Καλημερα ......και καλη εβδομαδα.


Ελληνική κρίση:
« Λάβετε υπόψη τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα του λαού» λέει ο ανεξάρτητος εμπειρογνώμονας του ΟΗΕ για τα δικαιώματα και το εξωτερικό χρέος

Από mafalda – 3 Ιουλίου 2011

Γενεύη, 30 Ιουνίου 2011-

Ο ανεξάρτητος εμπειρογνώμονας του ΟΗΕ για το εξωτερικό χρέος και τα ανθρώπινα δικαιώματα Σέφας Λουμίνα, προειδοποίησε σήμερα ότι η εφαρμογή πρόσθετων μέτρων λιτότητας και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που προτάθηκαν από την τρόικα (ΔΝΤ, ΕΕ, και ΕΚΤ) για την επίλυση της κρίσης χρέους της Ελλάδος, μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τη σοβαρή παραβίαση των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων του λαού.

«Η εφαρμογή του δεύτερου πακέτου μέτρων λιτότητας και των διαρθρωτικών αλλαγών που περιλαμβάνουν μαζικές ιδιωτικοποιήσεις κρατικών επιχειρήσεων και περιουσιακών στοιχείων, είναι πιθανό να έχει σοβαρές επιπτώσεις σε βασικές κοινωνικές υπηρεσίες και συνεπώς στην απόλαυση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τον Ελληνικό λαό και ειδικότερα από τα πιο ευάλωτα τμήματα του πληθυσμού, όπως οι φτωχοί, οι ηλικιωμένοι, οι άνεργοι και τα άτομα με αναπηρία» είπε ο κ. Λουμίνα.

«Το δικαίωμα στην τροφή, το νερό, στην κατάλληλη στέγη, στην εργασία και στις δίκαιες συνθήκες δεν πρέπει να κινδυνεύουν από την εφαρμογή των μέτρων λιτότητας» τόνισε, καλώντας την κυβέρνηση να «δημιουργήσει μια προσεκτική ισορροπία ανάμεσα στη λιτότητα και στην εφαρμογή των ανθρώπινων δικαιωμάτων, λαμβάνοντας υπόψη το προβάδισμα των υποχρεώσεων των Κρατών όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα.»

Ο Ανεξάρτητος Εμπειρογνώμονας κάλεσε επίσης τις αρχές να διατηρήσουν κάποιο δημοσιονομικό περιθώριο προκειμένου να ανταποκριθούν στα βασικά δικαιώματα του λαού, και ιδιαίτερα στα κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματα.

«Η αύξηση των φόρων, οι περικοπές στα δημόσια έξοδα και τα μέτρα ιδιωτικοποίησης πρέπει να εφαρμόζονται με τέτοιο τρόπο ώστε να μην έχουν ως συνέπεια την αβάστακτη δοκιμασία του λαού.»

« Τα χρέη μπορούν να αποπληρωθούν μόνο με έσοδα» είπε ο κ. Λουμίνα ενθυμούμενος ότι παρά τη λιτότητα της περσινής χρονιάς, που παρουσιάστηκε ως μέρος του πρώτου πακέτου σωτηρίας της Ελλάδος, η οικονομία της παραμένει αδύναμη, υπάρχει πρωτογενές έλλειμμα στον προϋπολογισμό και το χρέος παραμένει ανεπίδεκτο εξόφλησης.

« Μια οικονομία που συρρικνώνεται δεν μπορεί να δημιουργήσει κανένα έσοδο και συμβάλει στη μειωμένη δυνατότητα αποπληρωμής του χρέους. Έπρεπε να υπάρξει περισσότερος χρόνος για τα διαρθρωτικά μέτρα που ήδη εφαρμόζονται.»

Κατά την άποψή του «το πρόβλημα της αδυναμίας εξόφλησης των χρεών πρέπει να αντιμετωπιστεί ως τμήμα του σχεδίου σωτηρίας.»

Ο Ανεξάρτητος Εμπειρογνώμονας κάλεσε επίσης την Τρόικα να παραμείνει ενήμερη για τις συνέπειες που έχουν στα ανθρώπινα δικαιώματα οι πολιτικές που σχεδιάζει στο πλαίσιο της προσπάθειας επίλυσης της κυρίαρχης κρίσης χρέους στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες. Υπογραμμίζοντας την ανάγκη για μια προσέγγιση στη βάση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για το πρόβλημα του χρέους στον κόσμο, ο κ. Λουμίνα είπε ότι « δεν θα υπάρξει μακροχρόνια λύση στο κυρίαρχο πρόβλημα χρέους αν τα ανθρώπινα δικαιώματα του λαού δεν ληφθούν υπόψη».

Ο κ. Σέφας Λουμίνα διορίστηκε το 2008 από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, Ανεξάρτητος Εμπειρογνώμονας σχετικά με τις συνέπειες του εξωτερικού χρέους και άλλων σχετικών διεθνών χρηματοοικονομικών υποχρεώσεων των Κρατών στην απόλαυση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, και ειδικότερα των οικονομικών, κοινωνικών, και πολιτισμικών δικαιωμάτων. Είναι ανεξάρτητος από οποιαδήποτε κυβέρνηση ή οργανισμό. Ο κ. Λουμίνα είναι καθηγητής στο Κέντρο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Πραιτόρια.

Για περισσότερες πληροφορίες: Brenda Vukovic ή Jamshid Gaziyev (Τηλ.: +41 22 917 9861 / +41 22 917 9183/ email: ieforeigndebt@ohchr.org).

Συνδρομή του ΟΗΕ για εντοπισμό 17 δισ. δολαρίων ζητά το Ιράκ.



Το κοινοβούλιο του Ιράκ προσπαθεί να ανακτήσει περίπου 17 δισεκατομμύρια δολάρια που πιστεύει ότι εκλάπησαν μετά την εισβολή των ένοπλων δυνάμεων των ΗΠΑ και συμμάχων τους στη χώρα το 2003 και ζήτησε από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών να συνδράμει στον εντοπισμό τους.

Τα χρήματα εστάλησαν στο Ιράκ από τις Ηνωμένες Πολιτείες για την ανοικοδόμηση της χώρας μετά την εισβολή και την ανατροπή του Σαντάμ Χουσέιν.

Με επιστολή της προς το γραφείο του ΟΗΕ στη Βαγδάτη τον περασμένο μήνα η Επιτροπή Ακεραιότητας του ιρακινού κοινοβουλίου ζήτησε τη βοήθεια του οργανισμού στην προσπάθεια να βρεθούν και να ανακτηθούν τα χρήματα που είχαν διατεθεί στο Ταμείο για την Ανοικοδόμηση του Ιράκ το 2004 αλλά χάθηκαν στο χάος που ακολούθησε την εισβολή.

«Όλες οι ενδείξεις κατατείνουν στο ότι θεσμοί των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής ενεπλάκησαν σε οικονομική διαφθορά υπεξαιρώντας τα χρήματα του Ιρακινού λαού, που είχαν διατεθεί για την ανάπτυξη του Ιράκ. . . ήταν περίπου 17 δισεκατομμύρια δολάρια», αναφέρει η επιστολή η οποία εστάλη στον ΟΗΕ μαζί με μια έκθεση 50 σελίδων.

Η Επιτροπή χαρακτήρισε την εξαφάνιση των χρημάτων «οικονομικό έγκλημα», προσθέτοντας όμως ότι αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ εμποδίζουν το Ιράκ να προσφύγει εναντίον των ΗΠΑ.

«Η επιτροπή μας αποφάσισε να παραπέμψει το ζήτημα σε εσάς. . . για να το ερευνήσετε και να ανακτήσετε τα κλεμμένα χρήματα», αναφέρεται στην επιστολή, αντίγραφο της οποίας περιήλθε στην κατοχή του ειδησεογραφικού πρακτορείου Ρόιτερς. Στελέχη του Οργανισμού δεν ήταν διαθέσιμα για να σχολιάσουν την εξέλιξη.

Το Ταμείο δημιουργήθηκε το 2003 μετά από αίτημα της Συμμαχικής Προσωρινής Αρχής (CPA), ενός αμερικανικού οργανισμού με επικεφαλής τον Πολ Μπρέμερ, που κυβέρνησε στο Ιράκ αμέσως μετά το πέρας της εισβολής. Επρόκειτο να καταβάλει μισθούς και συντάξεις στους ιρακινούς δημόσιους λειτουργούς και να χρηματοδοτεί έργα ανοικοδόμησης.

Το 2004 η κυβέρνηση του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Τζορτζ Ου. Μπους μετέφερε αεροπορικά δισεκατομμύρια δολάρια στο Ιράκ. Προέρχονταν από πωλήσεις ιρακινού πετρελαίου, πλεονάσματα από το πρόγραμμα πετρέλαιο-αντί-τροφίμων του ΟΗΕ και αποδεσμευμένους ιρακινούς πόρους στο εξωτερικό.

Τον περασμένο Ιούλιο το πόρισμα του ελέγχου του Ειδικού Γενικού Επιθεωρητή των ΗΠΑ για την Ανοικοδόμηση του Ιράκ (U.S. Special Inspector General for Iraq Reconstruction, ή SIGIR) ανέφερε ότι το αμερικανικό υπουργείο ’μυνας δεν ήταν σε θέση να πει τεκμηριωμένα που κατέληξε ένα ποσό ύψους 8,7 δισεκατομμυρίων δολαρίων που προερχόταν από ιρακινό πετρέλαιο και φυσικό αέριο μετά την εισβολή του 2003.

Ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης του Ιράκ ’λι αλ Ντάμπαγ δήλωσε, μιλώντας στο τηλεοπτικό δίκτυο Al Jazeera χθες, ότι «ουδείς από την ιρακινή πλευρά ήλεγχε το έργο του Πολ Μπρέμερ την εποχή εκείνη. Ως εκ τούτου, νομίζω ότι η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών οφείλει να δώσει τις απαντήσεις για το πού και το πώς (τα χρήματα) διατέθηκαν. Αντιλαμβανόμαστε ότι εμπλέκονται και ιρακινοί σε αυτή την έλλειψη διαφάνειας και στην διαφθορά που συνδέεται με την εποχή του Πολ Μπρέμερ στο Ιράκ».

