ete 16-10-2008 εως 20-7-2009

...

negentropist

οπως ασφαλως γνωριζεις η κβαντομηχανικη εχει τους δικους της νομους

ετσι και αλλοι μικροκοσμοι τους δικους τους

εχεις καμια αμφιβολια οτι, οι αρχαιοι που καταλαβαν καποιους τετοιους νομους, χωρις να μπορουν εργαστηριακα να τους ανακαλυψουν, αν ειχαν την σημερινη τεχνολογια, οι σημερινοι "αετοι" θα φανταζαν μπουφοι μπροστα τους ?

συνεπως τα παντα ειναι θεμα πνευματικων δυνατοτητων.

νομιζεις οτι αυτος που ανακαλυψε την τεχνικη αναλυση εχει την ιδια αξια και βαρυτητα με τον καλυτερο σημερινο μαθητη 'η καθηγητη της?

νομιζεις οτι ο βλακας μαρκετιστας που γεμιζει τον σκουπιδοντενεκε σου με τα γραμματα που σου στελνει, θα φτασει ποτε στο 1% του μαρκετινγκ που ασκουσε ο ωνασης και ο γ.σταυρος ?

εαν ναι δεν εχουμε τιποτα κοινο οι δυο μας να συζητησουμε.

εαν οχι, τοτε δεξου οτι μεσα στην νομοτελεια των πιθανοτητων που επικαλεισαι υπαρχει και αυτη, δηλαδη
καποιος να εχει ανακαλυψει καποιους κανονες που διεπουν την συμπεριφορα αυτων που καθοδηγουν αεναως τα χρηματιστηρια.

και να του ειναι, εξαιρετικα απλο να προβλεπει το ποσο το ποτε και το πως θα κανουν αυτο που πρεπει

με την σχετικη ανασα (περιθωριο) δεδομενου οτι η συμπεριφορα τους ειναι συμπτωματικη, δηλαδη υποκειται στην

αναγκη επιτευξης των στοχων τους.


σου γραφω τα παραπανω με την πεπειθηση οτι εισαι σε θεση να τα καταλαβεις

εξ αλλου νομιζω οτι θα ηταν συμβατο με την αισθητικη σου η επικρατηση του μυαλου απεναντι στην βλακεια των συμορρητων που κυβερνουν τα χρηματιστηρια.

ete 24-7-2009

H KAΘHMEPINH

Πόσο εύθραυστο είναι το ράλι των αγορών
Η αισιοδοξία των επενδυτών που ωθούν ανοδικά τα χρηματιστήρια επί δύο εβδομάδες και οι προειδοποιήσεις των οικονομολόγων

Κλίμα ευφορίας εν μέσω θέρους, που κάποιοι θεώρησαν υπερβολικό έως και αδικαιολόγητο, αλλά και «αγοραστικού πανικού», όπως χαρακτήρισαν ορισμένοι αναλυτές την αυξημένη διάθεση των επενδυτών για ανάληψη κινδύνου, επικράτησε στις διεθνείς αγορές στη διάρκεια της εβδομάδας, δίνοντας συνέχεια στο ράλι της προηγούμενης. Η συνεχιζόμενη άνοδος επανέφερε τον Dow Jones σε επίπεδα πάνω από τις 9.000 μονάδες, για πρώτη φορά από τον Ιανουάριο, και επέστρεψε στον Standard & Poor's 500 περίπου το 50% όσων είχε χάσει μετά την κατάρρευση της LehmaBrothers. Για τα αίτια της συνεχιζόμενης ανόδου, ωστόσο, οι απόψεις των αναλυτών διίστανται.

Σε πρώτη ανάγνωση, η ευφορία οφείλεται -μερικώς τουλάχιστον- σε δύο θετικές εξελίξεις στην αμερικανική οικονομία και συγκεκριμένα στη μεγαλύτερη από την προβλεπόμενη αύξηση που σημείωσαν οι πωλήσεις κατοικιών τον Ιούνιο για τρίτο συναπτό μήνα και στα καλύτερα από τα προβλεπόμενα αποτελέσματα ορισμένων αμερικανικών επιχειρήσεων όπως η αυτοκινητοβιομηχανία Ford Motor. Μεταξύ όσων εταιρειών του δείκτη S&P 500 έχουν ήδη παρουσιάσει αποτελέσματα του β΄ τριμήνου, το 74,1% εμφανίστηκε υψηλότερο από τις προβλέψεις των αναλυτών. Την αισιοδοξία περί επικείμενης ανάκαμψης ενέτεινε και η είδηση πως ο βασικός δείκτης του Conference Board, που χρησιμοποιείται ως ένδειξη των οικονομικών προοπτικών για το εγγύς μέλλον, αυξήθηκε τον Ιούνιο για τρίτο συνεχόμενο μήνα, ενώ δεν έχει κάνει ανάλογο ράλι από το 2004.

Στο επίκεντρο της προσοχής βρέθηκε, όπως ήταν αναμενόμενο, και η ακρόαση του προέδρου της Federal Reserve, Μπεν Μπερνάνκι, ενώπιον του Κογκρέσου, στο πλαίσιο της οποίας υπεραμύνθηκε των επιλογών της ομοσπονδιακής τράπεζας στην αντιμετώπιση της κρίσης. Παραμένει, ωστόσο, ασαφές κατά πόσον συνεισέφερε στην άνοδο των αγορών. Κι αυτό, διότι ορισμένοι αναλυτές -μεταξύ των οποίων και συντάκτες του περιοδικού Economist- θεώρησαν την ομιλία του κ. Μπερνάνκι εμφορούμενη από αισιοδοξία πως το τέλος της ύφεσης είναι κοντά, ενώ άλλοι επέλεξαν να δώσουν έμφαση στις δυσοίωνες επισημάνσεις που έκανε ότι η ανεργία θα παραμείνει σε υψηλά επίπεδα μέχρι και το 2011 και οι όροι χορήγησης πίστωσης παραμένουν ασφυκτικοί, με αποτέλεσμα να υπονομεύεται η πρόσφατη σταθεροποίηση των καταναλωτικών δαπανών.

Στο γενικότερο κλίμα αισιοδοξίας συνεισέφεραν και ορισμένες ενθαρρυντικές ενδείξεις στην Ευρώπη, όπως οι λιανικές πωλήσεις στην Αγγλία, η βελτίωση του δείκτη βιομηχανικής εμπιστοσύνης στη Γαλλία, αλλά κυρίως η επιβράδυνση που σημείωσε τον Ιούλιο ο ρυθμός συρρίκνωσης του τομέα της μεταποίησης και του τομέα των υπηρεσιών. Ερευνα της Markit Economics φέρει τον μεικτό δείκτη των δύο κλάδων να ανακάμπτει τον Ιούλιο στο 46,8 από το 44,6 του Ιουνίου, διαψεύδοντας τις απαισιόδοξες προβλέψεις. Το θετικό κλίμα ενέτεινε στο τέλος της εβδομάδας και η βελτίωση του επιχειρηματικού κλίματος στη Γερμανία, με τον δείκτη Ifo να αυξάνεται στο 87,3 από το 85,9 του Ιουνίου. Ανάλογη είναι, άλλωστε, και στην Ευρώπη η εικόνα των επιχειρήσεων, καθώς περισσότερες από τις μισές έχουν ανακοινώσει αποτελέσματα καλύτερα από τα αναμενόμενα, δικαιολογώντας την άνοδο του πανευρωπαϊκού δείκτη FTSE Eurotop.

Πολλοί αναλυτές σπεύδουν, πάντως, να προειδοποιήσουν πως η εικόνα της ευφορίας ίσως είναι εφήμερη και μιλούν για υπεραισιοδοξία των αγορών, ενώ δεν λείπουν κι εκείνοι που διαβλέπουν κερδοσκοπία. Για «αγοραστικό πανικό» μιλάει συγκεκριμένα ο Τζον Γουίλσον, στρατηγικός αναλυτής της MorgaKeega& Co., που διαχειρίζεται 120 δισ. δολάρια, ενώ χρησιμοποιώντας την ίδια ακριβώς έκφραση, ο Φρανσίσκο Σαλβαντόρ της χρηματιστηριακής IberiaEquities AV επισημαίνει πως «ακόμη κι αν τα κέρδη δεν είναι τόσο μεγάλα, οι επενδυτές φοβούνται μήπως μείνουν έξω από το ράλι». Αυτή η κατηγορία αναλυτών δίνει έμφαση στα αρνητικά στοιχεία στα οποία εθελοτυφλούν οι αγορές, όπως τα απογοητευτικά αποτελέσματα που ανακοίνωσαν οι Microsoft, AmericaExpress και Amazon. com και τα οποία μόλις και θάμπωσαν κάπως την εικόνα του ενθουσιασμού, καθώς και το ενδεχόμενο να βρίσκεται πάλι στα πρόθυρα χρεοκοπίας ο αμερικανικός τραπεζικός όμιλος CIT. Επισημαίνουν, άλλωστε, πως 303 επιχειρήσεις του S&P 500 στις ΗΠΑ δεν έχουν ακόμη δημοσιεύσει τα αποτελέσματά τους. Στους πλέον απαισιόδοξους συγκαταλέγεται και ο οικονομολόγος Νουριέλ Ρουμπίνι, ο οποίος βλέπει μια «τέλεια καταιγίδα» από δημοσιονομικά ελλείμματα, «εκτίναξη» των τιμών του πετρελαίου, αναιμικά κέρδη και στάσιμη αγορά εργασίας, η οποία «θα επαναφέρει την ανακάμπτουσα παγκόσμια οικονομία σε βαθιά ύφεση». Σε ό, τι αφορά την ανάκαμψη, προβλέπει πως θα αρχίσει διστακτικά στα τέλη του έτους, αλλά και ότι η ανάπτυξη της αμερικανικής οικονομίας θα παραμείνει της τάξης του 1% ετησίως τα επόμενα δύο χρόνια.

H KAΘHMEPINH

Ντόμινο ανόδου για χρηματιστήρια και αγορά πετρελαίου
Σοφια Σκουλικαρη

«Βίους παράλληλους» διάγουν τον τελευταίο καιρό τα χρηματιστήρια και η αγορά πετρελαίου. Οπως παραδέχονται αναλυτές, η πορεία των δεικτών και άλλοι εξωγενείς παράγοντες, όπως το δολάριο, έχουν εξελιχθεί σε παράγοντα εξίσου σημαντικό με τα θεμελιώδη μεγέθη προσφοράς και ζήτησης για τον μαύρο χρυσό. Και οι προσδοκίες για ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας, τις οποίες γεννά η πρόσφατη σειρά θετικών έως και εντυπωσιακών εταιρικών αποτελεσμάτων αλλά και στοιχείων για την αμερικανική οικονομία, αντισταθμίζουν το γεγονός ότι στο πετρελαϊκό «μέτωπο», η ζήτηση δεν δείχνει να ενισχύεται.

Οι τιμές του αργού ολοκλήρωσαν προχθές τη δεύτερη συναπτή εβδομάδα κερδών, παραμένοντας πάνω από τα 67 δολάρια το βαρέλι στη Νέα Υόρκη και προσεγγίζοντας τα 70 δολάρια στο Λονδίνο. Κάποιες μικρές απώλειες της Παρασκευής, λόγω των απογοητευτικών αποτελεσμάτων που ανακοίνωσαν η Microsoft και η American Express, περιορίστηκαν από τη συρρίκνωση της προσφοράς βενζίνης των ευρωπαϊκών διυλιστηρίων, κίνηση σκόπιμη για να αποφευχθεί η διοχέτευση υπερβολικών ποσοτήτων στην αγορά. Αντίστοιχη υποχώρηση είχαν πυροδοτήσει στα μέσα της εβδομάδας τα στοιχεία του υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ για αύξηση των αμερικανικών αποθεμάτων αργού και προϊόντων διύλισης στα υψηλότερα επίπεδα τουλάχιστον από το 1990.

