νέa"

Η πονηρία των εκβιαστών -ψήφος στο Μεσοπρόθεσμο ή τέρμα τα λεφτά- εντοπίζεται στο εξής: αρχίζουν την κουβέντα από τη μέση. Το έπραξαν πέρυσι με το Μνημόνιο, το κάνουν και τώρα.

ότε, οι μεν εντολείς και δανειστές έφτιαξαν ένα τέρας στα μέτρα τους (τοκογλυφικό επιτόκιο, καμμία επιμήκυνση στο υφιστάμενο χρέος, σκληρά μέτρα που ευνοούν την ύφεση), ο δε Παπανδρέου απεδέχθη χωρίς δεύτερη κουβέντα τους δυσμενείς όρους.

Τα αποτελέσματα είναι γνωστά: οι προβλέψεις τους έπεσαν έξω, η Ελλάδα βάδισε σταθερά στον δρόμο της χρεωκοπίας αντί να βγει στις αγορές, η χώρα βυθίστηκε στην απελπισία και η Ευρώπη -ακριβώς λόγω των συγκεκριμένων επιλογών για την Ελλάδα- κινδυνεύει να εκραγεί…

Τώρα, σερβίρεται πάλι η ίδια συνταγή μ’ ένα βιτριολούχο καρύκευμα για το κυρίως γεύμα: εκποίηση των πάντων. Και επαναλαμβάνεται αυτούσιος ο εκβιασμός: ψήφος στο Μεσοπρόθεσμο ή στάση πληρωμών, μιας και τελειώνουν τα λεφτά.
Αν, λοιπόν, αρχίσει η κουβέντα από το σημείο αυτό -χωρίς να υπομνησθούν όλα τα υπόλοιπα, τα οποία έχουν διαμορφώσει το συγκεκριμένο πλαίσιο εντός του οποίου ασκείται ο εκβιασμός- τότε η απάντηση προκύπτει αναπόφευκτη.

Θρίαμβος της έλλογης αντιμετώπισης ή της πολιτικής απάτης;

Η απάντηση είναι προφανής… Υπάρχει όμως και κάτι χειρότερο:
η δυσανεξία της Ενωσης απέναντι στις ενστάσεις, τις αντιδράσεις (κομμάτων και κοινωνίας) δεν καταδεικνύει μόνο μια μορφή απεχθούς ολοκληρωτισμού -τον ολοκληρωτισμό της οικονομικής ισχύος-, αλλά αναχαιτίζει και οιαδήποτε δυναμική για ακύρωση λανθασμένων επιλογών και καταστροφικών συνταγών…

Αν, λοιπόν, άρχιζε η κουβέντα από την αρχή θα είχαμε πολλά να συζητήσουμε.

Για τους σκληρούς όρους, για τη μυωπική πολιτική, τις άστοχες προβλέψεις, τη χυδαία διαστρέβλωση (τάχα ότι χάνουν τα λεφτά τους οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι), τον ασύστολο κιτρινισμό ευρωπαϊκών εντύπων και πολιτικών σχηματισμών και, βέβαια, για την τραγική διακυβέρνηση Παπανδρέου την οποία υμνούσαν και στηρίζουν οι «σοβαροί» της Ενωσης… Οσα λοιπόν παραβλέπουν ή ενσυνειδήτως επιβάλλουν οι δανειστές και εταίροι μας (εδώ θα ταίριαζε η λέξη «νταβατζήδες», μιας και όντως υπάρχει… εταιρική σχέση με την Ελλάδα), όσα απέφυγαν να δουν τόσον καιρό τα πρόθυμα ΜΜΕ και όσα προβάλλει εκβιαστικώς η ελληνική κυβέρνηση, η κοινωνία τα αντιλαμβάνεται.

Τα νιώθει. Γιατί τα βιώνει. Γι’ αυτό αντιδρά, εναντιώνεται, μουντζώνει και εξεγείρεται. Ευτυχώς.

Σήμερα φίλοι, ζητήθηκαν εμπράγματες εγγυήσεις ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ύψους 270 δις. Το ακούσατε πουθενά; ΟΧΙ. Όλοι έδειχναν την καράφλα του Μπέου.

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Ιουνίου 24, 2011

Για να καταλάβετε τους μηχανισμούς προπαγάνδας.