Ο Οσάμα αλ Νουτζάιφι, πρόεδρος της βουλής του Ιράκ, δήλωσε ότι έχει συσταθεί μια επιτροπή η οποία ερευνά πού κατέληξαν περίπου 20 δισεκατομμύρια δολάρια από το Ταμείο.

«Ορισμένα από αυτά τα κεφάλαια δαπανήθηκαν και υπάρχουν έγγραφα. Αλλά για ορισμένα δεν υπάρχει καθόλου τεκμηρίωση. Το κοινοβούλιο συνεργάζεται με το ιρακινό ανώτατο ελεγκτικό συμβούλιο και σε συντονισμό με το SIGIR για να μάθουμε πού κατέληξαν αυτά τα χρήματα».

Η έκκληση στα Ηνωμένα Έθνη ενδέχεται να βοηθήσει τη Βαγδάτη να ανακτήσει τα χρήματα εγείροντας το θέμα στην διεθνή κοινότητα, δήλωσε ο Μπαχάα αλ Αράτζι, επικεφαλής της Επιτροπής Ακεραιότητας.

«Δεν μπορούμε να μηνύσουμε τους Αμερικανούς. Οι νόμοι δεν μας το επιτρέπουν. Όλο κι όλο αυτό που θέλουμε είναι το ζήτημα να φθάσει στον ΟΗΕ», είπε ο Αράτζι. «Εάν αυτό γίνει, θα ανοίξει ο δρόμος το Ιράκ να ανακτήσει τα κλεμμένα χρήματά του».

Το 2003, η CPA είχε εκδώσει διάταγμα που παρείχε πλήρη ασυλία σε όλο το προσωπικό και τους θεσμούς των ΗΠΑ στο Ιράκ.

http://www.kathimerini.grμε πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

ΔIEΘNHΣ AΓOPA
Ο επιθανάτιος ρόγχος της οικονομίας και της κοινωνίας...
ZEZA ZHKOY

Ζούμε την απόλυτη καταιγίδα. Με την Ελλάδα και στο Μνημόνιο και ξανά χρεοκοπημένη, δεν χρειάζεται να είναι κανείς Κέινς για να καταλάβει τι πάει στραβά.

Από τις 23 Απριλίου 2010, με το διάγγελμα του πρωθυπουργού από το Καστελλόριζο και από τις 5 και 6 Μαΐου που ψηφίστηκε ο νόμος που μετέφερε το διαβόητο Μνημόνιο 1 στην ελληνική έννομη τάξη, η χώρα εισήλθε στην μετά Χρεοκοπία εποχή. Αλλά λίγοι πολίτες το αντιλήφθηκαν, καθώς η σπουδαιοφανής οικονομική - τεχνοκρατική σκέψη παρέλυσε κάθε σοβαρή πολιτική συζήτηση. Τα μέτρα του Μνημονίου 1 αποδείχθηκαν ασπιρίνες, μη δραστικές κατά της πολιτικής «πανώλους» του δημοσιονομικού ελλείμματος που γεννάει χρέη επειδή δεν εφαρμόστηκαν, μας λένε. Απλώς προγράμματα λιτότητας που τιμωρούν μόνο τους φτωχούς και τη μεσαία τάξη.

Ομως, η πραγματική οικονομία είναι κλινικά νεκρή. Μην κόβετε μισθούς και συντάξεις και επιδόματα εν μέσω ύφεσης, μας έμαθε ο Κέινς (και ο μαθητής του, Πολ Κρούγκμαν): θα δημιουργήσετε ένα κεϊνσιανικό πολλαπλασιαστή της κρίσης και θα έχουμε νέο 1929. Η μεγάλη κρίση, ένα «1929» με αναλογίες και διαφορές από το πρωτότυπο, είναι εδώ.

Το στοίχημα επιβίωσης της οικονομίας είναι κολοσσιαίας σημασίας για το μέλλον μας και το μέλλον των επόμενων γενεών της χώρας μας. Κι αν χρειάζεται συναίνεση, αυτή η συναίνεση χρειάζεται στο να λυτρωθούμε από τους «σωτήρες» μας. Ψηφίστηκε, λοιπόν, το Μεσοπρόθεσμο. Ομως, οι στόχοι τους όχι μόνον είναι ανέφικτοι σε μια χώρα που ζει ήδη τον τρίτο συνεχόμενο χρόνο βαθιάς ύφεσης, αλλά θα οδηγήσουν σε μια διαδικασία ακόμη βαθύτερης οικονομικής ύφεσης, καθώς προβλέπει πρόσθετα μέτρα 6,5 δισ. ευρώ για το δεύτερο εξάμηνο του 2011, που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στη νέα οδυνηρή κατάρρευση.

Θα ήταν καλύτερα να θυμηθούν όλοι –και ειδικότερα η πληθώρα των οικονομολόγων που έχουν βρει «πρόθυμες» στήλες στις εφημερίδες και «άδειες» εκπομπές στην τηλεόραση– τον Ροβεσπιέρο, ο οποίος στην ομιλία του το 1792 για τον «Επισιτισμό» έκανε διάκριση ανάμεσα στο αναγκαίο και το πλεονάζον, εφαρμόζοντας διαφορετικό καθεστώς για το καθένα... Ολοι αυτοί οι διπλωματούχοι των ξένων πανεπιστημίων που καλούνται να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των ισχυρών και του κατεστημένου –και καταγγέλλουν ως «λαϊκιστές» όλους τους υπόλοιπους– αναπτύσσουν θεωρίες που περιγράφουν ένα σύστημα ή μια κατάσταση, όχι όπως είναι, αλλά όπως θα ήθελαν εκείνοι να είναι. Κι αυτό δεν είναι απλώς ανέντιμο, είναι εξαιρετικά επικίνδυνο.

Η λαϊκή αγανάκτηση που ξεσπάει με την εμβληματική πλέον χειρονομία της μούντζας δεν απεικονίζει εις βάθος την απελπισία της κοινωνίας. Οφείλεται κυρίως στη γενικευμένη αίσθηση αδικίας που ενεργοποιεί την οργή. Περισσότερο ανυπόφορη ακόμα από αυτή καθεαυτή την (αναγκαστική) συρρίκνωση των βιοτικών επιπέδων του κοινού πολίτη είναι η ευρεία ανακατανομή πλούτου και ισχύος που επιτελείται στην πλάτη του. Στο μέτρο, λοιπόν, που, όπως παρατηρούσε ο Σουμπέτερ, η καπιταλιστική ανάπτυξη τείνει πάντα να απογειώνεται με την «καταστροφή» των πιο παρωχημένων και αναποτελεσματικών συντελεστών της παραγωγικής διαδικασίας, η κοινωνική αντίδραση μπροστά στα φαινόμενα αυτά απειλεί με εκρήξεις και ανατροπές.

Θα μου πείτε ότι η κρίση είναι η εκκίνηση ενός νέου οικονομικού και πολιτικού ταξιδιού. Η Ιθάκη του είναι ακόμη αδιόρατη, απροσδιόριστη. Θα εξαρτηθεί (και) από την έκταση και τη διάρκεια της κρίσης. Πόσοι συναγερμοί χρειάζονται για να το καταλάβουμε; Οι ξένες δυνάμεις προετοιμάζονται συστηματικά για την αποτυχία μας. Αν δεν επιτευχθούν οι νέοι σκληροί στόχοι που έχουν τεθεί, τότε η νέα βοήθεια των εταίρων - δανειστών θα αποσυρθεί. Αλλά η ελληνική κρίση δεν είναι απλώς ταμειακή. Ταμειακό είναι το οξύ και επικίνδυνο σύμπτωμά της. Είναι κρίση λειτουργίας. Είναι η ασυμβατότητά μας με τον κόσμο στον οποίο (μας λένε ότι) ανήκουμε, ενώ στην πραγματικότητα λειτουργούμε με όρους που μας οδηγούν έξω από αυτόν.

Τι κάνουμε για να τους διαψεύσουμε; Τι κάνουμε για να μη γίνουμε μια χώρα βαλκανική με μέσο μισθό των 300 ευρώ, ανεργία στο 30% και μαζική μετανάστευση στο εξωτερικό; Κορυφαίος τραπεζίτης μού αφηγήθηκε τι του είπαν οι Γερμανοί στη Φρανκφούρτη μετά την τελευταία σύνοδο του Eurogroup: «Δεν θα σας αφήναμε να πέσετε στην άβυσσο... Μας κοστίζει φθηνότερα να σας σώσουμε απ’ ό, τι να σας αφήσουμε να χρεοκοπήσετε».

Ο τρόπος που χρησιμοποιείται η οικονομική επιστήμη έχει οδηγήσει σε μια σειρά χονδροειδών λαθών. Το μεγαλύτερο από τα λάθη αυτά είναι η ψευδαίσθηση ότι τα δανεικά ισοδυναμούν με πραγματικό πλούτο, όπως είναι τα χρήματα ή οι πολύτιμοι λίθοι. Ολα όσα συνέβησαν τα τελευταία χρόνια αποκάλυψαν τον εύθραυστο χαρακτήρα του αμερικανικού καπιταλιστικού συστήματος που έμοιαζε ανίκητο. Ο κινεζικός κρατικός καπιταλισμός, που μοιάζει περισσότερο με μείγμα ταοϊσμού και λενινισμού, δεν είναι κάτι βιώσιμο.

Ποιος εστειλε τον Εφιαλτη στις Θερμοπυλες;




Ο Μπεος.





Ειχε παιξει, Σπαρτη ημιχρονο, Περσια τελικο.

4 ΙΟΥΛ 2011

Έρχονται (να σας πάρουν ότι απέμεινε)


Του Αλέξανδρου Μερκούριου


Καλά, εσείς πιστέψατε ότι η είδηση του Σαββατοκύριακου ήταν ότι πήραμε τη δόση;

Τόσο άσχημα σας έχω εκπαιδεύσει αυτούς τους μήνες που κάνουμε παρεάκι;

Η είδηση αδέλφια δεν είναι εκεί. Ούτε, βέβαια, αυτό που είπε ο Γιούνκερ, ότι θα χάσουμε την κυριαρχία μας.
Ούτε οι ειδικοί που έρχονται για τις αποκρατικοποιήσεις και τα δάνεια.


Η είδηση είναι ότι το ελληνικό...
τραπεζικό σύστημα βρίσκεται σε οριακό επίπεδο. Οι καταθέσεις συνεχίζουν να φεύγουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, ενώ η εξάρτηση των τραπεζών μας από την ΕΚΤ μετά από μία μικρή μείωση την άνοιξη, επανήλθε στα απαγορευτικά επίπεδα των σχεδόν 100 δισ. ευρώ.
Οι τραπεζικοί αναλυτές επιμένουν ότι από το σύστημα των τραπεζών «λείπουν» πάνω από 90 δισ. Όση δηλαδή είναι η διαφορά των δανείων προς τις καταθέσεις, συν τη χρηματοδότηση των τραπεζών μας για τα ομόλογα που κατέχουν στα χαρτοφυλάκιά τους. Το ποσό αυτό και βέβαια καλύπτεται από μία ισόποση ρευστότητα που έχουν πάρει οι ελληνικές τράπεζες από την ΕΚΤ.

Το πρόβλημα όμως είναι ότι η ΕΚΤ έχει ζητήσει να μειωθεί η εξάρτηση αυτή από τα (περίπου 97 δις. που ήταν το χειμώνα) στα 60 και πιο κάτω. Την άνοιξη έγινε μια προσπάθεια, που δεν μπόρεσε να συνεχιστεί. Και ο λόγος ήταν η συνεχιζόμενη αφαίμαξη των καταθέσεων από τους ίδιους τους καταθέτες.
Οι Έλληνες δεν παίρνουν πλέον τα λεφτά τους για να τα στείλουν έξω, όπως νομίζουν οι της κυβέρνησης. Οι Έλληνες παίρνουν τα χρήματα γιατί μόνο έτσι (όσοι έχουν) καλύπτουν τις υποχρεώσεις τους.
Το ζήτημα είναι λοιπόν, ότι τον τελευταίο ενάμιση χρόνο οι τράπεζες έχασαν σχεδόν 45 δισ. καταθέσεων.
Πρόκειται για ιστορικό ρεκόρ, που καταδεικνύει το ελληνικό πρόβλημα. Θα πείτε, οι τραπεζίτες που γρινιάζουν, είχαν πάντα τόσο χρήμα στα συρτάρια τους;
Μα και βέβαια, όχι.
Πρόκειται για το χρήμα που προέκυψε τη χρυσή εποχή των Ελλήνων. Και για το χρήμα αυτό θα δοθεί στην Ελλάδα, η μητέρα, όλων των μαχών. Σκεφθείτε: το 2002, οι Έλληνες είχαν καταθέσεις 120 δις. αλλά το 2009, είχαν 238 δις. Ενδιαφέρον, έ;

Τώρα όμως, που το χρήμα αυτό (και η εκμετάλλευσή του) έχει πέσει κάπου στα 190 δις. και ενώ η χώρα καίγεται για ρευστό, κάποιοι ψάχνουν να το πάρουν. Και αυτό το βλέπετε παντού!

Οι τραπεζίτες, κατ’ αρχήν, δίνουν γη και ύδωρ για να μη φύγει το χρήμα από τα ταμεία τους. Θυμάστε ότι χρειάστηκε μόνο μια ατάκα της Δαμανάκη για να κάνουν φτερά κάπου 2 δις. από τις τράπεζες. Τώρα οι τραπεζίτες για να το πάρουν πίσω δίνουν από 4 έως και 6,5% επιτόκιο σε προθεσμιακές καταθέσεις. Ο λόγος;
Η ρευστότητά τους είναι πολλές φορές οριακή σε ημερήσια βάση. Γι αυτό, όμως πρέπει να μάθουν να σέβονται τους καταθέτες τους. Κι ακόμη έχουν δρόμο…
Το κράτος, από την άλλη, έχει βγάλει φιρμάνια τύπου Τουρκοκρατίας: Θα φορολογηθούν αυστηρά οι κρυφές καταθέσεις Ελλήνων στην Ελβετία. Πρόκειται για ένα ακόμη επεισόδιο στο σίριαλ του ελληνικού κυνηγητού στις καταθέσεις εξωτερικού, που επί του παρόντος και μετά από τόσα δημοσιεύματα τρομοκράτησης, προκάλεσε τρόμο μόνο σε αυτούς που έβαλαν να τα γράψουν:

Το 2007 το ελληνικό δημόσιο εισέπραξε 13,7 εκατ. ευρώ από τους τόκους των ελληνικών καταθέσεων στην Ελβετία.

Μετά την επιχείρηση- τρομοκρατία, περί δέσμευσης και άλλων τινών, η είσπραξη έπεσε στα 7 εκατομμύρια. Τώρα, το δημόσιο λέει ότι είναι σε συμφωνία με τους Ελβετούς για να φορολογηθούν κανονικά οι τόκοι των καταθέσεων, όπως συμβαίνει σε οιαδήποτε χώρα, κάτι σωστό.

Οι βαλτοί λένε βέβαια, ότι θα επιδιώξει το δημόσιο να φορολογήσει και τα κεφάλαια… Μέχρι τότε στο οικονομικό επιτελείο θεωρούν ότι θα έχουν άλλο ένα όπλο για την πάταξη της φοροδιαφυγής, αφού η Ελβετία, κύρωσε τη συμφωνία για άρση του φορολογικού απορρήτου και παροχή διοικητικής συνδρομής για τους υπόπτους φοροδιαφυγής.

Ταυτόχρονα, αναζητείται νόμιμος τρόπος να αξιοποιηθούν στοιχεία για κρυφούς λογαριασμούς Ελλήνων, που πρώην υπάλληλοι έχουν υποκλέψει από βάσεις δεδομένων τραπεζών κι έχουν παραδώσει, συχνά έναντι αμοιβής σε διάφορες κυβερνήσεις.

Ένα άλλο «όπλο» είναι και η νέου τύπου φορολογική δήλωση, η οποία θα αποτελεί ταυτόχρονα και τη δήλωση «πόθεν έσχες» του φορολογουμένου. Η πολυδήλωση θα περιλαμβάνει την κινητή και ακίνητη περιουσία, τις αποταμιεύσεις και τις τοποθετήσεις σε μετοχές, ομόλογα και άλλες μορφές επενδύσεων, τις συμμετοχές σε εταιρίες, τα έσοδα από τη ρευστοποίηση επενδύσεων ή την εκποίηση περιουσιακών στοιχείων, τις πραγματικές δαπάνες απόκτησης περιουσιακών στοιχείων και τα έξοδα διαβίωσής.
Το σχέδιο προβλέπει ακόμη τον περιορισμό της χρήσης μετρητών και τη διενέργεια συναλλαγών με ηλεκτρονικό χρήμα ή με δίγραμμες επιταγές. Στόχος είναι να παταχθεί η φοροδιαφυγή, που δεν μπορεί να συλληφθεί με τις σημερινές δομές του κράτους.

Το δραματικό, είναι ότι το σχέδιο αυτό, που προβάλλεται από χθες στα ΜΜΕ για την «τρομοκράτηση» των Ελλήνων θα έπρεπε να εφαρμόζεται από 10ετίας, σε ένα σύγχρονο κράτος που σέβεται τους φορολογούμενούς του.
Όμως στην Ελλάδα δεν εφαρμόζεται, αφού το κράτος αδυνατεί να εισπράξει ακόμη και τον ΦΠΑ. ‘Έτσι, τώρα, το φορολογικό δίκαιο επισείεται ως απειλή.
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο να είστε βέβαιοι ότι το επόμενο διάστημα θα έρθουν να σας πάρουν ότι σας έχει απομείνει! Μην έχετε καμία αμφιβολία.


http://www.topontiki.gr/article/18991

Eπειδή "μαζί τα φάγανε"

Έφαγαν τα ψάρια του Πάγκαλου!
web only

03/07/2011 22:49
42 Εκτύπωση Αποστολή Μικρότερη γραμματοσειρά Μεγαλύτερη γραμματοσειρά Αρχικό μέγεθος γραμματοσειράς Επιλέξτε τόπο κοινωνικής δικτύωσης για να μοιραστείτε την είδηση http://img.protothema.gr/800239C12CEE5B ... AB7F75.jpg
Follow @protothema Tweet
Συνέβη σε ψαροταβέρνα του Πειραιά, όπου ο Πάγκαλος πήγε με παρέα φίλων. Ο ταβερνιάρης του έδωσε το... καλύτερο τραπέζι και η παρέα παρήγγειλε φρέσκα ψάρια.


Μετά από μισή ώρα ο σερβιτόρος χαμογελαστός εναπόθεσε στο τραπέζι τη μεγάλη πιατέλα με τα ψάρια. Ξαφνικά από το διπλανό τραπέζι των τεσσάρων ατόμων σηκώθηκε ένας, καλοντυμένος κύριος γύρω στα 35 και πήγε στο τραπέζι του Πάγκαλου. «Συγγνώμη, εσείς δεν είστε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, ο κύριος Πάγκαλος;» Ο αντιπρόεδρος απάντησε ξερά "ναι".


«Κύριε Πάγκαλε να σας θυμίσω ότι είπατε ‘μαζί τα φάγαμε' συνέχισε ο καλοντυμένος κύριος και ο αντιπρόεδρος άρχισε να αισθάνεται κάπως άβολα. «Μην ξαναγυρνάμε στα ίδια» του είπε.


«Όχι κύριε Πάγκαλε, δίκιο έχετε, μαζί τα φάγαμε και μαζί θα τα φάμε! Μου επιτρέπετε σας παρακαλώ να πάρω την πιατέλα σας;», συνέχισε ο 35χρονος που χωρίς δεύτερη σκέψη πήρε το δίσκο με τα ψάρια και τον πήγε στην παρέα του για να τα φάνε. Στη συνέχεια αποχώρησε από το μαγαζί.


Πηγή:enimerwsi24

Δευτέρα, 4 Ιουλίου 2011
Το τέλος μιας «εθνικής κατάθλιψης»...
Γράφει ο Νικόλαος Γ. Βακόνδιος
(Ψυχολόγος)

Πολλές φορές ο σχηματισμός εικόνων στην φαντασία μας, μπορεί να κάνει πολύ πιο κατανοητό το νόημα των λέξεων. Είναι επομένως σημαντικό να αναφέρουμε ένα ιστορικό πείραμα της ψυχολογίας, το οποίο μπορεί να «γενικευτεί» σχετικλα με το πώς αντιδρούν οι άνθρωποι απέναντι σε εξωτερικά γεγονότα - ερεθίσματα. Ένα πείραμα «σκληρό», για όλους τους φιλόζωους, καθώς έγινε πάνω σε ζώα, συγκεκριμένα σε σκύλους, ενδεικτικό όμως αυτών που δυστυχώς βιώνουν πολλοί άνθρωποι.
Το πείραμα αυτό αναφέρεται στην κατάθλιψη, η οποία μπορεί να προκληθεί στον άνθρωπο, από...
ερεθίσματα-πληροφορίες που αυτός λαμβάνει από το περιβάλλον. Τα ερεθίσματα αυτά ισοδυναμούν στο ανθρώπινο μυαλό, όσον αφορά την αντίδραση που προκαλούν, με την επίδραση των ηλεκτροσόκ που δέχθηκαν τα ζώα στο συγκεκριμένο πείραμα. Την κατάθλιψη αυτή την ονομάζουμε «εξωγενή», καθώς δεν «προέρχεται» από κάποια γενετική προδιάθεση του ανθρώπου. Προκύπτει συχνά από την παραμονή σε κατάσταση διαρκούς άγχους, όπως αυτό της επιβίωσης. Το πείραμα αυτό δείχνει ότι αν «ελέγχουμε» το περιβάλλον και επομένως, το τι αντιλαμβάνεται ένα ον για το περιβάλλον του, μπορεί να προκληθεί «τεχνητά» κατάθλιψη, με τα συμπτώματα που την συνοδεύουν, όπως απάθεια, παθητικότητα, απόσυρση από το ενδιαφέρον για την ζωή κλπ.
Στο παρακάτω πείραμα, τα ηλεκτροσόκ που δέχθηκαν τα ζώα, και το γεγονός ότι ήταν επώδυνα και «απρόσμενα» στο πότε θα ξανασυμβούν, δημιούργησαν στα δύστυχα ζώα, μία παρατεταμένη κατάσταση άγχους και υπερδιέγερσης του οργανισμού, ως άμυνα αντίδρασης. Η αναλογία με το άγχος ενός ανθρώπου για το αν, το πώς και το πού θα βρει τα χρήματα για να επιβιώσει, είναι εμφανής.
Αυτό το παρατεταμένο άγχος οδηγεί σε κατάθλιψη, καθώς το μυαλό και ο οργανισμός «κουράζονται» τελικά από την συνεχή υπερδιέγερση (απλουστευμένα υπερένταση) στην οποία βρίσκονται, όταν το μυαλό οποιουδήποτε όντος, δεν μπορεί να βρει έξοδο διαφυγής από την επώδυνη κατάσταση (τα ζώα ήταν παγιδευμένα σε κλουβιά). Το ερώτημα που θα απαντηθεί μετά από την αναφορά του πειράματος, είναι αν το ανθρώπινο μυαλό μπορεί να «πειστεί» ότι βρίσκεται σε ένα «νοητό κλουβί» από το οποίο δεν υπάρχει διαφυγή. Και αν μπορεί να «εμποδιστεί» από το να αντιληφθεί την διαφυγή από το «νοητό κλουβί».
Συγκεκριμένα σκύλοι τοποθετήθηκαν σε χωριστούς θαλάμους, στο δάπεδο των οποίων διοχετευόταν ηλεκτρικό ρεύμα, ανά κάποιο χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα τα ζώα να δέχονται περιστασιακά μικρά ηλεκτροσόκ σε στιγμή που βεβαίως δεν μπορούσαν να προβλέψουν. Στην αρχή του πειράματος τα ζώα προσπαθούσαν να αντιδράσουν, καθώς η αναμονή του επόμενου ηλεκτροσόκ δημιουργούσε άγχος και κατέβαλαν προσπάθεια να το αποφύγουν. Μετά τα πρώτα ηλεκτροσόκ, τα ζώα συνειδητοποιούσαν πως ότι και αν έκαναν δεν μπορούσαν να αποφύγουν τα ηλεκτροσόκ με αποτέλεσμα το «πέρασμα» σε μια παθητική κατάσταση απόσυρσης. Συγκεκριμένα, ήταν πια ξαπλωμένα στο δάπεδο του θαλάμου και δεν κατέβαλαν καμία προσπάθεια να αποφύγουν το ηλεκτροσόκ. Παρ’ ότι «σκληρό» και ως ζωόφιλοι θα χαρακτηρίζαμε άκαρδο το πείραμα αυτό, δείχνει με απτό τρόπο πως το παρατεταμένο άγχος οδηγεί βαθμιαία σε δυσθυμία ή και κατάθλιψη όταν νιώθουμε ότι δεν μπορούμε να αντιδράσουμε, νιώθουμε ότι είμαστε δηλαδή σε ένα «νοητό κλουβί».
Είναι γεγονός ότι το άγχος και το «συστατικό» του, ο φόβος, μπορεί να είναι πολύ πιο ισχυρό από την άμεση βία. Η άμεση βία, όπως βιώθηκε σε στρατιωτικές δικτατορίες, έχει αποδειχθεί ότι έχει το μειονέκτημα ότι η καταπίεση είναι «εμφανής», ο «εχθρός» επίσης, και η διαφυγή από το νοητό κλουβί, είναι ορατή. Επομένως το ανθρώπινο μυαλό πολύ πιο εύκολα θα ανακαλύψει την «έξοδο» και θα αντιδράσει απέναντι σε αυτήν, καθώς μπορεί έτσι πιο εύκολα, να μετατρέψει το άγχος σε θυμό, μια υγιής αντίδραση, «αντίδοτο» στην κατάθλιψη.
Το άγχος σε μεγάλο βαθμό, εγκεφαλικά, μειώνει την ικανότητα λειτουργίας της λογικής μας σκέψης. Για τον λόγο αυτό λέμε ότι στις πανελλήνιες εξετάσεις πχ, το υπέρμετρο άγχος μπορεί να εμποδίσει ακόμη και την μνήμη ενός μαθητή να ανακαλέσει πληροφορίες πάνω σε μαθήματα που γνωρίζει. Εμποδίζει και την λογική σκέψη να βρει την αιτία του άγχους επίσης.
Αυτό σημαίνει ότι αν δημιουργήσουμε φόβο, λόγω άγνοιας και μη πληροφόρησης του ανθρώπου γύρω από ένα γεγονός, για παράδειγμα ότι η ζωή του θα πάει χειρότερα αν συμβεί κάποιο γεγονός, ο άνθρωπος, ή και μια ολόκληρη κοινωνία, μπορεί να νιώσει ότι βρίσκεται σε ένα «νοητό κλουβί», απ όπου δεν υπάρχει διέξοδος, οδηγούμενη σε μία απάθεια και παθητικότητα, τόσο ισχυρών που μπορούν να φτάνουν την βαρύτητα της κατάθλιψης. Τότε ακόμη και μία ομάδα, ή μία κοινωνία γίνεται πια ευάλωτη στο να «ακολουθήσει» την «λύση» που της «υποδεικνύουν.
Μπορούμε για να τονίσουμε την επιβάρυνση του άγχους της οικονομικής κρίσης, να το συγκρίνουμε με το άγχος της επιβίωσης που πέρασε η χώρα μας κατά την κατοχή. Το άγχος σήμερα είναι πολύ πιο μεγάλο, καθώς ο εχθρός, ο κατακτητής ήταν «ορατός».
Σημαντική αντίδραση λοιπόν του σημερινού Έλληνα, ενάντια στο άγχος της επιβίωσης είναι η όσο το δυνατόν αντικειμενική ενημέρωσή του, προκειμένου να «επαναλειτουργήσει» η λογική σκέψη, η οποία είχε παραλύσει από το άγχος και τον φόβο. Ένα κριτήριο για να φιλτράρουμε την ενημέρωση, είναι αν νιώθουμε ότι μας δημιουργεί το συναίσθημα του φόβου, πχ ότι ο άνθρωπος είναι απλά έρμαιο εξωτερικών παραγόντων. Η ενημέρωση αυτή είναι καλό να αποφεύγεται και να αμφισβητείται ως αντικειμενική. Η άγνοια είναι πάντοτε η μητέρα του φόβου. Ο φόβος μπορεί να κάνει το ανθρώπινο μυαλό να «πιστέψει» ότι είναι παγιδευμένο σε μία νοητή φυλακή, ανίκανο να αντιδράσει.. Η κατάσταση αυτή, μπορεί να επηρεάσει και την σωματική υγεία του ατόμου, λόγω της μείωσης της άμυνας του οργανισμού που επιφέρει το παρατεταμένος άγχος και η κατάθλιψη.

Αυτος που εφαγε τα ψαρια του Παγκαλου ...........................
πρεπει να ηταν ψυχολογος-φυχιατρος.....
Καλα του εκανε του κερατά.

καλημερα
γιατι δεν κανετε μια λαικη συνελευση?
εχετε προβλημα στον τροπο διεξαγωγης?
τελος παντων Μαοικοι και Λενιστες,Συριζαιοι και Ανταρσιες,Σπιθες και φλογες,πρεζονια και απολιτικ ενωθειτε!