Αξoς έγραψε:
ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΛΛΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΚΑΤΟΡΟΥΦΙΑΝΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΟΣ ΠΟΛΕΜΩΝΤΑΣ
Αγαπητέ ΑΞΟΣ
ΤΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ
ή Είναι καιρός οι "4 εξουσίες" να αλλάξουν τραπέζι...
Λίγο πρίν το τέλος του κόσμου, όπως τον γνωρίζουμε, συναντήθηκαν (ξανά) σε ενα τραπέζι οι 4 εξουσίες:
1. Η Πολιτική Εξουσία:
Κάθισε πρώτη στο τραπέζι. Και έφαγε τα ψωμιά της (και το ψωμί όλων μας), παρέα με την Υποκρισία των πολιτικών προσώπων, την Αναισθησία της απέναντι στις κραυγές των πολιτών, την Υποταγή της στον θεό της απληστίας και του χρήματος και την φίλη της την Ξεφτίλα που έλεγε ότι υπηρετεί τον λαό μα τελικά υπηρετούσε τον Τύρρανο...
Σε αυτό το φαγοπότι που κράτησε όπως θα δείτε πολύν καιρό, πλάι της συμμετείχαν επίσης: η Αδυναμία των πολιτικών να λύσουν απλά, καθημερινά προβλήματα, η Ελλειψη φαντασίας και οράματος για έναν καλύτερο κόσμο και η Διαπλοκή τριγύρναγε και κέρναγε το κρασί....
2. Η Νομοθετική Εξουσία:
Πρίν ακόμα την καλέσουν στο τραπέζι, πήρε το μέρος των ισχυρών, ενάντια στους αδύναμους. Νομοθέτησε το άδικο και το έκανε δίκαιο. Ήταν βαφτισμένη να υπηρετεί τους πάντες με τον ίδιο τρόπο, αλλά ποτέ δεν τα κατάφερε.
Μια ολοκληρωτική αποτυχία!
Η Νομοθετική εξουσία δεν γεννήθηκε Τυφλή, αλλά έγινε· το πώς θα το δείτε παρακάτω...
Μα όταν λένε: "η Δικαιοσύνη είναι Τυφλή", εγώ λυπάμαι τους τυφλούς που σίγουρα είναι πιο δίκαιοι. Τελευταίο της και ίσως, μεγαλύτερο ατόπημα: άφησε την ζυγαριά να κλίνει πρός τον Πόλεμο και έθαψε την Ειρήνη ζωντανή.
Σ αυτό το φαγοπότι, η Δικαιοσύνη έμεινε να τα πίνει κρυφά, σαν μια απατημένη ερωμένη, κακογαμημένη και εξαρτημένη, που θέλει να διασκεδάσει με τους φίλους του Άντρα της, μα δεν μπορεί γιατί αν φανερωθεί, τότε θα ξεσπάσει σκάνδαλο...
Τί κρίμα!
3. Η Στρατιωτική Εξουσία:
Την είχαν φωνάξει στην πόρτα του γλεντιού, να ελέγχει ποιός μπαίνει και ποιός βγαίνει. Ήξεραν τί κάνανε οι γλεντζέδες που διασκεδάζαν τρώγοντας και πίνοντας είς βάρος του Ανθρώπου...Γιατί έτσι η Στρατιωτική Εξουσία, όταν όλοι τρωγοπίνανε, είδε μόνη της την Νομοθετική Εξουσία και σκέφτηκε:
"Ωραίο Γκομενάκι!... Ώστε αυτήν πηδάει το αφεντικό ε?"
Και τότε της την έπεσε μές στην στρατοκαυλίαση και την γάμησε τόσο που η Δικαιοσύνη τυφλώθηκε! Ύστερα, το στρατιωτικό τέρας, πήρε αυτό το αντρίκιο ύφος που αρμόζει σε τέτοιους "παλληκαράδες", χτύπησε την πόρτα του γλεντιού και μπαίνοντας μέσα διηγήθηκε με κάθε λεπτομέρεια στους συνδαιτημόνες την ερωτική του περιπέτεια με την Δικαιοσύνη.
Τότε αυτοί, οι πρώτοι εραστές και άντρες της Δικαοσύνης, αναστατώθηκαν!
- "Ποιός είσαι εσύ που θα μας περάσεις κέρατα?", είπαν στον Στρατό οι Πολιτικοί..
- "Εγώ είμαι που σας διατηρώ τις αξίες ζωντανές", είπε αυτός...κοιτόντας απειλητικά και με νόημα...
Και έτσι η πρώτη και η τρίτη εξουσία σκεφτήκανε καλά και βρήκανε τη λύση. Από δώ και στο εξής θα πηδάνε την μεσαία εξουσία, την Δικαιοσύνη εναλλάξ, για να μην χάνει και το ενδιαφέρον της αυτή, η κακόμοιρη!