Αύριο θα έχετε την αποκάλυψη στις οθόνες σας. Αποκάλυψη που ΟΦΕΙΛΑΝ να την βγάλουν οι βουβουζέλες των ΜΜ”Ε”.

Αντ’ αυτού, μας φλόμωσαν σε Μπέο και Ψωμιάδη, σε τύπους που τα έτρωγαν από το στοίχημα που κάποια κουνέλια επιμένουν να παίζουν.

Την ίδια στιγμή, η Ελλάδα κλήθηκε να παράσχει προσημειώσεις Εθνικής περιουσίας του ύψους των 270 δις Ευρώ, την ίδια στιγμή που όλοι μιλούν για ιδιωτικοποιήσεις της τάξεως των 50 δις.

Αυτή η εξέλιξη είναι δυστυχώς η δικαίωση όλων μας, που ουρλιάζουμε από την επόμενη μέρα υπογραφής του μνημονίου.

Αύριο λοιπόν τα σπουδαία. Στο μεσοδιάστημα, μην απορήσετε εάν ο Γιάννης βάλει και τον Βουρλούμη να παρέμβει για τους αλογομούρηδες που έστηναν την κάτω Αγουλινίτσα στο τοπικό ντέρμπυ με τον Αργοναύτη Κατακώλου.


Αυτή η καταχώριση έγινε στις Ιουνίου 24, 2011 στο 12:25 πμ υπό ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ. Μπορείτε να παρακολουθήσετε τα όποια σχόλια σε αυτό το άρθρο μέσω RSS 2.0 ροή. Μπορείτε αφήστε σχόλιο, ή trackback από τον δικό σας ιστότοπο.


http://olympia.gr/2011/06/24/%CF%83%CE% ... 82-%CE%B5/

Κ Α Λ Η Μ Ε Ρ Α


ΕΛΛΑΔΑ


Ούτε βήμα πίσω ο Σαμαράς
Εντονοι διάλογοι για το Μεσοπρόθεσμο με Μέρκελ, Μπαρόζο και Ρόμπαϊ
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Διονύσης Νασόπουλος
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011
Αμετακίνητος στην απόφασή του να καταψηφίσει το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα παρέμεινε ο Αντώνης Σαμαράς κατά τη χθεσινή Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ), παρά τη σκληρή κριτική και τις έντονες παρατηρήσεις που δέχθηκε για τη στάση της Ν.Δ. από τους περισσότερους κεντροδεξιούς αρχηγούς, προεξάρχουσας της γερμανίδας καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ.
«Δεν τους έπεισε και δεν τον έπεισαν», σχολίαζε χθες το βράδυ στενός συνεργάτης του, αναφερόμενος στα αποτελέσματα της Συνόδου. Το κλίμα στη συνεδρίαση που διήρκεσε σχεδόν τέσσερις ώρες ήταν βαρύ, αλλά στο γαλάζιο επιτελείο θεωρούν ότι αποτελεί κέρδος για τον κ. Σαμαρά το ότι είχε τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια μονοθεματική, όπως εξελίχθηκε, Σύνοδο του ΕΛΚ. Επιπλέον εκτιμούν ότι όσα διαδραματίστηκαν στις Βρυξέλλες θα ενισχύσουν ακόμη περισσότερο την εικόνα του στο εσωτερικό.
Συμμάχους κατά τη συνεδρίαση ο πρόεδρος της Ν.Δ. δεν βρήκε, σύμφωνα με πληροφορίες από τη βελγική πρωτεύουσα. Ωστόσο, δημιουργήθηκε ένας κύκλος ευρωπαίων ηγετών που απέφυγαν τις επικρίσεις για τη στάση του κ. Σαμαρά και υπό αυτό το πρίσμα, εμφανίστηκαν να κρατούν αποστάσεις και από τις πιέσεις που άσκησαν η κ. Μέρκελ, αλλά και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Χέρμαν Βαν Ρόμπαϊ και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Μανουέλ Μπαρόζο. Στον κύκλο αυτό εντάχθηκαν ο ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Ορμπαν, ο ιρλανδός πρωθυπουργός Εντα Κένι και ο αρχηγός του ισπανικού Λαϊκού Κόμματος, Μαριάνο Ραχόι.
«Δεν καταλαβαίνω γιατί εσύ δεν συμφωνείς σε μια εθνική υπόθεση για τη χώρα σου», ανέφερε η γερμανίδα καγκελάριος, απευθυνόμενη σε αυστηρό ύφος στον κ. Σαμαρά, ενώ διαμήνυσε ότι «το Μνημόνιο για την Ελλάδα είναι μονόδρομος». Κατά τις ίδιες πληροφορίες, ο κ. Μπαρόζο επέκρινε τον πρόεδρο της Ν.Δ. για «κομματική, κοντόφθαλμη πολιτική», ενώ «επιτακτική» χαρακτήρισε την ανάγκη για πολιτική συναίνεση στη χώρα μας ο κ. Ρόμπαϊ. Ιδιαίτερα επικριτικός υπήρξε και ο νέος πρωθυπουργός της Φινλανδίας Γίρκι Κατάινεν, ο οποίος ρώτησε τον κ. Σαμαρά «τι θα κάνει αν αύριο γίνει πρωθυπουργός» - για να απαντήσει ο πρόεδρος της Ν.Δ. ότι «θα περάσει στο πλάνο β'», εν ολίγοις στην προσπάθεια για επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου.
Το κλίμα της Συνόδου του ΕΛΚ είχε φροντίσει να προδιαγράψει η κ. Μέρκελ, δηλώνοντας κατά την άφιξή της στον συνεδριακό χώρο ότι
«είναι σημαντικό στην Ελλάδα να μην υποστηρίζεται η άποψη ότι υπάρχει και άλλος δρόμος από την ακολουθούμενη οικονομική πολιτική».
Αίσθηση προκάλεσε, εξάλλου, και η παρέμβαση του επικεφαλής του Eurogroup, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, ο οποίος απουσίαζε από τη Σύνοδο λόγω της εθνικής εορτής του Λουξεμβούργου:

«Δεν μετείχα στη Σύνοδο και αυτό θα πρέπει να χαροποίησε ιδιαίτερα τον κ. Σαμαρά γιατί θα του ζητούσα μετ' επιτάσεως να αλλάξει τη στάση του», ήταν το αιχμηρό σχόλιό του.
nasopoulos@dolnet.gr

Καλημέρα στην παρέα

AΔEΛΦOI ANAΓNΩΣTEΣ!

Eπειδή έλαβα αυτείνη την αδυναμία να σας βαρύνω με την αμάθειά μου (αν έβγουν εις φως αυτά οπού σημειώνω εδώ και ξηγώμαι πότε με κόλλησε αυτείνη η ιδέα, –από τα 1829, Φλεβαρίου 26, εις το Άργος– και ακολουθώ αγώνες και άλλα περιστατικά της πατρίδος) σας λέγω, αν δεν τα διαβάσετε όλα, δεν έχει το δικαίωμα κανένας από τους αναγνώστες να φέρη γνώμη ούτε υπέρ, ούτε κατά.
Ότι είμαι αγράμματος και δεν μπορώ να βαστήσω ταχτική σειρά ’σ τα γραφόμενα, και...1 τότε φωτίζεται και ο αναγνώστης.
Μπαίνοντας εις αυτό το έργον και ακολουθώντας να γράφω δυστυχήματα αναντίον της πατρίδος και θρησκείας, οπού της προξενήθηκαν από την ανοησίαν μας και ’διοτέλειά μας και από θρησκευτικούς και από πολιτικούς και από ’μάς τους στρατιωτικούς, αγαναχτώντας και εγώ απ’ ούλα αυτά, ότι ζημιώσαμε την πατρίδα μας πολύ και χάθηκαν και χάνονται τόσοι αθώοι άνθρωποι, σημειώνω τα λάθη ολωνών και φτάνω ων σήμερον, οπού δεν θυσιάζομε ποτές αρετή και πατριωτισμόν και είμαστε σε τούτην την άθλια κατάστασιν και κιντυνεύομεν να χαθούμεν.
Γράφοντας αυτά τα αίτια και τις περίστασες, οπού φέραμεν τον όλεθρον της πατρίδας μας όλοι μας, τότε ως έχοντας και εγώ μερίδιον εις αυτείνη την πατρίδα και κοινωνία, γράφω με πολλή αγανάχτησιν αναντίον των αιτίων, όχι να ’χω καμμιά ιδιαίτερη κακία αναντίον τους, αλλά ο ζήλος πατρίδος μου δίνει αυτείνη την αγανάχτησιν και δεν μπόρεσα να γράψω γλυκώτερα.
Αυτό το χειρόγραφον, από την περίστασιν οπού μου έγιναν πολλές καταδρομές, το είχα κρυμμένο.
Τώρα οπού το έβγαλα, το διάβασα όλο και έγραψα ως τα 1850 Απρίλη μήνα, και διαβάζοντάς το είδα ότι δεν ξηγώμαι γλυκώτερα δια κάθε άτομον.
Πρώτο λοιπόν αυτό, και ύστερα σε πολλά μέρη ’παναλαβαίνω πίσω τα ίδια (ότι είμαι αγράμματος και δεν θυμώμαι και δεν βαστώ σειρά ταχτική) και τρίτο, εκείνα οπού σημειώνω εις την πρωτοϋπουργίαν του Κωλέτη, οπού έκαμεν τόσα μεγάλα λάθη αναντίον της πατρίδος του και της θρησκείας του και των συναγωνιστών του, όλων των τίμιων ανθρώπων και να χύση τόσα άδικα αίματα των ομογενών του και να πάθη η δυστυχισμένη του πατρίδα και να παθαίνη και τώρα εις τον πεθαμό του από τους ίδιους τους μαθητάς του και συντρόφους του, οπού μας κυβερνούν, και οι προκομμένες του οι Βουλές και άλλοι τοιούτοι, οπού δεν άφησαν λεπτό εις το ταμείο, και όλο το κράτος το ’φεραν σε μίαν μεγάλη δυστυχία και ανωμαλία, και ένας μεγάλος στόλος των σκύλων μας έχουν μπλόκον, οπού ’ναι περίτου από τρεις μήνες, και μας πήραν όλα τα καράβια και μας κατακερμάτισαν όλο το εμπόριον και τζαλαπάτησαν την σημαίαν μας και πεθαίνουν της πείνας οι ανθρώποι των νησιών και εκείνοι οπού ’χουν τα καράβια τους γκιζερούν εις τους δρόμους και κλαίνε με μαύρα δάκρυα.
Όλα αυτά τα δεινά και άλλα πλήθος είναι έργα του Κωλέτη και της συντροφιάς του, οπού άφησε εντολή να κυβερνιώμαστε με αυτό το σύστημα και με τους τοιούτους συντρόφους του.
Και από αυτό παθαίνομεν και τι θα πάθωμεν ακόμα ο Θεός το γνωρίζει.
Και αυτά ήταν δια τους ξένους σκοπούς του και τις ’διοτέλειές του και για να κατακερματίσουνε και την Τρίτη Σεπτεβρίου – οπού διαλαβαίνει περί θρησκείας και άλλης σωτηρίας της πατρίδος αυτό το Σύνταμα – και τόχομεν εις το χαρτί και αντίς να μας ωφελήση μας αφανίζει ολοένα.
Όλοι οι άλλοι, οπού γράφω εξ αρχής, είναι άγιοι ομπρός ’σ αυτόν και την συντροφιά του τη σημερνή, μ’ όλον οπού τα λάθη τα πρώτα εγέννησαν και τούτα.
Δια όλα αυτά γράφω εδώ.
Ως άνθρωπος μπορώ να πεθάνω και ή τα παιδιά μου, ή άλλος τα αντιγράψη, για να τα βγάλη εις φως, πρώτο τους ανθρώπους, οπού γράφω μ’ αγανάχτησιν αναντίον τους, να βάνη τις πράξες του κάθε ενού και τ’ όνομά του με καλόν τρόπον, όχι με βρισές, δια να χρησιμεύουν αυτά όλα εις τους μεταγενεστέρους και να μάθουν να θυσιάζουν δια την πατρίδα τους και θρησκεία τους περισσότερη αρετή, να ζήσουν ως ανθρώποι ’σ αυτήν την πατρίδα και μ’ αυτήν την θρησκείαν.
Χωρίς αρετή και πόνο εις την πατρίδα και πίστη εις την θρησκεία τους έθνη δεν υπάρχουν.
Και προσοχή να μην τους απατάγη η ’διοτέλεια.
Και αν σκοντάψουν, τότε εις τον κρεμνόν θα πηγαίνουν, καθώς το πάθαμεν εμείς.
Όλο εις τον κρεμνόν κυλάμεν κάθε ’μέρα.
Όταν λοιπόν βγη αυτό το χειρόγραφον εις φως, διαβάζοντάς το όλο οι τίμιοι αναγνώστες, αρχή και τέλος, τότες έχουν το δικαίωμα να κάμη ο καθείς των την κρίση του είτε υπέρ, είτε κατά.

Καλη μέρα σε όλους!

Tότε, εκεί που καθόμουν εις το περιβόλι μου και έτρωγα ψωμί,
πονώντας από τις πληγές, όπου έλαβα εις τον αγώνα και
περισσότερο πονώντας δια τις μέσα πληγές όπου δέχομαι δια τα σημερινά δεινά της Πατρίδος,
ήλθαν δύο επιτήδειοι, άνθρωποι των γραμμάτων,
μισομαθείς και άθρησκοι,
και μου ξηγώνται έτσι:
«Πουλάς Ελλάδα, Μακρυγιάννη».
Εγώ, στην άθλιαν κατάστασίν μου, τους λέγω:
«Αδελφοί, με αδικείτε. Ελλάδα δεν πουλάω, νοικοκυραίγοι μου.
Τέτοιον αγαθόν πολυτίμητον δεν έχω εις την πραμάτειαν μου.
Μα και να τό 'χα, δεν τό 'δινα κανενός.
Κι’ αν πουλιέται Ελλάδα, δεν αγοράζεται σήμερις, διότι κάνατε τον κόσμον εσείς λογιώτατοι, να μην θέλει να αγοράσει κάτι τέτοιο».
Έφυγαν αυτοί. Κι’ έκατσα σε μίαν πέτραν μόνος και έκλαιγα.
Μισός άνθρωπος καταστάθηκα από το ντουφέκι του Τούρκου, τσακίστηκα εις τις περιστάσεις του αγώνα και κυνηγιέμαι και σήμερον.
Κυνηγιώνται και άλλοι αγωνιστές πολύ καλύτεροί μου, διότι εγώ είμαι ο τελευταίος και ο χειρότερος.
Και οι πιο καλύτεροι όλων αφανίστηκαν.
Αυτοί που θυσίασαν αρετή και πατριωτισμόν, για να ειπωθεί ελεύτερη η Ελλάδα κι’ εχάθηκαν φαμελιές ολωσδιόλου,
είπαν να ζητήσουν ένα αποδειχτικόν που να λέγει ότι έτρεξαν κι’ αυτοί εις την υπηρεσίαν της Πατρίδος
και Τούρκο δεν άφηκαν αντουφέκιγο.
Πήγε να’ νεργήσει η Κυβέρνηση και βγήκαν κάτι τσασίτες και σπιγούνοι,
που δουλεύουν μίσος και ιδιοτέλεια, και είπαν «όχι». Και είπαν και βρισιές παλιές δια τους αγωνιστές.
Για να μην πάρουν το αποδειχτικόν, ένα χαρτί που δεν κάνει τίποτες γρόσια.
Πατρίδα να θυμάσαι εσύ αυτούς όπου, δια την τιμήν και την λευτερίαν σου, δεν λογάριασαν θάνατο και βάσανα.
Κι’ αν εσύ τους λησμονήσεις, θα τους θυμηθούν οι πέτρες και τα χώματα, όπου έχυσαν αίματα και δάκρυα.
Θεέ, συχώρεσε τους παντίδους,
που θέλουν να μας πάρουν τον αγέρα που αναπνέομεν και την τιμήν που με ντουφέκι και γιαταγάνι πήραμε.
Εμείς το χρέος, το κατά δύναμιν, επράξαμεν.
Και αυτοί βγήκαν σήμερον να προκόψουν την Πατρίδα.
Μας γέμισαν φατρία και διχόνοιαν.
Και την Πατρίδα δεν την θέλουν Μητέρα κοινή.
Αμορόζα εις τα κρεβάτια τους την θέλουν.
Γι’ αυτό περνούν και ρεθίζουν τον κόσμον με τέχνες και καμώματα.
Και καζαντίσαν αυτοί πουγγιά και αγαθά και αφήκαν τους αγωνιστές, τις χήρες και τα ορφανά εις την άκρην.
Αυτοί είναι οι ανθρώπινοι λύκοι, που φέραν δυστυχήματα και κίντυνον εις τον τόπον.
Ας όψονται.
Τότε που η Τουρκιά εκατέβαινε από τα ντερβένια και ολίγοι έτρεχαν με ολίγα ντουφέκια, με τριχιές δεμένα,
να πολεμήσουν, θέλοντας λευτεριάν ή θάνατον,
οι φρόνιμοι ασφάλιζαν τις φαμελιές τους εις τα νησιά
κι’ αυτοί τρέχαν εις ρεματιές και βουνά, μη βλέποντας ποτέ Τούρκου πρόσωπον.
Κι’ όταν ακούγαν τα ντισμπάρκα των Τούρκων, τρέχαν μακρύτερα.
Τώρα θέλουν δικήν τους την Πατρίδα και κυνηγούν τους αγωνιστές.
Εγίναμε θηρία που θέλουν κριγιάτα (κρέατα) ανθρωπινά να χορτάσουν.
Και χωρίζουν τον κόσμον σε πατριώτες και αντιπατριώτες.
Αυτοί γίναν οι σημαντικοί της Πατρίδος και οι άλλοι να χαθούν.
Δεν ξηγιώνται γλυκότερα να φυλάξωμεν Πατρίδα και να δούμεν λευτερίαν πραγματικήν.
Ρωμαίγικον δεν φτιάχνεται χωρίς ούλλοι να θυσιάσουν αρετήν και πατριωτισμόν.
Και χωρίς να πάψει η μέσα, η δική μας τυραγνία.
Και βγήκαν τώρα κάτι δικοί μας κυβερνήτες, Έλληνες, σπορά της εβραιουργιάς,
που είπαν να μας σβήσουν την Αγία Πίστη, την Ορθοδοξία,
διότι η Φραγκιά δεν μας θέλει με τέτοιο ντύμα Ορθόδοξον.
Και εκάθησα και έκλαιγα δια τα νέα παθήματα.
Και επήγα πάλιν εις τους φίλους μου τους Αγίους.
Άναψα τα καντήλια και ελιβάνισα λιβάνιν καλόν αγιορείτικον.
Και σκουπίζοντας τα δάκρυά μου τους είπα:

«Δεν βλέπετε που θέλουν να κάμουν την Ελλάδα παλιόψαθα;
Βοηθείστε, διότι μας παίρνουν, αυτοί οι μισοέλληνες και άθρησκοι, ό,τι πολυτίμητον τζιβαϊρικόν έχομεν.

Φραγκεμένους μας θέλουν τα τσογλάνια του τρισκατάρατου του Πάπα.

Μην αφήσετε, Άγιοί μου
αυτά τα γκιντί πουλημένα κριγιάτα της τυραγνίας
να μασκαρέψουν και να αφανίσουν τους Έλληνες,
κάνοντας περισσότερα κακά
από αυτά που καταδέχθηκεν ο Τούρκος ως τίμιος εχθρός μας».

Ένας δικός μου αγωνιστής μου έφερε και μου διάβασεν ένα παλαιόν χαρτί,
που έγραψεν ο κοντομερίτης μου Άγιος παπάς, ο Κοσμάς ο Αιτωλός.
Τον εκρέμασαν εις ένα δέντρον Τούρκοι και Εβραίοι,
διότι έτρεχεν ο ευλογημένος παντού και εδίδασκεν Ελλάδα, Ορθοδοξία και Γράμματα.
Έγραφεν ο μακάριος εκείνος ότι:
«Ένας άνθρωπος να με υβρίσει, να φονεύσει τον πατέρα μου, την μητέρα μου, τον αδελφόν μου και ύστερα το μάτι να μου βγάλει,
έχω χρέος σαν χριστιανός να τον συγχωρήσω.
Το να υβρίσει τον Χριστόν μου και την Παναγία μου, δεν θέλω να τον βλέπω».

National Bank of Greece (ADR) (Public, NYSE:NBG)
NBG 1.42 5.97%