Η άνοδος των τιμών υπήρξε ραγδαία σε σχέση με τα 58,78 δολάρια το βαρέλι, όπου κινούνταν το πετρέλαιο μόλις πριν από δύο εβδομάδες. Σύμφωνα με τους αναλυτές, «παρότι δεν έχουμε δει ακόμα τη ζήτηση να τονώνεται, οι καλές ειδήσεις για την οικονομία είναι αρκετές για να αλλάξουν το κλίμα για πολλούς ανθρώπους». Κάποιοι εκφράζουν την εκτίμηση πως, τις ερχόμενες εβδομάδες, οι τιμές του αργού θα συνεχίσουν να ενισχύονται, θέτοντας σε δοκιμασία ακόμα και τα υψηλά οκταμήνου των 73,23 δολαρίων το βαρέλι, τιμή που καταγράφηκε στις 30 Ιουνίου.

Αλλοι αναλυτές επισημαίνουν πως, παρότι η πετρελαϊκή ζήτηση παραμένει υποτονική, «οι εξαιρετικά ευμετάβλητες τιμές δύσκολα θα κατορθώσουν να αντιστρέψουν το γενικότερο κλίμα». Αλλωστε, το παράδειγμα των ευρωπαϊκών διυλιστηρίων ακολουθούν και άλλα στον κόσμο: στην Ιαπωνία, τρίτη μεγαλύτερη καταναλώτρια χώρα του κόσμου, όπου οι εισαγωγές αργού συρρικνώθηκαν σχεδόν κατά 20% τον Ιούνιο λόγω μείωσης της ζήτησης, τα διυλιστήρια περιόρισαν τις δραστηριότητές τους στο 71% της παραγωγικής τους δυνατότητας.

Αρκετοί, πάλι, είναι εκείνοι που εκφράζουν επιφυλάξεις για τη δυνατότητα των τιμών να διατηρήσουν τους πρόσφατους ρυθμούς ανόδου. Οπως επισημαίνουν αναλυτές της ελβετικής Petromatrix, «αν η σημερινή αισιοδοξία που ωθεί ανοδικά τις μετοχές αποδειχθεί εντελώς αβάσιμη, τότε η ενίσχυση του πετρελαίου δεν θα συνεχιστεί». Ολα αυτά, βεβαίως, θα εξαρτηθούν από την κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας. «Αν τα χειρότερα για την ύφεση έχουν πράγματι παρέλθει, το ίδιο θα πρέπει να ισχύει και για τις πετρελαϊκές αγορές».

Παρά το άλμα τους σε σχέση με τα 33 δολάρια των αρχών του έτους, πάντως, οι τιμές δεν θεωρείται ότι έχουν ενισχυθεί αρκετά και για μεγάλο διάστημα ώστε να δώσουν νέα ώθηση σε έρευνες προς αναζήτηση νέων κοιτασμάτων. Σύμφωνα με τον Αντριου Γκουλντ, επικεφαλής της μεγαλύτερης παρόχου πετρελαϊκών υπηρεσιών, Schlumberger Ltd, παρότι τα 60 δολάρια είναι θετική εξέλιξη, «πολύ πιο ενθαρρυντική για την αναβίωση της δραστηριότητας θα είναι μια άνοδος των τιμών στα 70 δολάρια το βαρέλι». Οπως διευκρινίζει ο ίδιος, τα περισσότερα «εύκολα» κοιτάσματα έχουν πλέον εξαντληθεί και οι έρευνες θα πρέπει να στραφούν σε δυσκολότερες περιοχές, όπως ο βυθός των θαλασσών ή η πετρελαιοφόρος άμμος της Αλμπέρτα, όπου το κόστος είναι σαφώς υψηλότερο. Ο κ. Γκουλντ επισημαίνει και το γεγονός ότι, λόγω της οικονομικής κρίσης, έχει αυξηθεί παράλληλα το κόστος δανεισμού για τη χρηματοδότηση των νέων μεγάλων προγραμμάτων.

H KAΘHMEPINH
Οι τράπεζες αντιδρούν στις ρυθμίσεις, θέτοντας θέμα προστατευτισμού
Εμφανίζουν κέρδη, επιστρέφουν την κρατική στήριξη και αδημονούν να επιστρέψουν στα παλιά, υψηλά, μπόνους
Της Ζωρτζετ Zολωτα

Το χαρτί του προστατευτισμού έριξε σύσσωμος ο τραπεζικός κλάδος ως αντεπιχείρημα στα μέτρα που εξετάζονται, για ένα αυστηρότερο σύστημα εποπτείας, αλλά και την επιβολή ορίων σε παχυλούς μισθούς και μπόνους. «Υπάρχει κίνδυνος να χαθεί ό, τι έχουμε επιτύχει διεθνώς στη σύγκλιση του κλάδου, όπως συνέβη από το 1914 έως το 1955», αναφέρεται στην τελευταία έκθεση του Ινστιτούτου Διεθνούς Χρηματοοικονομικής (IIF).

Κατά τα φαινόμενα, όμως, οι αλλαγές θα αργήσουν να έρθουν ενώ οι τράπεζες βιάζονται να γυρίσουν στις παλαιές, καλές συνήθειες τους. Από τη μια πλευρά, για παράδειγμα, η πρόταση του Αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα για τη «γιγάντωση» της Fed δεν βρίσκει σύμφωνα ακόμη και μέλη του Δημοκρατικού Κόμματος. Από την άλλη πλευρά, η GoldmaSachs δεν χάνει χρόνο. Με κέρδη ρεκόρ το δεύτερο τρίμηνο, επέστρεψε το 98% των κεφαλαίων που δανείστηκε από το ομοσπονδιακό κράτος και προγραμματίζει την καταβολή πρόσθετων αποδοχών 11,4 δισ. δολαρίων σε μια εποχή που η λέξη «μπόνους» είναι ταμπού. Μεγάλες αυξήσεις στον βασικό μισθό στελεχών αποφάσισαν, επίσης, οι Citigroup, JP MorgaChase και MorgaStanley, την ώρα που η αμερικανική κυβέρνηση συζητά το διορισμό ενός «τσάρου αποδοχών». Αυτός θα επιβλέπει το ύψος των οικονομικών κινήτρων στα στελέχη όσων εταιρειών τελούν υπό κρατική κηδεμονία. Η AIG, που συνεχίζει να βρίσκεται υπό πλήρη κρατικό έλεγχο, δεν παραχώρησε τα προγραμματισμένα για τα μέσα Ιουλίου μπόνους, ύψους 2,4 εκατ. δολαρίων. Τον Μάρτιο, όμως, είχε δώσει 165 εκατ. δολάρια σε στελέχη θυγατρικής της, που οδήγησε τον ασφαλιστικό όμιλο σε χρεοκοπία.

Βεβαίως, ανώτατα στελέχη της γερμανικής Deutsche Bank, της αμερικανικής JP Morgan, της ισπανικής BBVA, της σουηδικής SEB και άλλων επίτιμων μελών της διεθνούς τραπεζικής κοινότητας στηρίζουν τς βαθιές τομές στον κλάδο - αυτή είναι, εξάλλου, η πολιτικά ορθή στάση εν μέσω χρηματοπιστωτικής κρίσης. Αρκεί αυτές να εφαρμόζονται σε παγκόσμια κλίμακα, επισημαίνει η IIF. Σε αυτό το πνεύμα κινήθηκαν οι δηλώσεις της υπουργού Οικονομικών της Γαλλίας, Κριστιάν Λαγκάρντ. «Οι κυβερνήσεις του G20 πρέπει να σταματήσουν να χρονοτριβούν και να βάλουν ένα τέλος σε μια τακτική αποδοχών που ενθαρρύνει την ανάληψη μεγάλου επενδυτικού κινδύνου».

Προς το παρόν, όλοι -Αμερικανοί, Βρετανοί, Ευρωπαίοι- διεξάγουν συζητήσεις για αλλαγές του ρυθμιστικού πλαισίου. Είναι αμφίβολο, όμως, κατά πόσο είναι εφικτό να καταλήξουν όλοι σε κοινό πλαίσιο, όταν διαφέρουν οι συνθήκες από τη μια χώρα στην άλλη. Ακόμη και στις ΗΠΑ, όπου η κρίση έχει προκαλέσει βαρύ πλήγμα, έχουν εκφραστεί αμφιβολίες για το εάν η Fed μπορεί να ανταποκριθεί σε μια διεύρυνση των αρμοδιοτήτων της για να μπορεί να επιβλέπει όλες τις εταιρείες του κλάδου που παίζουν κρίσιμο ρόλο στο σύστημα. «Λίγο πολύ, η Fed λειτουργεί σαν μαζορέτα της οικονομίας, ενώ αυτός που θα αναλάβει τον εντοπισμό ενδεχόμενων συστημικών κινδύνων πρέπει να είναι αστυνομικός», δήλωσε ο Κρίστοφερ Ντοντ, επικεφαλής της τραπεζικής επιτροπής του Κογκρέσου και μέλος του Δημοκρατικού Κόμματος. Σε μια απόπειρα να υποβαθμίσει το μέγεθος των αλλαγών που περιλαμβάνουν οι προτάσεις της κυβέρνησης, ο πρόεδρος της Fed, Μπεν Μπερνάνκι, δήλωσε ότι έτσι λειτουργεί ούτως ή άλλως η Fed.

Οπως επισημαίνεται και από τη βρετανική έκδοση του Economist, προς ανάλογη κατεύθυνση πορεύεται το κόμμα των Συντηρητικών, που κατά πάσα πιθανότητα θα σχηματίσει την επόμενη κυβέρνηση. Θέλει να εκχωρήσει στην Τράπεζα της Αγγλίας αρμοδιότητες και για τη διαφύλαξη της σταθερότητας του συστήματος, και για την εποπτεία μεμονωμένων τραπεζών. Ο κλάδος της χώρας, όμως, είναι συγκεντρωμένος σε τέσσερις μεγάλες τράπεζες, ενώ το αμερικανικό σύστημα είναι πολύ πιο περίπλοκο και πολυπληθές.

«Το αποτέλεσμα (όλων αυτών των συζητήσεων) είναι η κακοφωνία αντί τάξης, ασυνέπεια αντί συντονισμού και ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα που είναι περισσότερο κατακερματισμένο από ποτέ», δήλωσε ο γενικός διευθυντής του IIF, Τσαρλς Νταλάρα, προσθέτοντας πάντως ότι πρέπει να περάσει στη συνείδηση όλων ότι κανένας όμιλος δεν παίζει τόσο κρίσιμο ρόλο στο σύστημα για να σωθεί από την καταστροφή. Σύμφωνα με τον ίδιο, θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα παγκόσμιο ρυθμιστικό πλαίσιο, που θα διευκολύνει την «αποσυναρμολόγηση» τραπεζικών ομίλων που έχουν καταλήξει σε χρεοκοπία. Οπως τονίζει, στόχος θα πρέπει να είναι οι τομές που θα καταστήσουν ασφαλέστερη τη συμπεριφορά των παικτών του κλάδου.

H KAΘHMEPINH


Εντυπωσιακή η ανάκαμψη του χάλυβα
Ράλι που τις έχει ωθήσει «μια ανάσα» από τα 100 δολάρια ο τόνος πραγματοποιούν οι τιμές spot των σιδηρομεταλλευμάτων. Στην αγορά της Κίνας, οι τιμές αναρριχήθηκαν την εβδομάδα που πέρασε στα 94 - 95 δολάρια, μόλις τρεις μήνες μετά την υποχώρησή τους στο χαμηλό ρεκόρ των 58 δολαρίων, τον Απρίλιο. Οι ρυθμοί είναι τέτοιοι ώστε οι αναλυτές έχουν αρχίσει να κάνουν προβλέψεις για άνοδο από 5% έως και 20% για το οικονομικό έτος 2010–11, αλλά και 10% για το 2011–12.

Οι τιμές spot έχουν ήδη ανέλθει 15% από τις τιμές αναφοράς στα φετινά συμβόλαια που υπέγραψαν με τους παραγωγούς οι χαλυβουργίες της Ιαπωνίας, της Νότιας Κορέας και της Ευρώπης. Υπενθυμίζεται ότι στις τιμές αναφοράς προβλέπονται για φέτος εκπτώσεις κατά μέσον όρο της τάξης του 33% έναντι των επιπέδων του 2008–09. Επίσης στις προβλέψεις των αναλυτών συμπεριλαμβάνεται η εκτίμηση πως το άλμα των τιμών spot θα επιφέρει προς τα πάνω αναθεώρηση και στα συμβόλαια έτους.

Η πορεία των τιμών spot, τουλάχιστον κατά το τελευταίο τρίμηνο, ακολούθησε εκείνη της παραγωγής των κινεζικών χαλυβουργείων, αλλά και τις οικονομικές επιδόσεις τους για το ίδιο διάστημα. Ο χαλυβουργικός κλάδος της Κίνας άρχισε τον Μάιο να παρουσιάζει κέρδη, για πρώτη φορά μετά οκτάμηνο, ενώ η παραγωγή του διαμορφώθηκε τον Ιούνιο στο μηνιαίο ρεκόρ των 49,42 εκατ. τόνων. Οι δε τιμές του χάλυβα στην Κίνα, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, ενισχύθηκαν τον Ιούνιο κατά 3,9% και τον Μάιο κατά 2,7%, σε μηνιαία βάση. Οσο για τον Ιούλιο, μεγάλες χαλυβουργίες όπως οι Baosteel Group και Jiangsu Shagang Group συνέχισαν να αυξάνουν τις τιμές, συχνά πολύ περισσότερο απ’ όσο αναμενόταν. Την ίδια ώρα, λόγω της αυξημένης παραγωγής, τα αποθέματα σιδηρομεταλλευμάτων στα μεγάλα λιμάνια της χώρας κατέγραφαν ελαφρά συρρίκνωση, παρά τη σειρά εισαγωγών ρεκόρ που πραγματοποιήθηκαν φέτος, της τάξης των 68 - 71 εκατ. τόνων μηνιαίως.

Η Κίνα απορρόφησε πέρυσι το 52% της συνολικής προσφοράς σιδηρομεταλλευμάτων, βασικού συστατικού στην παραγωγή χάλυβα. Είναι, ωστόσο, η μοναδική μεγάλη εισαγωγός σιδηρομεταλλευμάτων που ακόμα συνεχίζει τις διαπραγματεύσεις με τους διεθνείς μεταλλευτικούς κολοσσούς για τις τιμές αναφοράς στα φετινά συμβόλαια. Οι κινεζικές χαλυβουργίες ζητούν εκπτώσεις της τάξης ώς και του 45%, επικαλούμενες τη δραστική υποχώρηση των τιμών στις αγορές πρώτων υλών από πέρυσι. Στο αδιέξοδο των συνομιλιών προστίθενται «περίεργα» περιστατικά, όπως η σύλληψη τεσσάρων στελεχών της Rio Tinto στις αρχές του μήνα για κατασκοπεία, αλλά χωρίς να έχουν απαγγελθεί επίσημες κατηγορίες μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές. Οι εξελίξεις έπονται, επίσης, της κατάρρευσης των διαπραγματεύσεων της Rio με την κινεζική Chinalco, που επιθυμούσε να επενδύσει 19,5 δισ. δολάρια για συμμετοχή στον αυστραλιανό κολοσσό.

Πάντως, η ζήτηση φαίνεται να τονώνεται και σε άλλες περιοχές του κόσμου. Η παραγωγή χάλυβα ανακάμπτει και παραγωγοί όπως η Rio, αλλά και οι BHP Billiton και Vale –υπ’ αριθμόν 1 διεθνώς στα σιδηρομεταλλεύματα– αυξάνουν τις πωλήσεις τους αλλού και περιορίζουν την προσφορά στην αγορά spot της Κίνας. Σύμφωνα με την ΒΗΡ, παρότι η Κίνα έχει σχεδόν ολοκληρώσει τη σχετική διαδικασία, η αναπλήρωση των αποθεμάτων διενεργείται ακόμα σε ΗΠΑ, Ευρώπη και Ιαπωνία.

Αφιερωμενο στον Τσαρλς Νταλάρα του IIF.

http://www.youtube.com/watch?v=HCjLdatI ... re=related