Δε διαφωνούμε και πολύ εκτός από το γεγονός ότι ακόμη δεν μπορώ να κατανοήσω για ποιό ακριβώς λόγο, μια τράπεζα μπορεί να δανείσει μέχρι 50 φορές το καταθετικό της απόθεμα όταν αυτό δεν συμβαδίζει με το ΑΕΠ. Σε αυτή την περίπτωση θα έπρεπε αυτές οι τράπεζες να περιορίζονται και να μην τους επιτρέπεται να κάνουν το παιχνίδι των κινέζικων κουτιών. Από εκεί προέρχονται και τα δομημένα ομόλογα.Νομίζω; 'Αρα αυτό το παιχνιδάκι με τα δομημένα ουδεμία σχέση έχει με τα επιτόκια. Οι τράπεζες με αυτό το παιχνιδάκι ουσιαστικά προσπάθησαν και κάποιες πέτυχαν να παράγουν αεριτζίδικο χρήμα. Είχαν στο ταμείο 1, δάνειζαν 50 με το γνωστό παιχνιδάκι, και μετά έπαιζαν με τα επιτοκία στα 50. Άρα κόψανε χρήμα. Στον υπολογιστή τους αλλά το κόψανε. Όχι σε χαρτί, αλλά στο ταμείο φιγουράρει.

Από την άλλη, πώς είναι δυνατόν μια τράπεζα να δανείζει χρήματα σε κάποιον ο οποίος δεν μπορεί να τα αποπληρώσει;Προφανώς ποντάρει στις εγγυήσεις του. Ή μήπως δεν την απασχολεί και της φτάνει να πάρει όσα μπορεί γιατί ούτως ή άλλως είναι αεριτζίδικα; Αν όμως αυτή η τράπεζα τα χάσει, δε βλέπω το λόγο για τον οποίο πρέπει το βάρος αυτό να πέσει στον καταθέτη ή στον οποιονδήποτε άλλον πολίτη εκτός από τον ίδιο τον μάνατζερ που έκλεισε το αποτυχημένο προϊόν-δάνειο. Δεν μπορεί να θέλουμε από τη μια να είναι ο πολίτης ένας άριστος οικονόμος και από την άλλη να του πετάμε στα μούτρα διακοποδάνειο, εορτοδάνειο, αυτοκινητοδάνειο και "μη στεναχωριέσαι η τράπεζα θα σε στηρίξει" αλλά μόλις η τράπεζα δει τα σκούρα να καταβαραθρώνει ολόκληρες οικονομίες. Αν δούμε πόσα λεφτά πήραν οι τράπεζες για εγγυήσεις, νομίζω ότι έφταναν και περισσεύαν για την κάλυψη του πρώτου μνημονίου. Γιατί να πληρώνω εγώ αυτά που ο μάνατζερ θέλησε να αρπάξει από το φτωχαδάκι-πρόβατο; Να τα πληρώσει ο μάνατζερ, που κατά κανόνα έχει τα δις. Στο κάτω κάτω αυτός έκανε παραπλάνηση και αν θέλετε προσηλυτισμό που είναι και ποινικά αδικήματα.

Και από την άλλη, να πω και ότι όποιος δε θέλει την κεντρική τράπεζα είναι ανώμαλος. Η κεντρική τράπεζα πρέπει να διασφαλίζει τις αντιστοιχίες. Και το θέμα μου είναι ακριβώς αυτό. Οι κεντρικοί τραπεζίτες της ΕΕ, εκτός το ότι δεν μπορούν να δουλέψουν στη βάση μια χώρας και κοινών συμφερόντων γιατί η United States of Europe δεν είναι μια χώρα, προς το παρόν (και νομίζω ότι αυτό προσπαθούν να πετύχουν αντιδρώντας. Αν η ΕΕ κερδίσει αυτή τη μάχη θα γίνει μια πραγματικά ενιαία χώρα και μετά λείπει μόνο το γλωσσολογικό) αλλά πολλές χώρες με πολλά προβλήματα και πολλά συμφέροντα που ακόμη δεν έχουν λύσει καλά καλά τα μεταξύ τους προβλήματα. Πως λοιπόν να υπολογιστεί ένα ενιαίο ΑΕΠ και πώς να κοπεί νόμισμα αντίστοιχα. Εγώ πιστεύω ότι το νόμισμα κόβεται στα τυφλά, με βάση τα δηλωμένα από τις χώρες και με βάση αυτό έχουμε και πληθωρισμό ο οποίος όμως δύσκολα προσμετράται.

Όσον αφορά αυτό με την Ιταλία, ίσως φταίω εγώ που δεν το εξήγησα σωστά γιατί δεν είναι και ένα γεγονός το οποίο ακούστηκε ιδιαίτερα. Κουκουλώθηκε με λίγα λόγια. Το σεδιο ήτανε κάτι σαν τη Μαριναλέντα στην Ισπανία (αν δεν το ξέρετε, κάντε ένα googling και θα το βρείτε τί είναι) με τη μόνη διαφορά ότι θα έκοβε και δικό του νόμισμα. Δηλαδή μιλάμε για κάτι σαν κράτος εν κράτει. Ήταν πολύ πιο οργανωμένο από μια απλή εκτύπωση χρήματος.

Και μια ερώτηση που μπορεί να φανεί κουτή αλλά δεν έχω στοιχεία. Ο Σόρος και ο κάθε Σόρος είναι μεν κερδοσκόπος αλλά είναι και στη μέση σε τεράστιες επιχειρήσεις. Ή κάνω λάθος; Είναι ψέμματα αυτό με την εξόρυξη χρυσού στην Καβάλα και τον Σόρος συγκεκριμένα; Αν είναι ψέμματα τότε συμφωνούμε αλλά αν δεν είναι ψέμματα, σημαίνει ότι εδώ δίδεται χώρος στον κάθε κερδοσκόπο όχι απλά να κερδοσκοπήσει από λονγκ και σορτ αλλά μπαίνοντας βαθιά στη δομή της οικονομίας σε επιχειρηματικό επίπεδο. Αυτό τον κάνει και πιο δυνατό και πιο επαρκή σε μια κερδοσκοπική πράξη. Πώς μπορεί να τον αφήνει μια χώρα; Τί κρύβεται από πίσω;

Πάντως εγώ πιστεύω πως ίσως η Ελλάδα θα πρέπει να πιέσει περισσότερο προς την πλευρά του Γιούνκερ που θέλει να μας δώσει λεφτά για το ΕΣΠΑ χωρίς υποχρεωτική συγχρηματοδότηση. Από την άλλη νομίζω πως αυτό είναι που πρέπει να γίνει με επιτηρητές. Τι να κάνουν οι επιτηρητές στις πωλήσεις και στα μέτρα; Αφού τα ζητούν θα τα λάβουμε. Το μεσοπρόθεσμο θα ψηφιστεί. Το θέμα είναι να υπάρξει επιτήρηση στην ανάπτυξη ούτως ώστε να χαθούν το λιγότερο δυνατό χρήματα. Να μην γυρίσουμε πάλι στο "παίρνω την επιδότηση και ανοίγω οπωρολαχανοπωλείο και σε 4 χρόνια το κλείνω αφού ούτως ή άλλως τα λεφτά τα πήρα". Κάποιος πρέπει να επιτηρήσει σοβαρά σε αυτό. Αυτός είναι ο σύνδεσμος. Τα λεφτά να μη χαθούν και πάλι. Να γίνουν πραγματικά επενδύσεις και επενδύσεις με μέλλον από ανθρώπους με μεράκι για δουλειά. Ε ναι λοιπόν, σε αυτό, ο Έλληνας θέλει τον Γερμανό του.