Είμαι περίεργος να δω, αν τολμήσουν να κάνουν αύξηση κεφαλαίου στην ΕΤΕ σε τί τιμές θα δώσουν τις νέες μετοχές! 50 λεπτά μήπως;

Ντροπή στη διοίκηση της ΕΤΕ για την κατάντια της άλλοτε περήφανης μετοχής της. Πήρανε τα λεφτά των αυξήσεων και αγοράσανε με αυτά σάπια κρατικά ομόλογα, για να βγαίνει τώρα ο ΓΑΠ στις ομιλίες του και να... καταγγέλει τις τράπεζες για πελατειακές σχέσεις. Ουαί υμίν πολιτικοί και Φαρισαίοι, υποκριτές!!!

Και δε μου λέτε ρε παιδιά; Μόνο σε μένα φάνηκε υπερβολικά προκλητική η πολυδάπανη Εθνική Συνδιάσκεψη; Είναι δυνατόν σε καιρούς χαλεπούς και δύσκολους να σπαταλώνται χρήματα από τα κόμματα σε φιέστες (τα οποία κόμματα σημειωτέον χρωστάνε τα μαλλιοκέφαλά τους) για να αλληλοσυγχαίρονται για το χάλι στο οποίο κατάφεραν να φέρουν τη χώρα;

Αυτός ακόμα νιώθει ότι βαριέται από το πρόσφατο +30% στις τράπεζες...

Όσο για τον άλλο φίλο που είχε κάνει μουαγέν στα 4 ευρώ, "βάζοντας και τις φλέβες ακόμα" ελπίζω να κατάλαβε ότι δεν χρειάζεται να κλείσει το ΧΑΑ για να έχεις χάσει τα χρήματά σου...

Νίκος Μανεσιώτης

Η φούσκα και το εκκρεμές (Μέρος 2ο)
05 Σεπτεμβρίου 2011 - 07:30

PrintE-mailRSS Text size decrease increase
Η φούσκα και το εκκρεμές (Μέρος 2ο) Απέτυχαν να ελέγξουν την κρίση, έγκαιρα κι αποτελεσματικά. Γιατί επιμένουν σε πολιτικές που ξεχαρβάλωσαν την διεθνή οικονομία και κλονίζουν συθέμελα την Δύση. Το οικονομικό πρόβλημα της Δύσης δεν είναι τεχνοκρατικό. Πολιτικό είναι.

Απαιτούνται άλλες πολιτικές για την ανασυγκρότηση της Δύσης. Πολιτικές, που θα δώσουν «επώδυνες λύσεις» σε βάρος όλων αυτών οι οποίοι οικοδόμησαν την παγκοσμιοποίηση των Παραγώγων-καζίνο. Οικοδόμησαν ένα σύστημα που έριξε την οικονομία της Δύσης σε μια ιστορική κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου η οποία εκδηλώνεται με τον φαύλο κύκλο της ύφεσης, των ελλειμμάτων, της υπερχρέωσης του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, της ανεργίας και της φτώχειας.

Τις πολιτικές αυτές δεν μπορεί να τις εμπνευστεί και να τις εφαρμόσει η Μέρκελ, ο Κάμερον, ο Σαρκοζί, ο Θαπατέρο και φυσικά ο... δικός μας Γιώργος Παπανδρέου. Ούτε το απρόσωπο τέρας της ΕΚΤ με τους διαφόρους Τρισέ, ούτε φυσικά οι αμερικανικοί ιδιωτικοί οίκοι αξιολόγησης ή οι Άκερμαν της ευρωπαϊκής τραπεζικής ελίτ.

Προϋπόθεση για τις «άλλες πολιτικές» αποτελεί ένας νέος, διεθνής, πολιτικός και κοινωνικός συσχετισμός δυνάμεων. Συσχετισμός που θα επαναφέρει την πολιτική στο προσκήνιο, θα επιστρέψει τις αγορές… στο ταμπλό και θα αναφέρεται στο όνομα των συμφερόντων της κοινωνίας και της πραγματικής οικονομίας και δεν θα υπηρετεί τυφλά την «διεθνή των τοκογλύφων».

Το αισιόδοξο στην εποχή της απόλυτης μαυρίλας είναι ότι στους λαούς της Ευρώπης αρχίζει να γίνεται συνείδηση η ανάγκη αυτή. Η συνείδηση κάποιων λαών, που έχουν και παράδοση στην δημιουργία κινημάτων κοινωνικοοικονομικής αλλαγής, κινείται πιο γρήγορα (Βρετανοί, Ισπανοί, Ιταλοί, ΄Ελληνες κ.α.) και η απάντηση σε αυτήν από την ευρωπαϊκή άρχουσα τάξη δεν μπορεί να είναι τύπου ΄Ασαντ. Γιατί αυτή θα οδηγήσει σε πανευρωπαϊκή εξέγερση, μετά την αραβική.

Οι άλλες πολιτικές

Προχθές, στο κείμενο μας στις 10 Αυγούστου, είδαμε τι συμβαίνει στην πραγματικότητα στην Δύση και στην οικονομίας της. Επιμένουμε σε αυτό. Γιατί η κρίση είναι των ΗΠΑ και της Ευρώπης. Μόνο που απειλεί να συμπαρασύρει ή να κλονίσει όλη την παγκόσμια οικονομία διότι οι αναδυόμενες αγορές δεν έχουν ακόμα την δύναμη να παίξουν τον ρόλο των ΗΠΑ ή της Γερμανίας.

Σήμερα αναδεικνύουμε μερικές από τις «άλλες πολιτικές» ριζοσπαστικής μεταρρύθμισης του συστήματος (επειδή δεν μπορεί αύριο το πρωί να καταστραφεί ο καπιταλισμός μιας και ο σοσιαλισμός ακόμα επουλώνει τις σταλινικές πληγές του…).

1) Αναδιάρθρωση του χρέους με «κούρεμα» των ομολόγων όλων των υπερχρεωμένων κρατών. Έτσι τα κράτη, αντί να δανείζονται από αγορές ή τρόικες για να εξυπηρετούν τα παλαιά τους χρέη, θα αντλήσουν κεφάλαια για την ταχύτερη ανάκαμψη τους. Αυτό θα εξυγιάνει τις αγορές και θα τις απογειώσει.

2) Εθνικοποίηση του χρηματοπιστωτικού και του ευρύτερου χρηματοοικονομικού τομέα σε όποιες χώρες καθίσταται ανέφικτη η κεφαλαιακή ενίσχυση των τραπεζών από τους μετόχους τους. Ειδάλλως, τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και τα χρηματοοικονομικά γκρουπ θα καταρρεύσουν και είτε θα κλείσουν είτε θα τα εξαγοράσουν οι ισχυροί. Σε μια τέτοια περίπτωση η χρηματοδότηση μιας οικονομίας, σαν την Ελληνική, θα ελέγχεται από τους ξένους «δεινόσαυρους». Άρα και τυπικά αποικία τους.

3) Κατάργηση όλων των χρηματοπιστωτικών Παραγώγων. Κατάργηση των τοξικών εργαλείων που μόλυναν την πραγματική οικονομία. Μόνο έτσι θα «απελευθερωθούν» τα τρις των δολαρίων που τζογάρουν στην καταστροφή του ευρώ, του Ευρωπαϊκού Νότου, επιχειρήσεων και τραπεζών και θα πέσουν στην παραγωγή. Άρα η Δύση βρίσκει λεφτά, επενδύει, παράγει, καινοτομεί, εξυγιαίνει τα δημόσια οικονομικά της και μειώνει δραστικά την ανεργία και την φτώχεια. Οι δε αγορές εξυγιαίνονται και απογειώνονται.

4) Βαριά φορολόγηση του πλούτου και των πλουσίων (αυτό που επιδίωξε πολύ καθυστερημένα ο Ομπάμα), με παράλληλη συρρίκνωση της φορολογίας, κυρίως του ΦΠΑ, των επιχειρήσεων και δη των νέων, των μικρομεσαίων και των εταιρειών που προάγουν την τεχνολογία, το διαδίκτυο κ.λ.π. Εξαφάνιση της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής (δεν αποτελεί μοναδικό ελληνικό σπορ).

5) Τέλος στην ασυδοσία των περιβόητων οίκων αξιολόγησης. Δημιουργία ενός υπερεθνικού οίκου αξιολόγησης, που να ελέγχεται από τα κράτη στο πρότυπο του ΔΝΤ, του ΟΟΣΑ και της Παγκόσμιας Τράπεζας. Για την μεγαλύτερη αξιοπιστία του αυτός μπορεί να αναφέρεται στην Οικονομική Επιτροπή του ΟΗΕ. Τα κράτη να ξεκινήσουν τον απόλυτο έλεγχο των πεπραγμένων τους της τελευταίας δεκαετίας. Η ποινική δικαιοσύνη, οι κεφαλαιαγορές, οι χρηματιστηριακές αρχές να ψάξουν και να τιμωρήσουν τα ΑΑΑ+ την παραμονή του λουκέτου της Lehman, της Enron και του σκασίματος της φούσκας των subprime και των άλλων τιτλοποιημένων τοξικών. Νέο πλαίσιο αυστηρής εποπτείας των ιδιωτικών οίκων.

6) Η ΕΚΤ να αλλάξει… μυαλά. Απαιτείται συντονισμός της με την Fed, που σημαίνει ότι μηδενίζει τα επιτόκια του ευρώ για όσο χρειαστεί, «τυπώνει» ευρώ, η Fed το κάνει με την αγορά ομολόγων. Ταυτόχρονα εκδίδει ευρωομόλογα για να αγοράσει το χρέος των χωρών που κινδυνεύουν. Επίσης, αντί να δανείζει τις τράπεζες των προβληματικών κρατών με 1% κι αυτές μετά τα κράτη με 6%, να δανείζει απευθείας το κάθε κράτος με το 1%.

7) Επιστροφή… στον πληθωρισμό της Ευρωζώνης. Όπως τονίζει ο κορυφαίος καθηγητής του Χάρβαρντ και πρώην επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ, Κένεθ Ρόγκοφ, απαιτείται εγκατάλειψη της αντιπληθωριστικής εμμονής από την Ευρώπη και επιστροφή στην πολιτική του «ελεγχόμενου πληθωρισμού». Η υποτίμηση του ευρώ και το «τύπωμα» νέου χρήματος μπορεί να οδηγήσει την Ευρωζώνη σε έναν πληθωρισμό της τάξης του 5%. Σήμερα, όμως, η Ευρωζώνη δεν απειλείται από τον πληθωρισμό. Αντιθέτως, αυτός μπορεί να… την σώσει.

Διαφορετικά με τις νεοφιλελεύθερες συνταγές των Μέρκελ-Τρισέ και τις ερμαφρόδιτες επιλογές του Ομπάμα βαίνουμε ταχύτατα στην διπλή ύφεση.

Εμείς "φταίμε"... και για την ήττα της Μέρκελ;

Γιώργος Σμυρνής
giosmyrnis@gmail.com
Ημ/νία: 02:48 - 23 Φεβ 2011
Tweet
Like

Κάποιοι προσπαθούν να μας ρίξουν τις ευθύνες για όλα τα δεινά της ευρωπαϊκής οικονομίας, ακόμα και τα πολιτικά δεινά της Άγκελα Μέρκελ.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, αρκετά δημοσιεύματα συνδέουν την ήττα των Χριστιανοδημοκρατών στο Αμβούργο, με την οικονομική βοήθεια, που "εξαναγκάσθηκε", παρά τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης, να δώσει η Γερμανίδα καγκελάριος στην Ελλάδα.
Μια πιο ψύχραιμη εξέταση των δεδομένων δείχνει ότι μια τέτοια εξήγηση του εκλογικού αποτελέσματος, είναι μάλλον υπερβολική.
Δεν είναι οι Έλληνες και τα δάνεια που έχουν πάρει η αιτία που η Μέρκελ συνετρίβη στις εκλογές.
Η συντριβή της στις εκλογές του Αμβούργου ήταν αναμενόμενη εδώ και καιρό, πάντως, οπότε δεν μπορεί να δημιουργήσει σοβαρές αλλαγές στην στρατηγική και στο σχεδιασμό της Γερμανίδας καγκελαρίου.
Ο κυβερνητικός συνασπισμός αυτή τη στιγμή είναι σε δυσμένεια.
To μεγαλύτερο πρόβλημα της Μέρκελ είναι ο κυβερνητικός της εταίρος,
ο ηγέτης των Φιλελεύθερων Guido Westerwelle,

ο οποίος στο Γερμανικό εκλογικό σώμα είναι εξαιρετικά αντιδημοφιλής.

Στη Γερμανία ο κόσμος ανησυχεί, καθώς βλέπει να παραμένει σε υψηλά επίπεδα το δημόσιο χρέος της χώρας, παρά το γεγονός ότι πρόκειται για την πιο ανθηρή οικονομία της Ευρώπης.

Και από την άλλη, μεγάλη αγωνία για τους Γερμανούς είναι το θέμα των συντάξεων.

Παράλληλα, οι σοσιαλδημοκράτες κερδίζουν διαρκώς έδαφος, λόγω του δικού τους προγράμματος οικονομικής πολιτικής,
αλλά και της έμφασης που δίνουν στα ζητήματα κοινωνικής πολιτικής.


Υπό αυτό το πρίσμα, ίσως το ελληνικό- και όχι μόνο- πρόβλημα, από τη στιγμή που επιβαρύνει το δημόσιο χρέος της Γερμανίας, ίσως να αποτελεί ένα αγκάθι για την καγκελάριο, αλλά είναι προφανές ότι δεν είναι το μόνο, ούτε και ιδιαίτερα σημαντικό.

Από λόγια και μεγαλοστομίες ένα σωρό.Δεν μας λέει κανένας την χασούρα ποιός θα την δεχθεί.Λόγια χωρίς λύση.Το χρήμα είναι αέρας, σε έναν λογαριασμό.Οταν όμως φθάσεις στο γκισε της τράπεζας, πρέπει να σχισθεί να στο δώσει.Εκτός και αν σου πεί 'τι, θές κάτι, εγώ νόμιζα ότι παίζαμε με φυστίκια'.Ελα όμως που το παιχνίδι όταν το παίζεις το παίζεις με το χρήμα σου.Και χρήμα απαιτείς όταν έλθει η ώρα.

Προειδοποιεί για τον κίνδυνο παγκόσμιας ύφεσης

Τον φόβο για νέα ύφεση εξέφρασε η επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, στο γερμανικό περιοδικό Der Spiegel.

Συγκεκριμένα ανέφερε: «το ΔΝΤ διαπίστωσε το ξέσπαμα μιας νέας κρίσης εμπιστοσύνης μέσα στο καλοκαίρι, η οποία επιδεινώνει την οικονομική κατάσταση παγκοσμίως». «Γι’ αυτό θα πρέπει να ληφθούν μέτρα, προκειμένου να αποτραπεί ένας επαπειλούμενος φαύλος κύκλος».



Το ετος 2012 τελικα δεν θα ειναι καταστροφης.... αλλα αλλαγης οικονομικων θεωριων και μεταρρυθμισεων με αναπτυξη.... και φοβαμαι (αν και θα μου αρεσε ) οτι ο
Χρηστος θα βγει αληθινος .... οπως λεει και το παραπανω αρθρο του spyrossi για εξυγιανση των αγορων που θα τις απογειωσει
Μακαρι να γινει ετσι και οι επενδυτες να παρουν πισω τα χρηματα τους που τους ανηκουν με το πολυ παραπανω.
Οσοι αντεξουν ... ειμαι σιγουρος οτι θα ανταμοιφθουν. Οσον αφορα την τιμη της ΕΤΕ στο ταμπλο ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟ........ αλλα ειναι σιγουρο οτι δεν της το αξιζει αυτη η τοσο κατω τιμη.



Παρη σε αυτο ειμαι ωραιος .... οπως εγραψες στα μουσικα ταξιδια...... ηηηηηηηηηηη
εχασα την ομορφια μου τωρα

Το χιουμορ μου.... και την τσαντιλα μου παντως δεν την χανω.

Ο κουλουράς λέει φρέσκα κουλούρια.Πάντα.Και ο αμαρτωλός όταν πεθαίνει δεδικαίωται.Ανάλογα την δικαίωση.Δεν μπορώ να σκεφθώ κάτι διαφορετικό Μάνο.

Εμείς θα τα ξαναπούμε, θα προσπαθήσω να φέρω και τον φίλο μας.