Τότε έγινε η μεγαλύτερη παρτούζα στον κόσμο. Όλοι γαμάγανε την Δικαιοσύνη!
Όταν όμως αυτή έμεινε έγκυος, το σπέρμα, ήτανε πολλών, κακών, διεφθαρμένων...
Άλλοι απο αυτούς τους γαμιάδες ήτανε συγγενείς, ξαδέρφια, κουμπάροι...
Κανείς τους δεν αναρωτήθηκε για το μέλλον και το ποιόν του παιδιού...
Και έτσι, μετά από 9 μήνες, γεννήθηκε η τέταρτη και τελευταία εξουσία (μέχρι στιγμής)....
4. Η Εξουσία του Τύπου και των Μέσων
Εννέα μήνες τρώγανε πίνανε οι γλεντζέδες, οι πορτιέρηδες και η πουτάνα έγκυος φούσκωνε...Τρώγοντας τα ξεροκόμματα που της πέταγαν από το τραπέζι, σκουπίζοντας τα σπέρματα που την είχαν πλημμυρίσει από παντού, γέννησε η δικαιοσύνη την μικρότερη εξουσία που ονομάστηκε: του "Τύπου", εννοώντας τον νταβραντιζμένο σταρτιωτικό που την τύφλωσε, και των "Μέσων", εννοώντας τους υπόλοιπους ενδιάμεσους που την γονιμοποιήσανε ενναλάξ.
Το παιδί φυσικά βγήκε αυτιστικό, καθυστερημένο. Στα πρώτα του βήματα, όσοι άνθρωποι το κοιτούσανε έξω από το κτίριο του συμποσίου (γιατί υπήρχαν άνθρωποι εκεί έξω!), το βλέπανε να μεγαλώνει και να είναι κάπως διαφορετικό από τους υπόλοιπους. Μέσα σ' εκείνο το διεστραμμένο και κατεστραμμένο σκηνικό, το παιδί φάνταζε στα μάτια των ανθρώπων ως μια νέα ελπίδα. Περιμέναν όλοι με αγωνία, πότε θα μεγαλώσει και θα καταφέρει να προδώσει τους γονείς του, που ήταν πολλοί..., και πότε θα ανοίξει τις πόρτες του μεγάρου του συμποσίου, να μπούν μέσα οι άνθρωποι και να τα κάνουν όλα λίμπα!
Μα το παιδί μεγάλωνε και μεγάλωνε και μυαλό δεν έβαζε...Η παιδική του φαντασία στέρευε σιγά-σιγά. Η δημιουργικοτητά του και αυτή με την σειρά της. Η μάνα του παιδιού, η διακαιοσύνη δεν το έπαιζε πια, γιατί είχε βρεί αλλού ενδιαφέρον, άκαρδη μάνα! Οι "πατεράδες" του παιδιού, μετά την γιγαντιαία παρτούζα, την εγκυμοσύνη και την γέννα, είχαν γυρίσει και ασχολιόντουσαν με τις δουλειές τους. Μόνο η κεραστής του δείπνου, η Διαπλοκή κέρναγε κρασάκι το παιδί. Μα το κρασί της ήταν παλιό, χάλια και το παιδί δηλητηριάστηκε...!
Κι έτσι έμειναν όλοι μέσα στο Μέγαρο των Εξουσιών:
Οι Πολιτικοί τρώγανε, γαμάγανε την Δικαιοσύνη και κάνανε ότι δουλεύουνε,
Οι Στρατιωτικοί τρώγανε, γαμάγανε την Δικαιοσύνη και μετά καπνίζανε ευχαριστημένοι,
Η Δικαιοσύνη τώρα πια είχε αποδεχτεί τον ρόλο της πουτάνας και υπόμενε γουστάρωντας και λίγο..
και η μικρότερη εξουσία του Τύπου και των ΕνδιαΜεσων παρέμεινε εκεί μικρομέγαλη, αυτιστική, να κλείνεται στον εαυτό της και να δηλητηριάζεται από την Διαπλοκή. Ενα μικρό προβληματικό και εθισμένο παιδί, άχρηστο, όπως φαινότανε στα μάτια των ανθρώπων.
Τότε, οι άνθρωποι, που τα βλέπανε όλα αυτά απ' έξω, δεν αντέξανε άλλο!
Τέρμα πια η αρρώστια αυτή της Εξουσίας είπαν!
και μπήκανε μέσα και τα ρημάξανε ΟΛΑ...!!!
...ακούει κανείς?
Τον εμπάναρε η Αγγουρίδου;
ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΣ 