Τι είναι τα vulture funds


Ο νόμος της ζούγκλας των αγορών έχει βρει την πλήρη εφαρμογή του στην περίπτωση της ελληνικής οικονομίας. Μετά τους τυφλούς προφήτες των οίκων αξιολόγησης, τους ταχυδακτυλουργούς των swap τύπου Goldman Sachs, τους εμπρηστές των «γυμνών» CDS, ήρθε η σειρά για τα «όρνια» του άγριου κόσμου των επενδύσεων τα vulture funds να σπρώχνονται για να πάρουν μια θέση πιο κοντά στο πτώμα της.

Τα vulture funds είναι εταιρείες επενδύσεων σε distressed τίτλους, αυτούς δηλαδή που βρίσκονται υπό αναγκαστική εκποίηση. Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι αγοράζουν ομόλογα κρατών που αναδιαπραγματεύονται το χρέος τους, είτε έχουν κηρύξει στάση πληρωμών είτε όχι. Η βασική στρατηγική τους είναι απλή και απαιτεί πάνω απ' όλα υπομονή. Εξαγοράζουν φτηνά χρέος το οποίο δεν έχει αποπληρωθεί ή θεωρούν ότι δεν θα αποπληρωθεί, από τρίτο μέρος που θέλει να το ξεφορτωθεί.

Στη συνέχεια διεκδικούν δικαστικά την αποπληρωμή του συνόλου του ποσού, καταθέτοντας διαδοχικές αγωγές σε Λονδίνο, Νέα Υόρκη, μέχρι Χονγκ Κονγκ και Βρυξέλλες. Οταν μια αίτησή τους απορριφθεί σε ένα δικαστήριο, τότε κατατίθεται αλλού, όπου υπάρχουν ευνοϊκοί νόμοι (ή πιο ευήκοα δικαστικά ώτα) και συμφέροντα του δανειζομένου. Το δικαστήριο μπορεί να αποφασίσει να παγώσει τις ροές χρημάτων προς τον εναγόμενο, ή ακόμα και την κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων του.

Όπως γράφει το «Έθνος», οι «γύπες» μπορούν, όταν τους προταθεί, να αρνηθούν την εθελοντική ανταλλαγή ελληνικών ομολόγων. Μια πιθανή συνέπεια-παρενέργεια είναι να οδηγηθεί η ελληνική πλευρά σε αναγκαστικό κούρεμα, το οποίο θα σημαίνει και την πληρωμή των CDS. Τα «όρνια» στοχεύουν στην αγορά ολόκληρων σειρών ελληνικών τίτλων ή μεγάλου μεριδίου τους, με προτίμηση αυτές που έχουν εκδοθεί σε ξένο νόμισμα, τα οποία δεν αφορούν μεγάλα ποσά συνήθως. Αποκτώντας ένα μεγάλο κομμάτι μιας σειράς μπορούν να αμυνθούν σε περίπτωση που η Ελλάδα εισάγει ρήτρες συλλογικής δράσης, για «κούρεμα», με τη συγκατάθεση τουλάχιστον του 75% των κατόχων τους. Ακόμα καλύτερα βλέπουν τα ομόλογα που διέπονται από το αγγλικό δίκαιο, περίπου το 10% του ελληνικού χρέους.

.......ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ.....

«Το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο ούτε με κούρεμα 50%»


Έκπληξη προκαλεί σημερινό δημοσίευμα της Wall Street Journal, σύμφωνα με το οποίο το ΔΝΤ έχει προειδοποιήσει την ελληνική κυβέρνηση ότι το «κούρεμα» του 50% που διαπραγματεύεται στο πλαίσιο του PSI δεν είναι πλέον αρκετό.

«Το κούρεμα του 50% μπορεί να μην είναι πλέον αρκετό ώστε να καταστεί βιώσιμο το ελληνικό χρέος», σύμφωνα με τις νέες προβλέψεις του ΔΝΤ, δήλωσε ένας αξιωματούχος του Ταμείου.

Το δημοσίευμα αναφέρει επίσης ότι στελέχη του ΔΝΤ επεξεργάζονται νέες εκτιμήσεις και προτάσεις για την Ελλάδα.
Σύμφωνα με πηγή την οποία επικαλείται η Wall Street Journal, την οποία δεν κατονομάζει, «ορισμένοι αξιωματούχοι του ΔΝΤ εκτιμούν ότι η ανάλυση που έχει γίνει για την βιωσιμότητα του χρέους δεν ισχύει πλέον.

Όπως τονίζει, για να καταστεί βιώσιμο το ελληνικό χρέος «απαιτείται είτε μεγαλύτερο κούρεμα ή επιπλέον δάνεια από την Ευρώπη».

«Νεοελληνικές λύσεις» για την κρίση!
του Αριστοτέλη Βασιλάκη
Έχει βρεθεί εσχάτως ένα πολύ ωραίο κολπάκι από μεγαλοοφειλέτες του Δημοσίου, το οποίο τους δίνει τη δυνατότητα να μην πληρώσουν ποτέ τα χρέη τους.
Η νέα σπουδαία «ανακάλυψη» του κατεστημένου ονομάζεται άρθρο 99 του Πτωχευτικού κώδικα και ασφαλώς η εφαρμογή του από τους μεγαλοκαρχαρίες είναι απόλυτα καταχρηστική. Την στιγμή που οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις κλείνουν η μία μετά την άλλη, οι συγκεκριμένοι – μεγαλοαστοί επιχειρηματίες στην πλειοψηφία τους – καταφέρνουν για ακόμα μία φορά να την «σκαπουλάρουν», δίνοντας υπόσταση στη γνωστή «νεοελληνική» ρήση, πως όσο περισσότερα χρωστάς, τόσο πιο εύκολα θα καταφέρεις να μην τα πληρώσεις…

Για να ευθυμήσουμε πάντως, θα πρέπει να επισημάνουμε πως αυτού του τύπου το «νεοελληνικό δαιμόνιο», μπορεί να μας βοηθήσει να ξεφύγουμε από την μέγγενη του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος, το οποίο μέσω της «ελληνικής κρίσης» προσπαθεί να δείξει στους πάντες, όσο πιο εμφαντικά μπορεί, ότι έχει πολύ μεγαλύτερη δύναμη, από τα ίδια τα κράτη…

Μια «νεοελληνική λύση» θα ήταν να χωριστεί η Ελλάδα στα δύο, ώστε ν’ αναγκαστούν να πάνε να εισπράξουν οι δανειστές μας το τοκογλυφικό τους χρέος από την «Ελλάδα» που πλέον δεν θα υπάρχει… Να χωριστούμε σε Βόρεια και Νότια Ελλάδα για παράδειγμα. Όπως η Κορέα… Νομικό πρόσωπο «Ελλάδα» δεν θα υπάρχει, οπότε χρέος δεν θα υφίσταται…

Κάτι ανάλογο δεν έκανε η Γερμανία 45 χρόνια στην Ελλάδα, προσπαθώντας να αποφύγει να πληρώσει τις πολεμικές αποζημιώσεις από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο; Για όσους δεν γνωρίζουν η Δυτική Γερμανία μας παρέπεμπε στην Ανατολική και τούμπαλιν… Από την «Ένωση» των δύο Γερμανιών και μετά, σιγή ιχθύος από το πολιτικό κατεστημένο της Ελλάδος…

Η δεύτερη πρόταση είναι ολίγον τι ποδοσφαιρική!!! Προτείνω λοιπόν ν’ αλλάξουμε ονομασία στην χώρα… Να την ονομάσουμε «Νέα Ελλάδα», όπως έκαναν μερικοί εκ των επιφανέστερων «ηγετών» και νυν φυλακισμένων της «ευημερούσας» μέχρι πρότινος αθλητικής κοινωνίας, όπως ο Αχιλλέας Μπέος και ο Μάκαρος ο Ψωμιάδης, οι οποίοι άλλαξαν όνομα στον Πανιώνιο και την Καβάλα, μην πληρώνοντας ευρώ από τα χρέη των συγκεκριμένων ομάδων… Εκτός αν ακολουθήσουμε την συνταγή του «λαοφιλή» Ντέμη Νικολαΐδη και βάλουμε την χώρα στο άρθρο 44!!! Η έσχατη λύση είναι να βάλουμε την χώρα στο άρθρο 99… Και μη νομίζετε ότι η συγκεκριμένη πράξη σημαίνει πτώχευση και όσα αυτή συνεπάγεται…; Υπάρχουν τόσοι δοκησίσοφοι και δικολάβοι στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, που θα μπορέσουν να «δικαιολογήσουν» την νέα Ελληνική «ταρζανιά»…

Η αλήθεια του «Ελληνικού ζητήματος» για μένα είναι μία… Όλοι μιλούν για ένα χρεοκοπημένο κράτος που δεν παράγει, χωρίς όμως να επισημαίνουν ότι η παραγωγικότητα είναι συνυφασμένη με τις «υποχρεώσεις» που έχουμε απέναντι στους «φίλους» μας… Η Ελλάδα είναι ένα πολύ πλούσιο και πανέμορφο οικόπεδο, το οποίο όλοι θέλουν να έχουν στην επιρροή τους…

Η πατρίδα μας έγινε το πειραματόζωο ολόκληρου του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος, το οποίο στράφηκε εναντίον της Ελληνικής Οικονομίας, η οποία κατά τα λεγόμενα τους, μπορεί να συμπαρασύρει σε χρεοκοπία όλη την ευρωζώνη, συνακόλουθα και όλη την παγκόσμια Οικονομία!!! Μια Ελληνική Οικονομία η οποία αποτελεί το 1,5% της Ευρωπαϊκής Οικονομίας και το 0,002% της Παγκόσμιας!!! Τέτοιες «παπάντζες» ούτε οι «Νεοέλληνες» δεν έχουν εκστομίσει…

http://stamparismata.blogspot.com/

Που είσαι Τσίπρα...!!!:)


Δίνουν δασική έκταση μαμούθ στο χιονοδρομικό του Παρνασσού
Στόχος είναι να γίνει ο Παρνασσός, ένα από τα μεγαλύτερα χιονοδρομικά κέντρα των Βαλκανίων...

Πρόκειται για μια τεράστια έκταση 11.100 στρεμμάτων, που σύμφωνα με πληροφορίες παραχωρείται στο Χιονοδρομικό Κέντρο του Παρνασσού.

Η επίμαχη έκταση βρίσκεται περιμετρικά του υφιστάμενου χιονοδρομικού κέντρου της Φτερόλακκας, που ανήκε στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και υπήρξε παλιότερη υπουργική απόφαση, ώστε να περιέλθει στην ΕΤΑ.

Στόχος είναι να δημιουργηθεί ένα από τα μεγαλύτερα χιονοδρομικά κέντρα των Βαλκανίων σε απόσταση 180 χλμ. από την Αθήνα.

Η παραχώρηση γίνεται με τις νέες τροποποιήσεις στον νόμο περί αυθαιρέτων του ΥΠΕΚΑ, που εκτός των άλλων περιλαμβάνει και χαριστικές ρυθμίσεις παραχώρησης δασικών εκτάσεων.

Στις πρόσθετες ρυθμίσεις που παρουσίασε ο αρμόδιος υπουργός Γιώργος Παπακωνσταντίνου είναι η δυνατότητα έγκρισης από τις δασικές αρχές της κατασκευής, κάτω από πάρκα ή άλση έργων, που εξυπηρετούν τη λειτουργία του μετρό, καθώς και η παραχώρηση στην ΕΤΑ δημόσιας έκτασης 11.100 στρεμμάτων που βρίσκεται στο Χιονοδρομικό Κέντρο του Παρνασσού.



http://www.insterea.gr/

Καλημέρα και χρόνια πολλά...Πάντα υγεία και ό,τι άλλο ποθεί ο καθένας μας...!!!
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ...!!!

http://youtu.be/1E0wiw4LRcI

ΚΑΛΗΜΕΡΑ

http://www.youtube.com/watch?v=1E0wiw4L ... re=related

ΚΑΛΗ ΚΕΡΔΗ ΤΟ 2012

Η «υπερδημοκρατία» και οι «ραγιάδες»
του Ανδρέα Καρακώστα
Σύμφωνα με τον Νίκο, τον έφαγε η… «υπερδημοκρατία» του. Η έμφυτη τάση του να λειτουργεί «σε κλίμα συναίνεσης» και η αδυναμία των υπουργών του να... καταλάβουν και να μάθουν να μην λειτουργούν ως… «ραγιάδες»! Δεν ξέρω αν ό,τι ο αδελφός του λέει, καλύπτουν και τον ίδιο τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, θα πρέπει να θυμίσει πάντως κάποιος στους εκπροσώπους της αγίας οικογενείας, ότι τα τραγικά πρόσωπα που πρωταγωνίστησαν της κυβέρνησης Παπανδρέου, συνεχίζουν να κρατούν τους υπουργικούς θώκους τους, συνεχίζουν να διαπιστώνουν πόσο αναποτελεσματικές υπήρξαν οι επιλογές τους και πόσο καταλυτικές για την πλήρη αποδιάρθρωση του κοινωνικού ιστού, ήταν η πολιτική τους.

Δεν ξέρω επίσης εάν αυτή η σύμφωνα με τον αδελφό του Νίκο, έμφυτη ροπή του στις δημοκρατικές διαδικασίες, είναι εκείνη που τον οδήγησε να παραδώσει τη χώρα στις αγκάλες του ΔΝΤ, χωρίς να διαπραγματευτεί ο,τιδήποτε, πέραν φυσικά όσων κρυφίως μεθοδεύθηκαν με τον Στρος Καν και τους εξπέρ των οικονομικών ανά την υφήλιο, φίλους του… Αυτό που ξέρω είναι πως δυο χρόνια μετά, έφυγε κακήν κακώς παραιτούμενος ενός αξιώματος που δανείστηκε διατυπώνοντας αίολους ισχυρισμούς, υποθηκεύοντας το μέλλον αυτής της δύσμοιρης χώρας και των τραγικών πολιτών της για πολλές δεκαετίες. Απόδειξη ότι το έλλειμμα σε ότι αφορά στα δημόσια έσοδα -και όχι σε όλα τ’ άλλα…- συνεχίζει να κινείται σε απαγορευτικά επίπεδα, ενεργοποιώντας τ’ αντανακλαστικά των δανειστών που μιλούν και πάλι για απομάκρυνση της χώρας από το ευρώ και φυσικά τι άλλο; Νέα μέτρα…

Συσκέψεις επί συσκέψεων κι ασκήσεις επί χάρτου, που δεν έχουν στόχο ακριβώς τη διαχείριση της κρίσης, τα πιθανά αίτιά της και τρόπους αντιμετώπισής της, αλλά την διαρροή «πληροφοριών» στην κοινή γνώμη που αν γίνουν πιστευτές θα διευκολύνουν την επικοινωνιακή διαχείριση της παραμονής τους στα πράγματα, παρέχοντάς τους νέα πίστωση χρόνου, για την προσφυγή στις κάλπες όταν ή όποτε κριθεί επωφελές για τους ίδιους… Ξέρουν για την ψυχρολουσία, ή τέλος πάντων αρχίζουν να συνειδητοποιούν πως η όλη εμπειρία θα έχει πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά από εκείνα που μέχρι σήμερα είχαν συνηθίσει.

Σκέφτομαι καμιά φορά πως το μόνο που τους σώζει ακόμα είναι οι πολλές φαεινές του αδελφού του Νίκου, ξέρετε του επιφανέστερου της αγίας οικογενείας, που ενεχείρισε στην κυβέρνηση Παπαδήμου την πολιτική και τους υπουργού του, εξασφαλίζοντας έτσι με το καλύτερο δυνατό τρόπο ότι δεν υπάρχει το παραμικρό περιθώριο επιτυχίας… Διότι εάν έσπαγε ο διάβολος το πόδι του κι επετύγχανε, γιατί διέθετε την επάρκεια και δεν περιοριζόταν σε ότι οι ανάγκες των τραπεζικών ιδρυμάτων, των heads funds και των δανειστών υπαγορεύουν, τότε οι ίδιοι θ’ ακυρώνονταν αυτομάτως. Και αν μη τι άλλο, το πότε θα προσφύγουμε ως χώρα στην λαϊκή βούληση, θα ’χε νόημα, θ’ αποκτούσε περιεχόμενο και ουσία. Τώρα όμως…

Η Ελλάδα δεν πάσχει από άνοια. Θυμάται…
Για πολλοστή φορά ακούμε τις παραινέσεις, από υψηλόβαθμο εκπρόσωπο του Τραπεζικού συστήματος, για λιτότητα. Κι άλλη λιτότητα.

Αναπαράγεται στα ΜΜΕ η φράση του: «Είτε θα μείνουμε στο ευρώ μειώνοντας το επίπεδο διαβίωσης όλοι μας, είτε θα αποχωρήσουμε από το ευρώ γυρνώντας δεκαετίες πίσω».

Τι να εννοεί ο κ. Ράπανος άραγε; Όλοι μας;; Ποιοι;

Αυτοί που ήδη βρίσκονται στα συσσίτια, να μην τρώνε δύο μερίδες την ημέρα, αλλά μία;

Μήπως αυτοί που έχουν βάλει λουκέτο στις επιχειρήσεις τους και το δημόσιο και οι τράπεζες τους κυνηγούν με πλειστηριασμούς και αυτόφωρο, αυτοί τι να κόψουν;

Μήπως οι συνταξιούχοι, να μάθουν να ζουν με 30 ευρώ;

Ας μειώσουν το «επίπεδο διαβίωσης» αυτοί που έχουν, γιατί αν το κάνουν όλοι, κάποιοι, έτσι απλά θα πεθάνουν.

Ίσως ο κ. Ράπανος αναφερόταν στη μείωση του «επίπεδου πολυτέλειας», ίσως δεν το διατύπωσε σωστά..

Το ότι η χώρα μας πρέπει να αντιδράσει επιτέλους, υπέρ του Δημοσίου συμφέροντος, υπέρ της Εθνικής αυτοτέλειας, υπέρ της παραμονής της χώρας εντός της ευρωζώνης, αυτό δεν επιδέχεται αμφισβήτησης.

Στη μεθοδολογία έχουμε θέμα. Και μάλιστα σοβαρό. Κι ακόμη σοβαρότερο, όταν η περαιτέρω λιτότητα, προτάσσεται ως λύση από εκπρόσωπο ενός οικονομικού συστήματος που σαφώς ευθύνεται για την κρίση μας.

Έχουμε πρόβλημα, γιατί δεν προτείνεται ως Εθνική λύση, η στόχευση, για ανάπτυξη των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας, όπως του τουρισμού, της ενέργειας, που μπορούν να έχουν άμεσα έσοδα.

Έχουμε πρόβλημα, γιατί δεν αξιοποιείται η Δημόσια περιουσία.

Έχουμε πρόβλημα, γιατί κάποιες χιλιάδες συμπολίτες μας του Δημοσίου, συνεχίζουν να πληρώνονται για υπηρεσίες που ποτέ δεν προσέφεραν κι ούτε θα πράξουν στο μέλλον. Κι αρνούνται για την μετάταξή τους σε κάτι πιο παραγωγικό..

Έχουμε πρόβλημα, γιατί το φοροεπιδρομικό σύστημα της Ελλάδας δεν επιτρέπει καμία επένδυση και άρα ανάπτυξη.

Έχουμε πρόβλημα, για πολλά ακόμη.., τα λένε όλοι όσοι έχουν κοινή συνείδηση, κάθε μέρα..

Η αδυναμία της επιστροφής των «κλεμμένων» και των «μιζών», η ανικανότητα σύγκρουσης με συμφέροντα που επί δεκαετίες έχουν λεηλατήσει τη χώρα και σήμερα ζουν στο απυρόβλητο, αυτή η πολιτειακή αναποτελεσματικότητα, δεν εξουσιοδοτεί κανέναν θεσμικό ή άλλο παράγοντα που ασκεί εξουσία και πίεση, να οραματίζεται τον πλήρη αφανισμό μικρομεσαίας τάξης, υπέρ κάποιων, ή υπό τον εκβιασμό της αποχώρησης από το ευρώ.

Όσοι έχουν αποκτήσει εις βάρος του κοινωνικού συνόλου, όσοι παραμένουν αφορολόγητοι.. αυτοί να πληρώσουν. Δεν μας ενδιαφέρει να πάνε φυλακή. Μας ενδιαφέρει να πληρώσουν. Η φυλακή δεν είναι κοινωνικό ισοδύναμο της ανέχειας ενός ηλικιωμένου. Ή της ασιτίας ενός παιδιού. Τα λεφτά τους θέλουμε, κι όχι τη φυλάκισή τους.

Όμως, ας μην είμαστε απαισιόδοξοι, ο κ. Ράπανος είπε πως αν βγούμε από το ευρώ, θα γυρίσει η Ελλάδα 20-25 χρόνια πίσω.

Μα τότε δεν ήταν που η χώρα βίωνε το σοσιαλιστικό της όραμα, που ζούσαμε από τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, που όλοι διορίζονταν στο Δημόσιο και που ετοιμαζόμασταν ολοταχώς για τη χρυσή εποχή του …χρηματιστηρίου των εκσυγχρονιστών;



http://www.statesmen.gr/